บททั้งหมดของ BRATVA SLAVE (Vladimir Weldon): บทที่ 11 - บทที่ 20

Lumipas ang mga linggo, naka-confine pa rin si Albania sa ospital, habang na-comatose pa. Bumubuti na ang kalagayan niya dahil unti-unti nang gumagana ang mga meds na itinurok sa kanyang katawan, minsan nawawala ang kanyang pulso ngunit kalaunan, bumalik naman kaagad. Siya ay sapat na malakas upang mabuhay mula sa dalawang bala na tumama sa kanyang puso, at balikat na nagtulak sa kanya sa bingit ng kamatayan. Alam niyang may pamilyar na amoy sa tabi niya habang nakahiga siya sa hospital bed habang patuloy na ginagamot, kahit wala pang malay ang katawan niya pero gising ang Sistema at isipan niya na siyang nagbibigay sa kanya ng lakas para maging malakas at gumaling. She can smell something familiar beside her maybe the monster was sitting beside her right now. Sa hindi malamang dahilan, walang tigil ang pagpatak ng mga luha mula sa kanyang magagandang mata at gustong buksan ang kanyang mga mata upang muling makita ang masakit na mundo. Pero napakahirap pa ring buksan at tila nagyelo

Masakit pa rin ang mga sugat ni Albania ngunit sa kabutihang palad ay tumigil na ang pagdurugo na nagbibigay sa kanya ng pag-asa na ipagpatuloy ang kanyang planong makatakas mula sa halimaw na nagkulong sa kanya sa loob ng mansyon ng demonyo. Ang kanyang katawan napabulagta sa lupa at huminga ng malalalim upang maibalik ang kanyang lakas at makalayo na siya sa Lugar na pwede pa siya'ng matun-ton ng mga tauhan ni Vladimir na Siguradung sa ngayon ay hinahanap na siya ng mga ito dahil wala na siya sa silid Kong saan siya nakakulong simula kahapon. *Flashback*Tumigil siya sa pag-iyak at bumangon mula sa kama para maghanap ng solusyon kung paano makakatakas, naglakad siya papunta sa pinto ngunit hindi niya mabuksan ang pinto. She sit Back while Planning how to open the door and Walks around while looking for another exit of the room but, there is one only exit door in the room. Hindi siya tumigil kahit pagod na pagod na siya, para lang makahanap ng konting labasan.Pumasok siya sa banyo

Abala si Brena, sa paggamot sa babae sa loob ng kwarto, habang maraming katanungan sa kanyang isip Kong sino ngaba ang babaeng nasa kanyang harapan. Anong kasalanan niya bakit siya kinulong ni Vladimir at ginawang alipin. “Kamahalan, ikinalulungkot kong sabihin ngunit kung tapos ka na, kailangan monang umalis,” wika ng butler ni Vladimir sa kanya. “Tsk, huwag kang mag-alala İ won't tell this to everyone, at least tell me who is she,? mamamatay ako dahil sa curiosity,” sabi niya at umupo sa couch. "Let's go," hindi sumagot si Yarro instead hinawakan lamang ang kanyang kamay upang umalis na sila. “Aba,! Don’t touch me I can leave by myself,” mataray niyang Sabi at naglakad na patungo sa kanyang sasakyan. “And I can drive alone,” sabi niya nang papasok na siya sa driver seat. "My highness this is my job and please let me fulfill it," he said in a serious voice so she just rolled her eyes sits in the passenger seat. Nakakabingi ang katahimikan sa pagitan nila. "Maaari mo bang sabihin s

Walang katapusan ang paglandas sa luha ni Albania mula sa kanyang mga mata hanggang nakabalik siya sa mansion ni Vladimir. Nilukob ng guilt, at lungkot ang kanyang puso sa nangyare sa kanyang pinsan, hanggang ngayon hindi siya makapaniwala na nangyari ang lahat ng ito dahil sa kanya. Agad siyang tumayo upang puntahan si Vladimir kasi siya ang may kasalanan Kong bakit nangyare ito Kay Alicia. Kuyom ang kanyang kamao habang galit na pumunta sa opisina ni Vladimir. Naabotan niya itong abala sa pagtipa sa laptop nito. Nilibot niya ang kanyang mga mata at nakita niya ang Dagger nitong nakapatong sa mesa agad niya itong inabot saka inilagay ito sa kanyang likuran. Nag-alab ang kanyang mata sa galit ng humarap ito sa kanya na tila wala lang nangyare. "Ahhh,! Papatayin kita!" galit niyang sigaw at akmang saksakin niya ito ng mabilis itong umilag saka hinuli ang kanyang braso. "what do you think your doing woman huh,!" matigas ang boses nitong sabi sa kanya, hingal na hingal siya at pi

Nakaupo lamang si Alba sa kanyang upuan habang tinitingnan ang larawan ng kanyang anak, subrang nag alala na siya dito dahil hindi na nila ito na contact. Lalo na ng hindi niya rin ma contact ang kanyang pamangkin kong sino'ng sumunod rin sa Russia upang hanapin ang kanyang anak na si Albania. Gusto niyang sumunod upang personal na hanapin ang kanyang Rebelliousang anak ngunit nandyan paren ang takot sa kanyang buong pagkatao'ng pumunta sa lugar na nagbigay sa kanya ng trauma. "Magandang hapon po ma'am, May pulis po sa labas at gusto po sana kayong makausap," imporma ng kanyang secretary na ikinangiti niya sa pag-akalang good news ang dala nito Para sa kanya. "Good afternoon sir, nahanap niyo naba ang mga anak ko,?" nakangiting tanong niya sa police. "Good afternoon ma'am, we have got information about your niece sorry for your lost," malungkot at nakayukong wika ng police na halos ikalugmok niya. "Anong pinagsasabi mo,?" hindi makapaniwala niya'ng tanong sa police ng kanyang