Lumipas pa ang isang linggo at kasal na nga ni Azzurra. Umattend si Dennise dahil kaibigan niya to pero halos lumubog na ang araw at nauna pa ngang dumating sa simbahan ang groom pero wala pa din ang anino ni Azzurra. Kinutuban na si Dennise na baka napag isip isip ni Azzurra na isang malaking pagkakamali ang magpakasal sa taong hindi naman niya mahal kaya umatras na to sa kasal. Tinatawagan siya ni Dennise pero nag riring lang ito. Naisip ni Dennise na puntahan ito sa condo niya. Doon isang tagpo ang hindi inaasahang masasaksihan ni Dennise. "Azzurra!!" Labas ang litid na sigaw niya ng makita ang kaibigan. Nagbigti ito suot pa ang wedding gown. Nagsisi sigaw si Dens na humingi ng saklolo sa labas ng unit ni Azzurra. Narinig siya ng mga kapit bahay. Nagtulungan ang mga itong maibaba si Azzurra. Ang isa ay tumawag ng ambulansya habang si Dennise ay inalo ang kaibigan sa kanyang kandungan at pilit itong ginigising. "Azzurra! Ano ba! It's not the end of the world, please wake up.

[AVA SMITH] Hindi naging perfect ang relasyon namin ni Natalie. Lagi siyang nagseselos kahit wala namang dapat ipagselos. Dumating na nga kami sa sukdulan na halos mauwi na sa paghihiwalayan pero hindi ako pumayag. Sa tuwing maaalala ko kung paanong naging kami nagiging dahilan yun para hindi ko siya sukuan. Now hindi na siya masyadong selosa pero parang bumaliktad ang mundo namin at ako naman ang madalas na nagseselos. Naging normal na lang sa amin basta hindi kami naghihiwalay at nagkakasakitan physical. Takot si Natalie at alam ko sa oras na mapag buhatan ko siya ay yun na ang katapusan namin. Pinagdaanan niya kasi yun sa ex niya. Sabi ko naman hindi mangyayari yun dahil sobra sobra ang pagmamahal na nararamdaman ko para sa kanya. Malabong maging dahilan yun ng kasiraan namin. "Hon.. Tapos ka na ba?! We can go home na?!" Nag angat ako ng mukhang napatingin sa kanya. Siya na ngayon ang CEO ng buong company nila. Ako naman ang pumalit sa posisyong binakante niya. "Ma'am may m

[MARIA DENNISE TRINIDAD JENKINS]Marahan akong nagdilat ng mga mata ko ng magising ako. Nakita ko agad ang mahimbing pang natutulog na wifey ko. 3 years na kaming kasal at going strong. Si Lei ang naging lakas ko at sandalan ng mga panahong nagpapagaling ako sa anxiety at depression ko. May kirot pa din sa puso ko sa tuwing maaalala ko kung paano kong ayaw tignan or kargahin si Treys nung unang taon nito simula ng ilabas ko siya sa mundo. Akala ko noon hindi ko na matututunang mahalin ang sarili kong anak dahil pinapa alala nito ang ginawa sakin ng ama niya. Si Lei ang naging daan para malagpasan ko ang pagsubok na yun hanggang makabangon uli ako sa pagkakadapa. Hindi ko alam kung ano ako ngayon kung hindi dahil kay Lei na hindi ako sinukuan. She might be the weakest among the two of us but she's also the strongest one. Dahil sabado ngayon ako naman ang magsisilbi sa kanya. Ginawaran ko siya ng halik sa noo bago ako tumayo, umalis ng kama. After kong maghilamos at mag toothbrush

Gulong gulo ang utak ko sa kung anong gagawin.. Nagbigay ng address si Jhanrex kung saan ko pwedeng makita ang mag ina ko pero animal ang isang yon at wala akong tiwala. Hindi ko malaman kung susunod ba ako sa gusto nitong magpunta ng mag isa kung hindi papatayin niya ang mag ina ko. Ang daming what if sa utak ko. Wala akong laban sa kanya kaya paano ko naman ililigtas ang mag ina ko ng mag isa. Panay ang lakad kong napuno ang buong sistema ko ng takot at kaba na baka hindi ko na makita ang mga mahal ko sa buhay. Hindi ko kakayanin..! I can't lose them both.. Sa huli nagwagi si Jhanrex. Minaneho ko ang sasakyan kong tinungo ang address. Nanginginig man ako buong byahe pinilit kong magpaka tatag. Iniisip ko kung paanong napunta roon si Lei. Kasalanan ko nanaman na nasa panganib siya. "Jhanrex! Andito na ko!" Malakas kong sigaw. Bakas pa din ang pighati sa mukha at dibdib ko. Hindi yun nawawala. Mapapanatag lang ako kapag nasiguro kong ligtas na ang mag ina ko.[MAYUMI CHEN HERNA

[3RD PERSON POV]Dumaan ang dalawang taon at tuluyan na ngang gumaling si Treys. Grade 3 na ito sa pasukan habang si Gyiumi naman ay tutuntong na ng junior high. Naging mas close pa nga sila na halos hindi na mapag hiwalay. "So are you excited about this coming school year?" Panimula ni Gyuimi. "Should I be the one to ask?! You are now getting to the next level of your life. What would be waiting for you in junior high?!" Ganti naman nitong umakbay pa sa dalaga. Naningkit ang matang napatingala si Gyiumi sa katangkaran ng kausap. "Are you having a crush on me now?!" Ngisi ni Treys. Nakatanggap naman siya ng hampas. "I'm just kidding but you know.. I've been waiting for so long. When will my chance be grant?!" Dagdag pa nitong abot tenga ang ngiti. Bigla bigla naman ang pamumula ng pisngi ni Gyiumi. Mas lalong lumalabas ang pagiging Chinese nito dahil naniningkit ang mga mata sa tuwing hindi mapigil ang pag ngiti. "Kayong dalawa diyan, tama na ang ligawan! It's dinner time.." B