CHAPTER 8["Mom bakit po ang daming naka-black na tao sa labas? Ano pong meron?"Inosenteng tanong niya. Nagising siya dahil sa ingay na ginagawa ng mga iyon."Anak, kailangan mo nang umalis.""Mom? Pinapalayas niyo na po ba ako?" may halong biro pa niyang saad. "No, baby. You need to save yourself. Yong mga nakikita mong nasa labas ay masasama sila.""P-o?" Naguguluhan at may halong takot niyang saad."Kris, ito na nakuha ko na." Nagkukumahog na sambit ng Daddy Jerome niya. Bumaling ito sa kanya. Bakas sa mga mata nito ang matinding takot."Anak, listen. Kailangan mong makalayo dito. Hindi ka nila pwedeng makita.""P-aano p-o kayo? Sabay na po tayong tumakas.""Hindi pwede, anak. Masusundan at masusundan tayo nila. Kahit saan tayo magpunta. Kailangan na namin silang harapin ng mommy mo. Wag kang mag-alala, kaya namin ang sarili namin."Tuluyan na siyang naiyak. Sobrang takot at pagkalito ang nararamdaman niya."Dalhin mo ang mga cards na ito. Pwede mong gamitin ang mga ito para sa

CHAPTER 10Sobrang naawa si EJ sa dalaga dahil sa nangyari dito. Gusto niya itong pagalitan pero baka madagdagan niya lang ang kung anumang nararamdaman at bumabagabag sa isipan nito.Kanina pa nga ay narinig niya ang pag iyak nito sa CR kaya naman minabuti niyang katokin ito. Nang makalabas naman ito ay bakas pa rin sa mukha nito ang pangamba at takot.Hindi niya alam kung bakit may kakaiba siyang nararamdaman tuwing ito na ang pinag-uusapan. Nasasaktan din siya kapag nakikita niya itong nasasaktan, nalulungkot siya tuwing nalulungkot ito."Ayoko kong masaktan ka dahil hindi ko kayang makita ka sa ganong sitwasyon, na natatakot, na umiiyak, nalulungkot. Hindi ko alam kung bakit bumibilis ang tibok ng puso ko tuwing nakikita kitang nakatitig sakin. Tuwing sumasagi ka sa isipan ko. At lalong-lalo na nong... nahalikan kita. Naguguluhan na ako."Tuluyan na rin siyang nakatulog habang nakaunan sa hita niya si Alexandra.Nang magising siya ay agad na tiningnan niya ang oras. 4:39 na. Dahan

CHAPTER 12Kasalukuyang nasa canteen si EJ at kasama niya sina Alexandra at mga kaibigan nito.Nagkakaasaran na naman ang mga magbabarkada kaya naman napuno na naman ng tawanan ang loob.Agaw pansin ang kanilang grupo dahil sa ingay na nililikha ng nga kasama niya. Pero ang mas na ikinatutuwa niya ay ang makikipagsabayan ni Alexandra sa tawanan nila.Napansin niyang these past days ay nagagawa na ng babae na ngumiti, madalas na rin itong magbiro na talaga namang bentang-benta sa kanila."Alexa?" tawag ni Razelle sa dalaga na nasa tabi niya."Hmm?""Malapit na birthday mo 'no? Anong gift ang gusto mong matanggap from me?""Gift? Ibigay mo sakin ang susi ng kayamanan mo.""Luh? Wala susi lang meron ako, walang kayamanan.""Eh? Ang ATM mo na lang...""No way." Nagtawanan na naman sila."Eh di 'wag ka ng magtanong pa, hindi mo naman maibibigay sakin.""Iyong kaya ko lang.""Friendship, 'yon lang.""Ahw.... Na-touch naman ako ha?""Talaga? Nino? Ni Je...""Shut up Alexa!"Tinawanan lang ni

CHAPTER 14Maagang nagising si Alexandra. Ngayon na ang end of contract niya sa FIS. Nakakalungkot man pero kailangan niya na talagang umalis lalo pa at araw-araw lang din naman siyang masasaktan dahil sa mga nakikita niya sa paaralan.Mula ng mag-usap sila ni Edrick ay hindi na talaga sila nagkikita pa.Umiiwas siya lagi. Kapag nasa FR ang lalaki ay nasa garden lang siya. Kapag nasa canteen naman ang dalawa ay hindi na siya tumutuloy pa.Ngayon nga ay nasa FR na siya at nagliligpit ng mga gamit niya. Nasa tabi niya din ang mga kaibigang halata ang lungkot sa mukha."Lex, ayaw mo na talaga dito?" naiiyak na usisa ni Faye. Nginitian niya muna ito bago sumagot."Heto na naman tayo. Paulit-ulit na lang yang tanong niyo ha? Hindi lahat ng umaalis ay kailangan may paalam dahil hindi naman ito ang huling magkikita-kita tayo, diba?""Oo naman. Basta wag mo kaming kalilimutan ha?""Oo naman, pangako yan," nakangiting saad niya. Pilit niyang iwinawaksi ang lungkot sa kanyang sistema."Pwede ka

CHAPTER 16Mugtong-mugto ang mga mata ni Edrick nang makauwi siya sa kanilang camp. Agad naman na sinalubong siya nina Jaivee, Lovely at Jane. Hanggang ngayon ay hindi pa rin natutuyo ang mga luhang umaagos sa kanyang mga mata."What's wrong? Bakit ganyan ang itsura mo ha?" nag-aalalang tanong ni Lovely. Kasamahan niya ang tatlo sa nakaraang misyon kaya naman ay paniguradong wala itong alam sa nangyari sa kay Alexandra."Edrick! Please tell us what is happening? What happened to you? Hindi kami manghuhula para hulaan kung anong nangyayari sayo!" napipikon na asik ni Jane."Please, I am begging to the both of you... Just leave me alone! I just want to settle my mind, I am not yet ready to talk about what was happened." Nagkatinginan pa muna ang mga ito at tumango. "We're just here for you Agent Gray," pormal na saad ni Lovely at tsaka lumabas na. Sumunod na lang din ang dalawa.Wala siyang ibang magawa kundi ang umiyak at alalahanin ang lahat ng pinagsamahan nila ng babae sa loob ng m