NANG MAKABABA ay sinalubong kaagad siya ng halik at yakap ng mommy at daddy niya."How was the FVC? Nagkaroon ba kayo ng moments together as husband and wife?""Mommy, alam niyo rin ang lugar na 'yon?" Pero pinitik lang ni mommy ang noo niya. "ikaw lang naman sa pamilya natin ang walang pakialam kaya malamang ayan. Nandito ka lang sa Pilipinas pero may mga lugar ka pang hindi nadidiskubre."Sinulyapan niya si Clyden na pangiti-ngiti lang."Oh, mare, pare. Nandito na ang meryenda natin." Pagsulpot ng ama ng asawa niya mula sa kusina. Kaya tumayo si Clyden at dinaluhan ang ama na hindi niya alam na kasama pala ng mga magulang niya para bisitahin sila."Ang kulit mo rin kasi 'pa. Sinabing ako na eh—""Galing pa kayo sa byahe at syempre may jetlag pa rin—oh kay gandang dalaga talaga nitong si Zephanie. Kumusta ang FVC? May nabuo na ba kayo nitong anak kong si Clyden?"Dahil sa bigla ay hindi niya sinadyang sikuhin ang asawa kung kaya't nalaglag ang hawak nitong food tray. And because she

HINDI niya alam kung ilang araw siyang nakaratay sa Ospital. Ang alam niya lang ay masakit pa rin ang kanyang katawan. Doon niya napagtanto na may kung ano-anong medical machines pala ang nakakabit sa buo niyang katawan.Nang bumukas ang pinto ay disoriented na namalikmata ang mommy niya na napasign-of the cross habang umuusal ng panalangin. Kaya napabuntong-hininga siya."Ma, I'm alive you know? Hindi mo na kailangan pang sambitin lahat ng pangalan ng Santo dahil hindi mo ito guni-guni lang,"Natigil ito sa ginagawa at nanlaki ang mga mata. "T-totoo, anak?" Hindi ito makapaniwala na nilapitan siya. "My Zephanie! OM...salamat diyos ko at hindi mo hinayaan ang anak ko." Hinaplos nito ang kanyang pisngi bago siya niyakap. Subalit napaigik siya."Naku! Pasensya ka na anak. I am just happy Zeph." Sabi nito sa masayahing tono. "Sigurado ako na matutuwa ang asawa, kuya, papa at mga kaibigan mo sa balitang 'to."Pero natigilan siya."Ayaw ko munang makita si Clyden ma.""W-Why?" Natigilan pa

"KUYA. Nandito ang team captain ninyo sa library—Clyden, ano ba? H-hoy!""S-shino iyang kaushap mo?" Malaki ang ipinagpasalamat ni Zephanie na classes hours pa hanggang ngayon. Dahil kung nagkataon na break time. Kahit patago itong favorite spot niya. She's not sure kung wala bang makakapansin sa kanila lalo at lasing pa itong kasama niya.Nang sa wakas ay nabawi niya ang cellphone na hawak nito kanina."...sinasabi ko sa'yo lil'sis. There's nothing to worry about him. Dahil kahit sa lansangan pa iyang si Captain maghahasik ng lagim. He will surely be recognize dahil kilalang-kilala siya bilang team captain ng Blue Warrior. We were once invited in the famous television sports para umattend sa performance ng Gilas Pilipinas laban sa bansang tsina—""Bakit pakiramdam ko ay nagmamayabang ka na naman kuya?" Totoo naman talaga iyon. Ang hindi niya lang nagustuhan ay parang may halong kemikal ang paraan ng pagkakabigkas nito. "Atleast be humble. Kung ganyang palagi kang nagmamataas. Isang h

GABI NA at hindi pa rin humuhupa ang lagnat nito. Kanina pa siya nagbababad ng maligamgam na tubig sa tub para ipahid sa katawan nito. But Clyden just groaned at nanginginig pa rin."P-pakipatay ang aircon p-please..." She just grab another set of sheet para itakip sa katawan nito.Nakapatay na naman kasi ang aircon eh. Alas syete na ng gabi at panay ang pangungulit ng mga kaibigan niya kung ano ang ginagawa niya sa bahay nila. Noon. May hinala na siya kung bakit nagkaroon ng awareness ang mga kaibigan niya sa whereabouts niya today.It could be the Blue Warrior men's thing.Sumasakit na ang ulo niya. Wala siyang alam kung ano ang dapat na gawin. Hindi kumakain si Clyden kahit ang sopas man lang. Gamot lang ang iniinom nito and then balik na naman sa pagtulog.Maya't-maya rin niya pinapalitan ito ng damit."Hey, kumain ka muna oh? Lagyan mo naman ng kahit kunti iyang tiyan mo." She's trying to wake him up pero ineffective. Hindi pa rin kasi bumababa ang lagnat nito at patuloy pa ring

KAKAPASOK niya pa lang sa gate ng mga Rivera. Dahil sa sasakyan lang ang kapatid niya naghintay. Nagulat siya ng makita si Chel sa front porch at sinalubong siya ng ngiti. Ngumuso siya dahil ngayon niya lang ulit nakita ang babae pagkatapos nitong inirekomenda si Attorney Rivera na kung saan ay hindi siya aware roon."Zeph! Hey?" Saka ito lumapit sa kanya. "I'm sorry. Alam ko na nagtatampo ka sa'kin dahil ang ama ni sir Dwight ang ibinigay ko sa'yong abogado." Ramdam niya na mukhang sensiro naman ito. "Si sir Dwight na rin kasi ang pumilit sa'kin kaya...pasensya na talaga—""Zephanie! Oh, hi..." Siya pa yata ang nagulat ng makita ang pagyapos ni Dwight kay Chel ng makalapit na rin ito. Nagpabalik-balik tuloy ang tingin niya sa dalawa. Si Chel ay mukhang nahiya pa, but never si Dwight na kaswal lang."Tatawagan ko lang si papa since nasa firm pa siya...""Firm? Bakit naroon pa siya e ngayon ang usapan namin na pupunta ako rito sa bahay niyo!""Hey, chill," Kapagkuwan ay binalingan nit