KESTRELLiving alone was never been easy to me since kailangan kong magtrabaho para masustentuhan ko ang sarili kong pangangailangan lalo na't college student ako. Despite that ay matututo akong tumayo sa sarili kong mga paa. Ayokong umasa sa magulang ko. We're not in good terms right now.May kanya-kanyang pamilya ang magulang ko at ako? Isang pagkakamali lang. They never treated me as part of their family and it sucks. Sa 12 years kong pagtira sa bahay ng mama ko ay hindi maganda ang naging karanasan ko. Marami akong naririnig sa supposed-to-be mga kapatid ko. Hindi nila ako tinuturing na kapatid and so do I. Kaya naisipan kong bumukod. Nang makabukod ako sa kanila ay naghanap ako ng unit na pwede kong tirhan and I easily got it.Next is trabaho. Sumubok akong mag-apply as part-timer ngunit hindi iyon sapat para masustentuhan ako. Until I got hired as waiter sa isang bar. Mataas ang pasahod nila at karamihan sa mga kasama ko ay mga katulad kong working student. Tumagal ako ng ilang

KESTRELPataas pa rin ng pataas ang bid ng mga nasa loob. Walang gustong magpatalo. Umabot na sa 50 million ang bid at wala pa ring nagpapatalo kahit na kalahati na lang sila. Walang mga paki ang mga bidders sa laki ng gagastahin nila. Hindi ko alam kung anong meron sakin. Hindi ko alam kung saan ako babaling sa tuwing may sumisigaw. Napalinga-linga naman ako sa paligid. Maghahanap ako ng matinong pwedeng makatulong sakin.Patuloy lamang ako sa pagmamasid hanggang sa tumama ang paningim ko sa isang bulto na prenteng nakaupo sa gilid. Nakasuot ito ng golden mask na may kakaunting puti sa paligid. Pinakatitigan ko lang ito. Bakit hindi siya sumasali sa mga bidders? Isa rin ba siya sa kanila? Hindi ko alam pero tiningan ko ito ng may pagmamakaawa. Siya lang ang tanging alam kong disente dahil sa kanyang pananamit at suot na mask. Siya lang ang may ginintuang maskara na suot.Nagulat na lamang ako ng napagawi ang tingin niya sakin mula sa mga nagsisipagsigawan na bidders. Tulungan mo ako