All Chapters of My Boss CEO is my Ex-husband: Chapter 61 - Chapter 70

Napatigil ako sa pagnguya nang makita ko kung sino ang pumasok. Nabitawan ko ang kinakain ko sa mangkok at napairap."Anong ginagawa mo rito? 'Di ba sabi ko ayaw kitang makita?" naiiritang tanong ko ngunit ang mata ko ay nanatili sa kinakain ko.Parang wala siyang narinig, dali-dali siyang kumuha ng monoblock at umupo sa tabi ng hospital bed. Kaagad namang nangamoy ang paborito niyang perfume at dumikit kaagad ang amoy sa ilong ko."Rome, ano ba?!" reklamo ko nang hawakan niya ang kamay ko."I miss you," nagmamakaawa niyang sambit pero kinuha ko ang kamay kong nakahawak sa kanya."Francis! Paalisin mo nga 'to! Kung gusto niyo akong gumaling, paalisin niyo 'tong lalaking 'to dahil naiinis ako sa mukha niya!" Pagalit kong sambit kay Francis na mukhang nabigla sa pagsigaw ko.Pabagsak kong binitawan ang isang mangkok na prutas at humiga patalikod kay Rome. "Faye, sorry na," pakiusap niya habang nakahawak sa baywang ko. Mabilis kong inalis ang kamay niya. "Kung mababalik lang sana ang l

“Balikan mo na kasi si Rome. Gaganda ang buhay mo sa kanya! At saka dati naman kayong mag-asawa. Teka…” Bigla niya akong pinanlakihan ng mata, “nakuha ka niyang buntisin pero hindi kayo nagbalikan? Ano ‘yun? Aksidente? Ano ‘yun, landi-landi lang? Ganern?” “Ate hindi!” Pagpadyak ko sa paa ko. “H’wag mo nang paalala!” Tinakpan ko ang tainga ko at lumayo kay Ate Fio. Kung gusto talaga ng pag-asa ni Rome, bumawi siya sa akin. This time ako naman ang magpapakipot. Kung gusto niya pa rin ako, mag-effort siya kung gusto niya hanggang sa magkaroon na ulit ako ng ganang mahalin siya. Hindi ko sinasabing hindi ko na mahal si Rome. Nawalan lang talaga ako ng gana. Mahal na mahal ko si Rome. Hindi ko siya kayang ipagpalit sa iba tulad ng ginawa niya niya. Hindi ko kayang magmahal ulit ng ibang lalaki. Nagsindi ako ng kandila nang kami-kami na lang ang natira. Hindi na rin ako naiyak at para bang gusto na ng sarili ko na tanggapin na lang biglaan ang nangyari. Lunes, alas kwatro na ng hapon,

ROME As soon as I closed the door of the room in my office, I punched the wall as hard as I could endure. I heard the tiny bones on my fist creak. Wala na akong pakialam kung mabalian man ako ng buto at duguan ang kamay ko, basta’t mailabas ko lang ang galit ko. I fvcking hate myself! I hate this feeling! Hindi ito ang gusto kong mangyari! D*mn! I am starting to feel soft with Faye at hindi pwedeng manumbalik na lang bigla ang affection ko sa kanya. I am already proud, pero t*ngina talaga! Nag-iba bigla ang tingin ko sa kanya kapag nakikita ko siya. Ibang-iba sa inaasahan ko. I only know she is just my toy and my leisure heat. But the way she acted when she was jealous, the way she ignored me, damn, the way she cried, it has a huge impact on me! Naramdaman ko lang ang ganitong konsensya at awa ngayong araw na ‘to. Hindi naman ako ganito sa kanya ah? This can’t be! Masisira ang plano ko. I hate her. Hindi ko na siya mahal at wala na akong pakialam. But whenever I convinced mysel

“I lied, Mom, because I feel offended. I don’t want you to know about her. Hindi naman siya karapat-dapat na ipagmalaki. She is a trash—” napapikit ako ng mariin. Hindi ko dapat sinabi ‘yon, argh. Nasanay lang kasi akong kumbinsihin ang sarili ko na ganun siya kahit hindi naman siya ganun. “What she did?” My dad questioned. “Anong dahilan ng hiwalayan ninyo? And don’t call a woman a trash, ‘nak. Babae ang nanay mo. Never kong tinawag na trash ang mommy mo.” Mukhang natamaan naman ako roon at naisip ang nasabi ko. “She replaced me with the guy with a full of money. Her sugar daddy, tsk. Now, that old man is dead, ngayon niya ginagawa ang treatment as wife na dapat noon niya ipinaramdam sa akin,” may sama ng loob ko kwento at nag-iba ng direksyon na tinitingnan. Napapikit si Mom ng mariin. I am telling the truth. Hindi ko siya sinisiraan pero ‘yon talaga ang totoo. Hindi ko lang siya magawang protektahan ngayon sa harap ng parents ko. “And the reason why I hired her? Ayan nga po, pa

“Hindi ka pupunta sa kasal,” madiing sabi ni Dad. “Cora, let’s go,” pagalit na dagdag pa niya. “What?! His cousins want to see him!” Bumitaw si Mom kay Dad at lumapit sa akin. Kumapit ako sa braso niya. “And Damielle wants to see him! Ipinakilala ko na siya sa kanya.” “They can spend their time with each other at other times and I will talk to Mr. Forteza to cancel the engagement party and to ask for his consideration and forgiveness for him. Sa birthday ni Rome, doon sila magkita-kita ng mga pinsan niya.” I think that would be my father’s final decision when he left us both in my room. Niyakap ako ng mahigpit ni Mommy. The room was filled of full of tension and silence. “Huwag kang mag-alala, hindi naman matagal magalit ‘yang daddy mo. Ganun talaga siya, kapag sinabi niya, sinabi niya. Hindi pwedeng kontrahin niyo. We should go. Pakinggan mo na lang ang daddy mo kaysa magalit siya sa atin pareho. Sorry, son, I can’t be at your side, mag-aaway lang kami ng dad mo,” hinawakan niya