HALF-DAY lang sa orphanage si Elise dahil nagyaya si Terrence na matuloy ang picnic nila sa burol. Hindi pa nakauwi si Sister Feliz mula Spain kaya wala masyadong activities. Sinundo rin siya ni Terrence pagkatapos ng tanghalian.Nakahanda na lahat ng kailangan nila sa picnic pagdating ng bahay. Nagbihis na lang siya at nagdala na rin ng pamalit na damit dahil hanggang Linggo ng hapon sila sa burol.Excited ang mommy ni Terrence at may pinamili na itong isda at karne ng baka na lulutuin nila. Nagdala naman ng dalawang tent si Terrence at grill na iihawan nila ng ulam at kalan para sa uling. Walang kuryente sa burol kaya nagdala sila ng flashlight at solar light. Napuno ng bagahe nila ang kotse ni Terrence.“Wala tayong rice?” untag niya nang matingnan ang mga dala nila sa backseat.“Hindi tayo kakain ng rice, Elise. Maraming kamote at malalagang saging sa burol,” ani Melisa.“Ah, oo nga pala. Gusto ko rin ng mais,” aniya.“Let’s go, guys!” tawag ni Terrence. Nakaupo na ito sa harap ng

NAG-IIHAW na ng spareribs si Terrence at isinabay na ang ibang kamote at mais. Umalis si Elise at sinamahan ang mommy niya na naligo sa ilog. Alas-kuwatro na ng hapon at pababa na rin ang araw. He can’t stop smiling while enjoying his beautiful imagination about him and Elise. “So, this is love, huh?” he uttered. Lumuklok siya sa silya katapat ng grill. Idinarang muna niya nang matagal ang kabilang side ng karne sa katamtamang init ng baga. Iginiit niya na tama ang nararamdaman niya, na gusto niya si Elise bilang babae, at higit pa sa pagn*n*sa at kaibigan. Ramdam din niya ang pagbabago sa kilos ni Elise. Bahagyang nakitaan niya ito ng pagkailang, maybe because of her serious feelings. She started to feel the signs of love. Hindi siya aware kung paano ang atake ng pag-ibig sa lalaki, pero kabisado niya ang mga babae once na-in love sa lalaki. Marami siyang fling na nagpakita ng signs ng pag-ibig sa kaniya. Once napatunayan niya ang hinala, saka siya lumalayo sa babae at pinuputol

SUMISIKAT na ang araw nang magising si Elise. Nakahinto na rin ang kotse pero umaandar pa. Nangawit ang kanang binti niya kaya hindi siya kaagad nakakilos. Hinintay niyang kumalma ang muscles niya sa binti. Wala si Terrence sa harapan ng kotse, maaring nakababa na.Nang makaupo ay sumilip siya sa labas. Naroon na sila sa malawak na lupaing nabili ni Damaon. Malayo sa construction site nakaparada ang kotse. Humilab ang kaniyang sikmura kaya nagbukas siya ng echo bag at kinuha ang paper box na pinaglagyan niya ng na-bake niyang orange flavor cookies. It’s her original recipe.May baon din siyang mango powder sa thumbler at nilagyan lang ng tubig mula sa bottled water. Alas-siyete na ng gabi at may iilang tao nang palakad-lakad sa paligid, mga construction worker.Naamoy niya ang hamburger kaya hinanap niya sa dashboard. Nasa upuan pala ito kasama ang malaking box ng French fries. Binili malamang iyon ni Terrence sa nadaanang fast food restaurant. Kinuha niya ang isang hamburger at kinain

NAGISING si Elise dahil sa amoy ng iniihaw na karne. Humilab ang sikmura niya at natatakam sa pagkaing nangangamoy. Kumikirot ang sintido niya, epekto na rin marahil ng alanganing oras ng tulog at gutom. Nagsuot siya ng roba at lumabas ng kuwarto. Lumapit siya kay Terrence na nag-iihaw ng hita ng manok at isda. Malapit na itong maluto. “Ang bango! Nagugutom na ako,” aniya. “Maluluto na ito. May sinaing na rin ako,” nakangiting sabi nito. “Aayusin ko na ang lamesa.” Inalis niya ang sapin sa lamesa na may mantsa ng chocolate frosting. Habang kumakain ay nahahalata ni Elise ang kakaibang kilos ni Terrence. Sobrang seryoso nito at tahimik. Mukhang may problema na naman ito. Muli naman niyang naalala ang huling sinabi nito pagkatapos nilang magt*lik. Ramdam niya na seryoso roon si Terrence. “Terrence, ayos ka lang ba?” hindi natimping tanong niya sa binata. Ngumiti naman ito sa kaniya. “Yes, I’m fine!” mabilis nitong tugon. “You look serious.” “Ah, marami lang akong iniisip. May

ILANG sandaling tulala lang si Elise habang nakatitig kay Thrasius. Tumahip nang husto ang kaniyang dibdib at hindi mawari ang kabang pinapahiwatig nito. Nilamon siya ng takot, sa halip na dapat ay masabik siya. Lumuklok sa tabi niya si Thrasius, sa gawing kaliwa. “How are you?” kaswal nitong tanong. Umayos naman siya ng upo ngunit hindi nag-abalang sipatin ang binata. “Ayos lang ako,” walang buhay niyang tugon. “I hope it’s not too late to talk to you, Elise.” Humarap siya rito. “May dapat pa ba tayong pag-usapan?” Pilit niyang nilalabanan ang emosyong bumibigat sa kaniyang dibdib. “I canceled my wedding.” Hindi na siya nagulat. “I know. Ano’ng problema?” Mangha itong napatitig sa kaniya. “Alam mo na pala.” “I hope hindi mo pagsisihan ang desisyon mo, Thrasius. You broke a promise again to someone important to you.” “I thought about it many times, Elise. Since the last time we talked, I had a hard time deciding. But I can’t refuse my heart’s desire.” “Tama na!” asik niya, a