บททั้งหมดของ The Cold Billionaire's Ex-Wife: บทที่ 41 - บทที่ 50

KINABUKASAN Nagising ako sa sunod sunod na tawag mula sa pag ring ng cellphone ko. Napabalikwas ako ng bangon para i-check kong sino ba ito. It was Janice. Ano kayang kailangan ng gaga sa akin. Kaya sinagot ko kaagad ang tawag niya. "Hello! Bie, nasaan ka ba?" tanong nito."Sa bahay. Bakit, day-off ko ngayon." sagot ko habang nagpupunas ng muta na natuyo sa gilid ng mga mata ko. "Gaga ka! Anong day-off kanina pa nagwawala si Miss. Lara dito at hinahanap ka." anya."What??? Sige, bie, salamat, kita na lang tayo sa office." wika ko sabay off ng call. Hindi na ako kumain pagkatapos kong maligo at nagmamadali na rin kasi, knowing Miss. Lara, dragon 'yon sobra at ayaw niyang pinag hihintay siya ng matagal.Mabilis akong sumakay ng kotse ko at pina andar kaagad ito papalayo ng bahay. Buong byahe ko kanina pa ako nabubugnot sa walang tigil na pag tawag ng secretary ni Mr. Lara sa cellphone ko kaya sa inis ko nag off ako ng cellphone at baka maaksidente pa ako sa ginagawa nito. Dala nang

Nang malaman ko kay Janice ang lahat isa lang ang naiisip ko na pwedeng gumawa sa akin nito ang bweset na boss kong si Mr. Danford Dawson. Teka, anong kaso ko ba sa kaniya? What grounds??? Gusto kong pumunta ng supreme court ngayon sa gigil ko dito ng maalala kong nasa ospital pa pala ang sira ulo na 'yon kaya mabilis kong pinasibat ang sasakyan ko patungong ospital kong saan naka confined ang baliw na 'yon. Hinayupak na lalaking 'yon, tinulungan mo na nga lahat lahat ganito pa abg igaganti sa akin. Pwes, mag hintay siya makikita niya ang hinahanap niya. At kong alam ko lang na gagantihin niya ako sana, hindi ko na lang siyang tinulungan at hinayaan ko na lang siyang mamatay. Bweset!!." inis na wika ko sa ginagawa ng baliw na 'yon.Pagkarating ko ng ospital mabilis akong nag park ng kotse at bumaba diretso ako sa admin staff para magtanong dito kong hindi pa ba nadi-discharge ang baliw na 'yon, ngunit sa kasamaang palad na discharge na pala siya two days ago pa. Dam* saan ko naman h

KINABUKASANNagising ako na parang pinipiga ang ulo ko sa sobrang sakit. Napatingin ako sa bandang gilid ko at sa sarili ko. Halos mapamura ako ng pabulong. "What should I do? Anong nangyari kagabi?" mga tanong na pumasok sa isipan ko. Inisip ko ng inisip kong ano nga ba talaga ang nangyari ngunit wala akong maapuhap ni katiting na sagot. Ang gaga mo talaga, Amara!!! Ang gaga mo!" paninisi ko sa sarili ko.Babangon sana ako kaso lang paano naka hubad ako at maging siya. Panay kilos ako hanggang sa magising ito. Nasira ang plano kong pag takas. Haixt!"Good Morning." bati nito with his sexy bedroom voice. Bakit ba ako nababaliw sa boss ko e' kamukha lang siya ng dati kong minahal hanggang doon lamang 'yon. At ang mga namagitan sa aming dalawa ay kailangan ko ng ibaon sa limot, dahil maling mali 'yon."May problema ka ba?" tanong nito."Oo, malaki. Anong nangyari sa atin kagabi?" "Ahmm! Listen, hindi kita pinag samantalahan gaya ng tumatakbo dyan sa isip mo. I ask you kong ititigil

Nang makarating kami sa venue inalalayan ko siya sa paglalakad nakita ko ang pag lilikot bg mga mata nito marahil nagugulat siya sa ganda ng nakikita, maging ako ay hindi ko expected na magiging ganito ang kalalabasan ng aking preparasyon. Hanggang sa makarating kami sa table kuntodo alalalay ako rito na parang isa siyang mamahaling babasagin na dapat kong ingatan.Nang makaupo na kami maya't maya ang dating ng pagkain pagsasaluhan naming dalawa. Halos makurot nga ako nito nang makita ang mga nakahain sa lamesa."Ang dami naman nito, tayo lang namang dalawa ang kakain." reklamo niya."Ano naman, gusto ko parati kang busog at malay mo, mabuntis ka." wika ko at sinadya kong hinaan ang huling sinabi ko."Ano???" "Wala, ang sabi ko tara na't kumain na tayo at lalamig na ang pagkain." ani ko."Mabuti pa nga." nakangiting sagot nito. Madami pa kaming napag usapan at isa na dito ang custody ng mga bata na ikina lungkot ko. Buong akala ko papayag na ito na magkasama kami kaso nga lang hindi

One week after ng nakabalik kami ng Pilipinas at balik trabaho na rin ako at mabuti na lamang hindi nagalit si Miss. Lara sa akin kahit na hindi ako nagpaalam rito.Buong araw akong tulala at nag-i-iisip kong tama bang sabihin ko na ang totoo sa mga anak ko. Habang nag aasikaso ako ng gamit hindi ko namalayan ang tumakip sa mga mata ko. At base sa nalanghap ko na pabango nito hindi na ako nagtaka kong sino ba siya. It was Andrew!!!"Sir, sabi ko sayo mag iingat tayo. Anong ginagawa mo dito sa office ko?" tanong nito."Hmmm! I'm gonna miss you, Mahal ko. Kailan ba ulit tayo magkikita?" tanong nito at halata sa boses ang paglalambing."Mamaya magkita tayo sa labas. At siguraduhin mong walang makaka kita sayo, dahil ayoko ng issue, maliwanag ba?" utos ko."Fine! Pero, pa kiss muna." wika nito sabay nakaw ng halik sa akin."Loko ka talaga!!" ani ko.Lingid sa kaalaman ng dalawa may naka kita sa paghalik ni Andrew kay Amara at nakuhaan ito ng video. "Humanda ka ngayong malandi ka!" usal nit