CHAPTER THIRTY ONEKAPAG ang pasensya ng isang taong tahimik at mapagkumbaba ay nasagad at naubos, dalawang bagay lamang ang maaari nitong kahahantungan. Kung hindi ang sariling buhay ang tatapusin at kikitilin, ay buhay ng iba ang siguradong matutuldukan.Ganito ang nangyayari kay Dom ngayon.Pasensyoso siyang tao.Mabait.Maka-dios.Pero anong nangyari? Paghihirap ang naging ganti ng kaniyang pagiging mabuti.Tao lang din naman siyang may pangarap. Isa lang siya sa mga taong nangarap makamit ang mga pinangarap. Pero anong nangyari? Kulungan ang bagsak niya.Magpasensya naman siya. Tiniis niya ang lahat nang mga pagpapahirap na ibinabato ng buhay. Pero sobra naman itong naranasan niya. Sagad na sagad na ito at talagang ubos na ang napakahaba niyang pasensya.Nagpakumbaba naman siya, dahil buong buhay niya ay sanay siyang gano'n. Pero anong ginawa sa kaniya ng iba? Anong ginawa sa kaniya ng kaniyang mismong asawa? Tinapakan ang kaniyang pagtao. Ginawa siyang tapakan upang maabot nito

CHAPTER THIRTY THREEISANG LINGGO na ang dumaan mula no'ng nagkaroon ng ka-MU ang kakusa nilang si Willie. At dahil araw-araw silang may session maliban nalang sa Sabado at Linggo, napansin ni Dom na mas naging malapit pa ang dalawa.Nagtatawanan, nagki-kwentuhan, at naghaharutan na parang mag-jowa na nga ang mga ito. Parang bumalik din sa pagiging isang teenager si Willie tanda na nahulog na nga ito kay Leni, ang babaeng ka-MU nito.Minsan, may mga pagkakataong nawawala ang mga ito sa kanilang paningin. Hindi nila alam kung saan pumupunta ang mga ito pero sa isip nila, alam na nila kung ano ang nangyari. Pagbalik kasi ng mga ito sa venue, mukhang pagod na at parang napakasaya. Kaya alam na alam na agad nila kung ano ang ginawa ng mga ito.Naiinggit man ay wala nang magawa ang dalawa pang kakusa ni Dom dahil wala naman nang ibang babaeng nagpapakita ng motibo sa kanila.Kahit 'yong sinabi ni Willie na panay titig kay Dom noong nakaraang linggo ay hindi na bumalik kaya hindi siya nagka

CHAPTER THIRTY FIVEHALOS mabingi si Dom sa samu't saring sigaw ng mga prisong nasa gilid ng pasilyong dinadaanan niya. Kahit may kasama siyang Jail Guards na nasa magkabilang gilid niya ay may mga priso pa ring sumubok na abutin siya. Mabuti nalang at maagap ang mga guards at madali nilang nahahampas ang mga kamay na sumubok umabot sa kaniya.Sa kabila ng ingay sa paligid ay kalmado at tuwid lang siyang naglalakad sa kung saan siya ihahatid ng mga jail guards na kasama.Halos wala na siyang pakialam sa kaniyang buhay sa mga sandaling ito. Binabagabag siya ng konsensya nitong nakaraang isang buwan at halos gabi-gabi niyang nakikita ang duguang katawan ni Willie.Dumagdag pa rito ang katutuhanang hawak niya ang kamay nito at nakita niya pa ang huling paghinga ng kakusa na naging kaibigan sa loob ng bilangguan. Kitang-kita niya rin sa mga mata nito ang unti-unting pagkawala ng buhay nito.Sa madaling salita, napagmasdan niya kung paano nalagutan ng hininga ang kaibigan. Naramdaman niya

CHAPTER THIRTY SEVEN"OHHH, akala ko bahag ang buntot ninyong lahat. So, may matapang pa pala sa inyo. Good. Good. Good. Since ilang oras na rin akong hindi nakasapak ng tao, papatulan ko na ito," nakangising wika ng lalaking nasa pinakaunahan ng grupong humarang sa kanila nang makita nitong umabante si Dom."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?! Carsel Group 'yang nasa harap mo gag0!" mahina ngunit matigas na banta ni Boss Choy kay Dom nang madaanan niya ito habang pasugod sa grupong nasa harapan.Ngunit walang pakialam si Dom kung sino itong nasa harapan niya. Basta malaki ang atraso ng amo ng mga ito na si Don Antonio sa kaniya. Kaya pagkarinig palang niyang galamay pala ito ng kinasusuklamang tao ay biglang dumilim ang kaniyang paningin at nawalan siya ng kontrol sa sarili.Sa kabila ng mahigpit na banta ng kanilang Mayor ay wala sa sariling sinugod ni Dom ang Carsel Group. Agad naman siyang sinalubong ng lider ng mga ito.Isang malakas at solid na right hook ang pinakawalan ng lider

CHAPTER THIRTY NINEONE MONTH LATER..PARANG naging impyerno ang buhay ni Dom sa loob ng kulungan. Pinoprotektahan nga siya ng kaniyang mga kakusa sa pamumuno ni Damian Wayne, ang kanilang Selda Mayor, ngunit pagkalabas naman niya ay palagi nalang may umaatake sa kaniya.Bugbog lang naman ang inabot niya sa tuwing inaatake siya ng mga membro ng Carsel Group, hindi kagaya noong nakaraang buwan na nanatili talaga siya sa Prison Infirmary nang halos dalawang linggo dahil sa laki ng pinsala sa kaniyang mukha. Mabuti nalang talaga at hindi naapektuhan ang kaniyang facial features, may mga peklat nga lang iyong natira dahil sa sugat na tinamo niya.Awang awa man sa kaniya ang kaniyang mga kakusa ay hindi naman siya kayang ipagtanggol ng mga ito dahil masyadong marami ang mga tauhan ni Miguel.Sa tuwing bubugbogin siya ng mga ito ay magkakaroon talaga ng riot. At sa bawat riot na ito ay palaging may nasusugat ng malubha. Wala pa namang namatay, pero 'yon na nga, napakaraming nadadamay.Ilang