My Only Sunshine のすべてのチャプター: チャプター 31 - チャプター 39

MOS: CHAPTER 31GABRIELLA POVPAGKALABAS KO AY sakto namang bumukas rin ang pinto sa kabila. Ngumiti ako sa kaniya at bumati. Naka jogging pants siya at itim na sando.Habang ako naman ay oversized t shirt at maikling short lang ang suot ko."Sabay ako," nakangiti kong sabi sa kaniya. Mag jo-jogging kasi siya. Kaya sabay na ako. Baka may biglang bumaril sa kaniya sa daan habang nag j-jogging siya."Isturbo kalang eh," inis na sabi niya at nagsimula ng maglakad. Tumakbo naman ako at hinabol siya. Ngunit ang la laki ng hakbang siya. Muntik na akong masarhan ng Elevator buti nalang at nakahabol ako.Hindi pa nga ako nagsisimula ay pinagpawisan agad ako. Masama ko namang tiningnan si Titus na ngayon ay nakatayo lang na parang walang nangyari. Hanggang sa pagkalabas na namin ay hindi parin niya ako pinapansin. Ang bilis niya. Mukha siyang tumatakbo kahit nag jojogging lang naman siya. "Titus!" inis na tawag ko sa kaniya. Tumigil naman siya pero hindi parin lumilingon. Pagkahabol ko s

MOS: CHAPTER 33GABRIELLA POVNAPANGITI AKO habang nakatingin sa tulog na si Titus. We end up here, in his room.Sa una sa kotse. Hindi pa niya ako tinigilan roon. May binigay siyang damit sa 'kin para makauwi ako ng maayos. Pero ramdam ko ang lagkit ng ibaba ko dahil sa mga katas na naroon.Wala akong suot na panloob. Tanging malaking t shirt lang ang suot ko. Kaya halos sobrang higpit na ng paghawak ko sa ibaba ng t shirt baka kasi mahanginan at makita nila ang perlas ko.Butiki talaga 'tong si Titus kahit kailan!Lagi nalang niyang pinupunit yung gamit ko tuwing nag aano kami. "Hindi ba ako matutunaw niyan?""Hindi naman. Tao ka kasi hindi ka Ice cream kaya wag kang tanga." Napatawa naman siya sa sinabi ko bago tuluyang nagmulat ng mata.Ngumiti siya sa 'kin bago hinalikan ang labi ko."Good Morning.""Good Morning din," nakangiting pagbati ko rin. Tumayo na siya at binandera pa talaga sa 'kin ang hubad niyang katawan.Walang hiya! Kahit ilang beses kunang nakita ang buwaya niya

MOS: CHAPTER 35GABRIELLA POVKAHIT NAGTATAKA ako ay sumama parin ako kay Hunt. Sabi niya sa 'kin may importante raw kaming pag uusapan. Hindi naman niya agad sinabi nagpabitin pa siya.Hininto niya ang kotse sa isang madilim na daan. Walang katao tao. Taka akong napatingin sa kaniya ngunit seryoso lang siyang nakatingin sa daan. Habang mahigpit ang hawak niya sa manibela."Nagsisimula na sila," taka akong napatingin sa kaniya."Seryoso?" gulat na tanong ko ng marealise ang ibig niyang sabihin. "Gumagawa na sila ng gulo," mahinang sabi niya sabay tingin sa 'kin. "Hindi mo ba nabalitaan?"Umiling lang ako bilang sagot. "Kay Titus lang ako nakatutok. Hindi kuna alam ang mga nangyayari.""Bukas ulit ng gabi. Susunduin kita may misyon tayo."Napabuga ako ng hangin bago dahan dahang tumango."Tayka nga lang," may naalala akong dapat kong itanong sa kaniya "Kung yan pala ang sasabihin mo. Bakit kailangan mo pa akong dalhin dito?" tukoy ko sa madilim at tahimik na lugar na ito.Bigla niyan

MOS: CHAPTER 37GABRIELLA POVTUMAKAS LANG AKO dahil sigurado akong pag nalaman 'to ni Titus ay magagalit iyon sa 'kin. Sinundo ako ni Hunt roon. Naka hoodie ako at itim na pants, cap narin at mask para hindi nila ako makilala.Kanina pa kami nakapark rito sa madilim na bahagi ng kagubatan. May isang lalaki silang hila hila bago nila ito tinulak at binugbog."Hindi ba natin tutulungan yung lalaki?" tukoy ko d'on sa binugbog."Mamaya," sagot niya at sinuot ang mask at cap. "Ako ang tutulong d'on sa lalaki. Dito kalang.""Pero—""Wag ng matigas ang ulo," matigas na sabi niya bago lumabas ng kotse.Anong silbi ng pagsama niya sa 'kin rito kung wala naman pala akong gagawin? Kita ko mula rito ang mabilis na paggalaw ng mga anino nila. Nakikipaglaban si Hunt sa tatlong lalaki. Pero yung isa nakatakbo. Agad akong lumabas ng kotse at sinundan ang lalaki. Ngunit hanggang sa makalayo na kami ay nawala na agad siya sa paningin ko."What the fudge! Diba ang sabi ko! Wag kang lumabas ng kotse?!