Todos os capítulos de Modern Ballad: Capítulo 11 - Capítulo 20

Penthouse Nagmamadali akong umalis ng bahay. Tahimik pa ang buo ng bahay at ako palang ang gising sa bahay. Halos liparin ko na ang labas at hindi pa ako nakapagbihis ng maayos. Ano kaya ang nangyari sa lalaking iyon? Alam kong pagod yon kagabe pero... Nagtanong ako sa gwardya ng kung saan banda ang unit na yon para mapuntahan yon. Halos hingalin ako ng makarating sa dulo at halos pinakamataas ng building na ito. Nakikita ko na medyo nagliliwanag na ang labas . Agad kong binuksan ang pinto at bumungad sa akin ang malawak na sala. May ilaw pang nakabukas doon at agad kong hinanap ang kwarto. Madilim at agad kong nakita siyang nakatalukbong ng kumot. Nang tuluyan akong makalapit ay nakita ko na siya at medyo nangignginig pa. Agad kong pinapatay ang aircon at kinapa ang kanyang noo na sobrang init. "Saint.. "Dumating ka rin," medyo nakangiti pa niyang bati sa akin. "Ano bang nangyari sa iyo? Ang init mo, inaapoy ka ng lagnat!" "Most important is you are here, you can take care

Fallin'Wala akong ibang naramdaman kundi sakit ng katawan. Para akong nasagasaan ng isang malaking truck. We did it so many times, hindi ko na mabilang kong ilang beses yon. Nakatulog ako habang hinahalikan niya. Kung hindi pa siguro bumigay ang katawan ko ay hindi niya ako titigilan.He's a monster in bed!Nanlaki ang mga mata ko kung anong oras na. Inabot na ako ng hapon dito sa penthouse niya at baka ng dilim pa."Shit!Hinagilap ko ang cellphone sa gilid ng table at baka marami na akong text at tawag na natanggap. Nakahinga naman ako ng maluwag ng walang mensahe si Mama o Papa. Si Ava lang pero hindi ko na nireplyan.Binihisan niya rin naman ako pero ng gumalaw ako ay gusto kong sumigaw dahil sa sakit at hapdi sa baba ko!"Are you okay?," nagalala niyang sabi habang kapapasok niya lang sa kwarto.Napangiwi ako lalo ng gusto kong igalaw ang mga paa ko para sana ibaba sa kama."Don't move too much," dagdag na sabi niya."Kasalanan mo to' tignan mo hindi na ako makalakad ng maayos,"

CavePagkatapos marinig naming tatlo ang sinabi niya ay parang hindi na maitago ng dalawa ang kilig. Habang ako ay mas lalong nahiya at pulang pula na ang mukha. Hindi naman itong Saint na nakilala ng lahat ng tao. He is snob, ruthless, arrogant and full of himself. Malayo sa Saint na katabi ko ngayon na mabait, nakikisama at maalaga.“Uhm.. kumain ka ng sayo," mahinang sabi ko ng makabawi.“Okay as you said Boss Madame," nakangiting tugon niya bago sumubo ng pagkain.Mabagal naming ipinagpatuloy ang pagkain habang minsan ay napapahinto ako dahil bigla bigla nalang ako ang sinusubuan ng pagkain at walang pakialam sa paligid niya. May mga kilalalng bumabati sa kanya at may balak pa sanang kausapin siya pero agad ding ibinibalik ang atensyon sa akin.Mabuti at natapos din kami sa pagkain at nagdesisyon ng bumalik sa building, inihatid niya pa kami pero hindi ko akalain na pati ba naman sa loob ng opisina ay susunod at bubuntot na naman siya sa akin. Akala ko ay madami siyang trabaho sa

IslandWalang kapaguran niya akong inangkin ng inangkin buong magdamag. Himdi naman ako nag reklama kasi gusto ko rin pero hindi ko akalain na ganito pala talaga siya. Kung hindi pa kami hinamog at sobrang nilamig na ay hindi pa siya tapos sa akin. Feeling ko hindi na naman ako makakalakad neto! Nang makapasok na kami sa cabin ay akala ko magbibihis at matutulog na kami. Pero ang loko nakaisa pa kaya ayan tuloy tulog na tulog ako hanggang hapon.‘Wake up sleepyhead!," asar niyang sabi sa akin. Saka hialikan ako sa labi.Nanatiling nakapikit ako hahang sumasandal sa headboard ng kama niya. Habang siya ay walang pang itaas na nakaupo sa giilid ko at matamang nakatingin sa akin.“You should eat, I heard your stomach cruch earlier," dagdag na sabi saka isinubsob ang mukha sa tiyan ko.“Alis! Babangon na ako!," marahan kong tulak sa kanya baka kung saan na naman kami mapunta at baka tuluyan na akong magong PWD sa pinangagawa niya.‘Nakapagluto ka na?," tanong ko sa kanya.“Yup, we gonna e

ShockedSa araw-araw na takbo ng buhay ko ay ngayon ko lang naramdaman na kompleto na ang buhay ko. Kontento na ako sa kung anong meron ako at hinihiling na sana hindi matapos ang mga masasayang sandali pero alam kong hindi naman ganoon ang buhay. Saint is the the botfrind that you can ask for, kaya medyo binabawi ko na ang suinasabi ko dati na hindi ko siya ideal boyfriend at higit sa lahat yong sinabi ko na hindi ko siya mamahalin ever! My god! Kinain ko lang yong sinabi ko, hindi lang pala kinain kundi nilaklak ko pa!“Hi Mrs.De Luca!,” saad ng kabilang linya. I just rolled my eyes when I picked up my phone.“Mr. De Luca it’s still working hours and this is the fifth time you are calling me. Focus on your work,” balik sabi ko sa kanya“I’m focus on my work. Ikaw na ngayon ang tinatrabaho ko,” sagot niya. I know that he s smirking like an idiot behind the phone.“Stop flirting on me right now Mr. De Luca! Puro ka tawag baka maya maya wala ng kinikita ang kompanya dahil sa ginagawa