Semua Bab Married a Secret Billionaire: Bab 1051 - Bab 1060

Sa pananaw ni Zuko, parang maliit na bagay lang ang mga away sa pagitan ng mga dalaga. Hindi niya iyon pinapansin noon, pero kahit ang pinakamaliliit na bagay ay may halaga para sa kanya pagdating kay Lina. Nandyan siyang umupo, makinig nang maigi, suriin ang sitwasyon nang maingat, at tulungan siyang makahanap ng solusyon. Napagtanto niyang ang interes niya sa isang bagay ay nakadepende sa taong sangkot dito. “Kamakailan lang.” Nagsalubong ang kilay ni Lina at mahinang bumulong, “Simula nang yumaman ang pamilya niya, unti-unti siyang lumalayo sa'kin… Zeke, hindi siya isa siya sa mga taong kinakatawan ang mahihirap at pinapanoran ang mayayaman? Hindi siya ganito sa'kin noon!”Ngumiti si Zuko. Ang pangmamata sa mahihirap at pagpabor sa mayayaman ay pangkaraniwang ginagawa ng mga tao. Walang taong totoong marangal. At saka pinayuhan na ni Melissa si Lina na layuan si Gia. Kahit na hindi niya maintindihan ang sitwasyon, alam niyang madalas na tama ang kutob ng mother-in-law niya. “

“Hah, kita mo na ngayon?” Biglang tinapik ng lalaki ang balikat ni Gia at kinilabutan siya. “Hindi ba nakakatawa?” Nagpatuloy siya sa pang-iinis sa kanya. “Gia, bakit napakamalas mo? Mas mabuti pa ang trato sa kanya ng mga umampon sa kanya kaysa sa sarili mong mga magulang! Ang dami mong ginawa para subukang makabingwit ng mayamang tagapagmana sa school, tapos anong nangyari? Hindi man lang siya nagtaas ng daliri, tumakbo ang panganak na anak ng mga Hamerton sa kanya para lang paulanan siya ng pagmamahal!”“Tama na!” Galit na galit na si Gia sa bawat isang salitang sinabi ng lalaki at tinaas niya ang mukha niya para titigan siya nang masama. Pero nabalot siya ng takot at napaatras siya. Pinigilan ng nanginginig na balikat niya ang galit niya. Ngumisi ang lalaki, tinapik ang balikat niya, at sumipol habang naglakad siya papalayo. Kuntento siya sa epektong nagawa niya. Mukhang tama si Melvin. Ang mga taong kagaya ni Gia, na hindi kayang makitang masaya ang ibang tao, ay ang magigi

Tahimik ang bus na napuno lang ng mahinang ugong ng makina. Naramdaman ng lahat ang mapangutyang tono ni Heidi kay Lina, pero pinili niyang manahimik. Hinawakan niya nang mahigpit ang damit niya, pagkatapos ay dahan-dahan itong binitawan. Hindi sa mahina o hindi makasagot si Lina. Bago umalis, pinayuhan siya ni Zuko na pabayaan ang lahat at umiwas sa hindi kailangang gulo.“Makakapaghintay ang paghihiganti,” biro niya. “Kung may mang-abala sa'yo, sabihin mo sa'kin pagbalik mo, at tutulungan kitang makabawi!”Tinanggap ito ni Lina bilang isang biro pero nakakita siya ng katotohanan sa mga salita niya. Mas magandang umiwas sa gulo habang nasa ibang lugar. Huminga siya nang malalim para pakalmahin ang galit niya at tumingin sa labas ng bintana. Nagpanggap siyang wala siyang narinig. Gayunpaman, hindi nakatiis si Keira at nagsalita. “Ms. Lister, hindi patas ang sinabi mo.”Tinaas ni Heidi ang isang kilay niya at nagbago ang tono niya. “Anong sabi mo?”Matapat na nagsalita si Keir

Nakaupo sina Neil at Rowan sa magkabilang gilid. Nagkatinginan sila at nag-aalangang magsalita. Magkasama silang pumasok sa palasyo ayon sa utos ni Zuko, pero di nila inasahang maririnig nila ito ulit sa ganitong sitwasyon. Tahimik na nakaupo silang tatlo sa malawak na hall na pinutol lang ng tunog ng kumukulong tubig. Huminga nang malalim si Alexander at nagtanong, “Ano pa bang sinabi niya?”Ngumiti ang matapat na si Remus at sumagot, “Nabanggit din ng His Lordship na kapag hindi natupad ang bagay na ito, ipapaalam niya ito sa tatay niya at titiyaking hindi na bibisita ang tatay niya sa Southeast Aciatic kahit kailan!” Umubo si Alexander pagkatapos niyang halos masamid sa tsaa niya. “Ang… Pasaway na batang yun!” Natawa at nainis siya, sabay pagod na tumingin sa dalawang lalaki. Nahirapang magpigil ng tawa si Neil habang mabilis na tumayo si Rowan para humingi ng tawad. “Kamahalan, patawarin mo kami. Bata pa si Zuko…”“Oo, bata pa siya!” Malokong sumingit si Neil. “Kamaha

Pakiramdam ni Lina ay nananaginip siya ngayong napapalibutan siya ng royal convoy at mga gwardya papalapit sa engrandeng palasyo. Para bang naging isa siyang minamahal na prinsesa. Nakatanggap siya ng marespetong mga titig at maiinit na ngiti kahit saan siya lumingon. Sa kabila ng malawak at komportableng kotseng sinasakyan niya, hindi siya mapakali. Tahimik niyang kinuha ang phone niya at tinawagan si Zeke. “Uy, anong ginagawa mo?” tanong niya. Nang may isang oras lang na pagitan sa oras ng Southeast Aciatic at Jangasas, tinignan ni Lina ang orasan niya. Malamang ay nagtatrabaho si Zeke sa supermarket. Narinig niya ang magulong ingay sa kabilang linya. “Nangongolekta ako ng bayad! Medyo aligaga ako sa mga mamimili ngayon,” sagot niya. “Oh… maya na lang pala.”“Sandali!” Mabilis na kinuha ni Zuko ang phone niya at tinitigan nang masama ang mga mamimili para palayasin sila. Nagtanong siya nang may mahinang boses, “Anong problema?”“Gusto… lang kitang makausap. Hindi ako maka