Semua Bab Bakit Mahal Pa Rin Kita?: Bab 1 - Bab 10

Abala si Zam sa pagguhit ng bagong pattern for her latest Summer collection designs nang tumonog ang kaniyang telepono. Tiningnan n'ya muna saglit kung sino iyon. Nang makita kung sino ay malamya itong napabuntong hininga. Ang kanyang Mommy Amelia na naman kasi iyon. Kahit hindi n'ya sagutin ang tawag ay alam na n'ya kung ano ang dahilan ng pagtawag nito sa kan'ya. Siguradong kukulitin na naman s'ya nitong sumama sa kaniyang Auntie Sally sa Pilipinas para magbakasyon. She doesn't like the idea of having a vacation on the Philippines. Don't get her wrong. Yung idea lang talaga nasa Surigao raw magbabakasyon, ang hindi n'ya gusto. Pero kung sa Cebu, Boracay, El Nido, Palawan etc. pa siguro iyon ay baka lumipad na siya agad-agad. Actually, noong bata pa s'ya ay isa ang Farm sa mga paborito n'yang lugar, not until nang maghiwalay ang parents n'ya.Maya-maya pa ay tumigil na iyon. Ngunit ilang segundo lamang mula ng ma-off ay muli na naman itong tumunog."Zam! Sagutin mo nga 'yang telepon

Hatinggabi na ay gising pa rin Caleb. Halos madilim na rin nang maghiwalay sila ni Marco. Marami silang napagkwentuhan. Dapat nga sa oras na ito ay natutulog na siya lalo't mahaba rin ang naging byahe niya. Hindi rin naman siya nakatulog nang mabuti sa eroplano. Siguro ay naninibago pa ang kanyang body clock. He stood up from the bed. Lumabas siya ng silid na tinutuluyan niya ngayon sa bahay ng kaibigan. It was the same room na inookopahan niya kapag nagpupunta siya roon. Lima ang silid sa ikalawang palapag ng bahay ng mga Sanchez. It was actually a mansion compared to an ordinary house. Binagtas niya ang pasilyo at tinungo ang pinakadulong pinto. That was a library. He opened the door and came in. Napatingin siya sa mahabang lamesa na na roon. Then a smile formed on his lips. He remembered 'something' there. Maraming kalokohang ginawa sila ng kaibigan at ang hinding-hindi niya makakalilimutan ay ang nangyari sa loob mismo ng library na iyon. Parang recorder na nag flashback ang la

"I'm here!" Sigaw ni Zam habang papasok sa kabahayan. "Zam, ikaw nga ba?" tila hindi makapaniwalang tanong ni Nanay Josie. "Sino pa po ba?" nakangiting tanong niya. Saka mahigpit na sinalubong ng yakap ang matanda. "Diyos ko po, kay tagal mong hindi umuwi dito, eh. Alam ba ni Marco na darating ka?" Tumango siya. "Loko talaga ang batang iyon, aba'y hindi man lamang sinabi sa akin. Sana ay naipagluto kita ng mga paborito mo," pumapalapak na sabi nito."Maybe Marco wanted to surprise you," aniya na iginala ang paningin sa kabahayan. Lihim siyang napabuntong-hininga. It was the same, halos walang pinagbago sa mga kagamitan doon."Naku, mas lalo kang gumanda anak. Ang sabi ni Marco ay designer ka na raw sa Australia, eh, pero bakit mukha kang modelo?"Napangiti naman si Zamantha sa pagkamangha at papuri ni Nanay Josie sa kanya. "Salamat po Nanay Josie," aniya."I'll take that as a compliment." Saka muling niyakap ang matanda. Bukod sa kanyang kapatid ay isa pa si Nanay Josie sa mga tao

Abala si Zam sa pagguhit ng ilang bagong desenyo para sa kanyang trabaho nang dumating si Nanay Josie. May dala itong meryenda para sa kanya. Nasa lanai siya ngayon, doon niya na piling magpalipas ng oras habang gumuguhit.Kampante siya dahil alam niyang wala roon si Caleb. Umalis kasi ito papuntang bayan kasama ang kapatid niya. May importante raw pupuntahan. Inaya naman siya sumama ni Marco, ngunit tumanggi siya. Nagdahilan lamang siya sa kapatid na magpapahinga. Pero ang totoo ay iniiwasan niya ang kaibigan nito."Mag-meryenda ka muna, Zam," agaw pansin ni Nanay Josie sa dalaga. Nag-angat ng paningin si Zam at nginitian ang matanda. "Salamat po Nanay Josie," aniya. Nang mailapag na ni Nanay Josie ang dalang pagkain sa lamesa, lumapit pa ito nang kaunti sa tabi ni Zam at nakisinilip sa ginagawa ng dalaga. "Aba'y ka galing mo naman pa lang gumuhit anak,"agad na komento nito ng makita iyon. Ngumiti muli si Zam, saka inabot ang juice sa lamesa.Saging na minatamis at orange juice a

Kahit puyat ay maaga pa ring gumusing si Caleb. Naligo muna siya bago bumaba upang saluhan sa almusal ang kaibigan. Sasama uli siya ritong magtungo sa farm."Good morning, bud, Good morning Nanay Josie," bati niya sa dalawang naabutan sa komedor."You have a good morning, huh?" puna ni Marco habang naghahalo nang kape na tinimpla rin nito mismo.He smiled. Alam niyang kasalanan sa kaibigan ang pagpapantasya niya sa babaeng kasama nito kagabi. Kahit hindi seryoso sa babae ang bawat isa sa kanila ay nagkasundo silang hindi dapat pang mapunta sa bawat isa sa kanila ang kanilang mga exes o sinumang babae na naugnay sa kanila.Pero ano ang magagawa niya, hanggang ngayon ay naiisip niya ang babaeng nakita niya sa pool kagabi."Para saan ang ngiting iyan?" kunot-noong tanong ni Marco."Huh?" Naudlot ang akmang pagtusok niya ng tinidor sa bacon."Oh my, you're so weird today." Umiiling-iling pang saad ni Marco. "Kumusta na nga pala kayo ni Mariel?" "Okay naman. Eh, kayo ni Yssa?" balik tano