HINDI na-enjoy ni Elise ang outing dahil nanghihina siya at gusto na lang matulog. Naiwan siya sa cottage at natulog pagkatapos kumain. Hindi naman siya inabala ng mga kasama. Nagising lang siya nang pauwi na sila. “Sumama ka pa, Elise,” sabi sa kaniya ni Grace nang lulan na sila ng van pabalik sa orphanage. “Eh, ang bigat ng katawan ko. Okay pa naman ako kaninang tanghali. Pagdating talaga ng hapon tamad na tamad akong kumilos,” matamlay niyang wika. “Baka iba na ‘yan, Elise. Magpa-check up ka kaya.” “Fatigue ata ‘to.” “Mas mainam magpa-check ka para sigurado.” Tumahimik na lamang siya. Kinuha niya sa bag ang kaniyang cellphone na noon lang niya hinawakan. Marami ng chat si Terrence at missed calls. Nag-chat siya rito at sinabing pauwi na sila. Nagpasundo rin siya rito sa orphanage. Naghihintay na sa orphanage si Terrence kaya nagpaalam na siya sa mga madre. Bumili na ng lutong ulam si Terrence dahil gabi na at ayaw na nitong magluto. Pagod na rin ito. Pagkatapos ng hapunan a

HINDI pa rin matanggap ng sistema ni Elise ang pinagsasabi ni Grace. Wala tala siyang maalala. Tanging alam niya sa huling pangyayari ay naglasing siya sa gabi ng reunion ng mga Del Velle sa Clark. Noong nagpasya siyang pasukin sa kuwarto nito si Thrasius at ibigay ang kaniyang pagkab*b*e.Paanong napunta siya sa kapatid ni Thrasius? Hindi naman niya ito kilala.“Imposible ang sinasabi mo, Grace,” giit niya.Napabuntonghininga si Grace. “Hay! Huwag na nga nating pilitin. Pero maniwala ka sa hindi, boyfriend mo si Terrence at siya ang tatay ng dinadala mo,” ani Grace.Lalo siyang nagimbal at naging uneasy. Sinipat niya ang lalaking kausap ni Thrasius. Magkahawig ang mga ito pero hindi talaga niya maalala si Terrence. Wala siyang ibang gustong lalaki kundi si Thrasius. Pero noong huling kita nila ni Thrasius, iniiwasan siya nito. But he’s there, too, meaning may care pa rin ito sa kaniya.Naalala niya, nagalit pa si Thrasius nang makita siya sa rest house ng mga ito. Nainis siya sa pag-

SA pagpasok ni Elise sa orphanage ay awtomatikong bumalik ang kaniyang isip sa nakaraan. Hindi niya maintindihan bakit pakiramdam niya ay matagal siyang hindi nakapunta roon. Sabi naman ni Grace ay nagtuturo siya ng arts sa mga bata sa tuwing Sabado. Maraming bata na hindi niya kilala, pero sabi ni Grace ay nakilala na niya ang mga bagong bata. Iyong ibang malalaking bata ay wala na sa orphanage. Naninibago siya sa ambiance ng lugar. May bagong gusali ring tinatayo para umano dagdag tulugan ng mga bata at staff. Pumasok siya sa library na paborito niyang tambayan noon, nila ni Thrasius. And some memories suddenly appeared in her mind. Noong umalis na si Thrasius, palagi na siyang mag-isa roon pagkatapos ng tanghalian. Paulit-ulit niyang binabasa ang sulat na iniwan noon ni Thrasius, na inipit sa librong madalas nilang basahin. Madaling araw kasi umalis noon si Thrasius kasama ang kamag-anak umano ng daddy nito. Hindi niya ito naabutan kaya iyak siya nang iyak paggising. Nagtampo ka

MALAYO ang farm kaya sumakay sila ni Grace sa tricycle na hiniram nila kay Mang Toni. Marunong mag-drive ng motor si Grace kaya ito ang nagmaneho at nakaupo lang si Elise sa loob ng sidecar. Nagtanong-tanong naman ito sa tauhan kung saan ang farm ng mga gulay dahil limot din niya. May munting gate ang farm at malaya naman silang nakapasok. Mainit sa mismong taniman ng gulay pero malilim naman sa gigilid dahil maraming punung-kahoy. May dala silang dalawang malalaking echo bag na paglagyan ng mga gulay. Natakam si Elise sa malalaking bunga ng dalandan kaya kinuha niya ang panungkit na merong net. Pinagtigaan niyang makuha ang malalaking bunga na nasa matataas. Si Grace na ang namitas ng bunga ng kamatis na hinog at ibang gulay. Mainit kasi sa puwesto nito. Tuwang-tuwa siya nang makakuha ng anim na bunga ng dalandan. Nang hawak na niya ang isang prutas ay may senaryo na namang sumagi sa isip niya. Napaupo siya sa bench at pumikit. Nakikita niya ang kaniyang sarili na nanunungkit ng da

KINAIN ni Terrence ang kinagatang cookies ni Elise. Nakatulog na ang dalaga sa couch sa lobby. Saka lang ito iniwan ni Grace nang makalapit siya. Binuhat na niya ang dalaga at inilipat sa opisina ng kaniyang tiya. Mas malamig doon at may malaking sofa. “Nagsisimula na bang maglihi si Elise?” tanong ng kaniyang tiya. “I think she just started her cravings. Inaatake pa rin siya ng morning sickness pero hindi na ganoon katindi,” turan niya. Lumuklok siya sa isang couch mas malapit sa table ng kaniyang tiya. “How’s her memories?” “May mga naaalala na siya. Good thing, Elise draw those scenes she recalled.” “Mabuti naman. Dapat talaga makaalala na siya bago niya maranasan ang matinding paglilihi. First time niyang magbuntis kaya asahan natin na mahihirapan siya.” He sighed. “Iyon din po ang inaalala ko. Kahit papano ay hindi na stress si Elise. Simula noong nakausap niya ulit si Thrasius, nabawasan ang confusion niya.” “Ingatan mo sa pagkain si Elise. Baka mamaya ay hindi mo mamalay