DEDAY'S POVPagdating namin sa bar ay sinalubong kami ni Stephen."Wow! Is that you Desra? Ang ganda mo sobra," may paghanga sa mga mata niya. Literal na napa O pa ang bibig niya sa gulat.Nahiya naman ako bigla. Pero wala na akong magagawa dahil nandito na ako at tumakas lang talaga ako."O-oo," nahihiyang sagot ko sa kanya."Let's go na guys! It's time to party!!" Sigaw ng mga kaibigan niya.Napatingin naman ako sa mga kaibigan ko ngayon. Nakikita ko na masaya sila. Kaya naisip ko na magsasaya rin ako ngayon."Tara na," saad sa akin ni Stephen.Nagulat ako sa nakita ko dahil ang daming taong nagsasayaw. Habang nag-iinuman. Nang tumingin ako sa ibang parte ng bar ay may mga naghahalikan sa sulok. Napalunok tuloy ako. Napaisip ako bigla kung tama ba ang desisyon ko na pumunta dito.Hawak ni Stephen ang kamay ko. Kahit na naiilang ako ay pinilit ko na maging okay. Ayaw ko rin kasing mawala dito. Umupo kami at naghorder sila ng drinks. "Here," abot sa akin ni Stephen."Puwede bang juic

DEDAY'S POV Bumaba ako dala ang mga labahin namin. Kahit na masakit ang balakang ko ay pinilit ko parin na gawin ang trabaho ko. Hindi na ako nag-abala pang magpaalam kay manong. Hindi ko inaasahan na makakasabay ko si Stephen. "Hi Desra," bati niya sa akin."Hi Steph," binati ko rin siya."Nauna kana pa lang umuwi kagabi. Sinabi ng friends mo na nagtext ka."Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya. Sa pagkakaalam ko ay iniwan ko ang phone ko."Nagtext ako? Talaga?" Tanong ko sa kanya."Oo kay— Gie. Tama kay Gie nga," sabi niya."Nagtext pala ako?" Hindi makapaniwalang bulalas ko."Lasing kana yata kagabi kaya hindi mo naalala na nagtext ka haha," tumatawang saad niya sa akin."Oo nala—""Nandito ka lang pala!" Nagulat ako dahil dumating si manong."Senyorito," tawag ko sa kanya.Nakita ko na ang pagtataka sa mukha ni Stephen."Kuya Kallix," tawag sa kanya ni Stephen."Don't call me kuya hindi tayo magkapatid," direktang sabi ni Manong kay Stephen."You're still my kuya. Lahat ng kai

DEDAY'S POV Hindi ko akalain na lumipat na kami dito sa bagong bahay. Tinanghali na ako ng gising at masakit pa ang katawan ko. Ang Jace ko kasi parang walang kapaguran. Hahaha! Natutuwa ako kapag may ko ang tawag ko sa kanya. Ewan ko ba nakakahawa na talaga ang mga ginagawa niya sa akin. Pakiramdam ko tumanda ako bigla.Kahit nga birthday ko ay nakalimutan ko na. Inaantok pa sana ako kaya lang kinukulit niya ako na bumangon na."Babe, Happy birthday I love you. Gising na may lakad tayo," bulong niya sa akin."Puwede bang magpahinga na lang ako ngayong araw?" Tanong ko sa kanya kasi inaantok pa talaga ako ngayon."Babe kasi ano—""Ano?" Nagtatakang tanong ko sa kanya."May naghihintay kasi sa atin sa baba. May bisita ka," sagot niya sa akin habang may malawak na ngiti sa labi.Nagtaka ako sa sinabi niya."Bisita?" Tanong ko sa kanya. Hindi ko lang kasi inaasahan na may magiging bisita kami kaagad."Kaya bumangon kana baka umuwi na sila kapag matagal kapa," sabi niya ulit.Kahit na tin

KALLIX POVSobrang saya ng buhay ko ngayon. Ang totoo talaga bago ako umalis galing sa probinsya nila Desra ay humingi na ako ng permiso na ligawan siya. Laking pasasalamat ko na pumayag naman ito at ipinagkatiwala sa akin ang anak niya.Kung araw-araw masaya ako na siya ang bumubungad pagkagising kabaliktaran naman kapag nasa University kami. Sa dami ng lumalapit sa kanya ay lahat sila gusto kong ibagsak sa subject ko. Lalo na tuwing practice niya sa Cheerdance.Simula ng nagbago siya ng style ng pananamit ay ang daming umaaligid sa kanya isa na doon si Stephen na lantaran ang pagpapakita ng pagkagusto sa kanya. Palihim ko siyang pinapanood sa mga practice niya nakakainip kasi ang maghintay sa loob ng kotse ko.Habang naglalakad ako ay nakasalubong ko si Stephen."Kuya, can you give me a minute? Hindi na ako magpapa ligoy-ligoy pa. Gusto kong ligawan si Desra," direktang sabi niya sa akin.Umigting kaagad ang panga ko sa galit. Ang lakas kasi talaga ng loob niya na magpaalam sa akin.

DEDAY'S POV "Nay Vida kumusta na po kayo!" tawag ko dito habang papasok ako sa kusina."Deday ikaw na ba 'yan?" Tanong nito sa akin."Opo, ako po ito ang pinakamagandang manang." Pabirong sabi koo kay Nanay."Ang ganda-ganda mo na. Bagay sa 'yo ang buhok mo. Higit sa lahat ang blooming mo. Iba yata mag-alaga si senyorito," pabulong lang ang huli niyang sinabi."Alam niyo rin po?" Tanong ko dito."Siyempre," proud na sabi nito sa akin."Sagana po kasi sa dilig iyong mga bulaklak sa amin. Nakakablooming po 'yon," sabi ko dito."Talaga ba? Siguro ako na magdidilig ng mga halaman sa hardin. Para magmukhang bata pa ako," sabi naman ni nay Vida.Napatampal ako sa noo ko. Akala ko naman naintindihan niya ako. Ngumiti na lang ako sa kanya. "Ano po ang puwede kong maitulong sa inyo?" Tanong ko dito dahil mas gusto ko kasi na may ginagawa ako."Huwag na anak kaya na namin ito. Sinabihan ako ni Senyora na 'wag kang hayaan na tumulong," saad sa akin ni Nay Veda."Po? Hayaan niyo na po akong tumu