"Hindi ka pwede rito..." "At bakit? Ikaw ba ang may ari nito?!" Hindi ako makapaniwala sa tapang nito. Di naman siya ganun dati."Oo.. Ako ang may ari ng company na to.." Sagot ko sa kanya ng buong confident. Nakangusong pinagkrus ko ang mga kamay ko saking dibdib. Tinaasan ko siya ng kilay, bahagyang umabante ang hinaharap ko. "Hindi naman ikaw ang nag hire sa akin! Hindi ko na problema kung nakuha ko ang trabaho ng dimo alam.. Nakapirma na ko ng kontrata nuh!" Umuwang ang labi kong nabigla ng husto. Marunong na siyang lumaban ngayon. "Sorry Ms, Hart.." Napatingin ako sa lalaking bigla bigla na lang din pumapasok ng office ko. Wala ba talaga silang respeto sakin? Ito na nga ba ang sinasabi ko kapag dahil lang sa katayuan mo sa buhay kaya maganda ang position mo sa isang kumpanya. Kaya ayoko dito mag trabaho kasi ganito. Ahhh!! Nakakainis. "Anong ginagawa ng babaeng ito rito??" "Ganito po kasi.. Utos po ng Dad niyo.. Wala pa po kayong assistant-" "Saglit?? Anong assistant? Hi

[MAREA LEILUNA TRINIDAD]One month na ang dumaan simula ng umalis si Dens ng bahay. Madalas akong natutulala, walang ganang kumaen o lumabas ng kwarto. Hanggang ngayon wala pa din sa isip ko ang maghanap ulit ng trabaho. Sa pagkawala ni Dens sa buhay ko tila huminto na din ang pag ikot nito. Wala akong gana sa kahit anong bagay. Talagang pinutol niya ang lahat sa amin. Walang kahit konting paramdam man lang. Paulit ulit kong tinatanong sa sarili ko kung paano niyang nagagawa at nakakayang tila walang namagitan sa amin dalawa."Leiluna...!" Nahinto ang abalang utak ko ng marinig ko ang sigaw ni Mom. Ano bang kailangan niya sakin?!"Ano bang ginagawa mo sa sarili mo?! Habang buhay ka na lang ba magmumukmok?!" Dugtong niyang sermon ng makapasok ng kwarto. Wala akong lakas o kagustuhang sumagot sa mga sinasabi ni Mom. Parang wala na akong pakialam sa lahat. "Hindi matatapos ang paghihirap mo kung hindi mo tutulungan ang sarili mo anak.." Patuloy lang ang pagtagpi ng paningin ko sa cei

[AVA SMITH] Nahihiwagaan na talaga ako kay Natalie kung ano bang tumatakbo exactly sa utak niya. Parang kaninang umaga lang pakiramdam ko pinag iinitan niya ako. Tumawag siya sa inter con at pinapunta ako ng office niya. Ang masaklap at nakakabaliw wala naman pala siyang pakay. What the hell?! Pinag lalaruan nanaman ba niya ko sa mga palad niya? Hindi niya na ko mauuto baka akala niya. Aliw na aliw pa man din ako sa topic namin ni Amory. Parehas kasi kami na may taong gusto pero may iba ngang gusto. Naging tanga din daw sya sa lalaking yun. Ayun ang kaibahan namin dalawa. She's straight. Panay daw ang habol niya sa lalaking yun hanggang napagod na lang daw sya. Nag sesex nga daw sila kahit wala naman silang label. Hindi naman namin yun nagawa ni Natalie. Nanatili lang akong friend noon. Friend na parang jowa na din, mabilis pa kay splash kung dumating pag kinailangan niya. Sinundan ko lang ng lakad si Natalie ng makapasok kami ng antidote bar. Napapa langhap na lang ako ng mala

[NARRATOR] Punit ang mukhang nagising si Dens ng tumunog ang alarm niya.. Nagbabalik tanaw siya kung paano siyang nakauwi. Diretso siyang nagtungo ng banyo para maligo at ng makapag bihis, makapag ayos umalis na ng bahay para pumasok. "Good morning.." Bungad ni Azzurra ng makita ang pag daan niya. Payak na ngiti ang ginanti saka nagpatuloy sa pag upo sa pwesto niya. Nahapo ni Dens ang sintido niyang pumipintig. Ramdam niya pa din ang kamagdag ng alak sa sistema pero mas okay na yun kaysa ang matorture patungkol kay Lei. "Oh.. Ayan para gumaan naman pakiramdam mo." Sunod na sumilay ang cup of coffee sa harapan niya. Tumingala siyang tinignan ang nagbigay nito. Si Azzurra yun na labas ngipin sa pag ngiti. "Sorry.." Tanging sambit niya sa isiping naabala niya to kagabi. "Wala yun.. Na enjoy ko naman yung usapan natin kagabi.. Sana maulit, Dens..." Ngisi nito saka bumalik sa kanyang table. "Di man lang kayo nag aaya.. Ganyan na pala ngayon Azzurra may bago ka ng gustong makasama..

"Hindi na namin kinayang labanan yung nararamdaman namin sa isa't isa kaya.. Kaya nagpatianod na lang kami at nag decide na maging kami like for almost four years.. Everything seems right kahit patago hanggang mahuli kami ni Mom.. So I ended up here.. Umalis ako sa amin at nag solo.. Iniwan ko si Lei.. Ginagawa ko to para sa kanya... Azzurra.. Gusto kong magkaroon siya ng normal na buhay.. Buhay na malaya siyang magmahal ng hindi kailangan magtago. Pagmamahal na pwede niyang ipagmalaki, ipaalam sa lahat, ipag sigawan sa lahat..." "Are you really referring to her? Or is that what you wanted too??" Napaatras ang ulo ko ng bahagya sa sinabi niya. Napaisip din ako.. Naunawaan kong pwedeng tama siya. Gusto kong magkaroon ng normal na relasyon.. Takot din akong makutya, pandirihan o kamuhian ng mga tao siguro.. Masama ba ako sa part na yun? Ibig sabihin ba nun hindi ko ganun kamahal si Lei? Pero hindi yun ang point.. Magkapatid kami. Kasalanan ang meron kami.. Kasalanan ang gusto naming