Araw-araw naman na maagang gumising si Angela dahil may trabaho siya at ganoon rin ang mommy niya. Pagkalabas niya mula sa kanyang trabaho ay tumungo na siya sa kusina. Nandoon na ang mommy niya na nagluluto. Binati kaagad niya ito ng good morning at binati rin naman nito siya pabalik."Tulungan na po kita sa pagluluto mo, mommy..." sabi ni Angela sa mommy niya."Huwag na, Angela. 'Wag mo na akong tulungan, okay? Salamat na lang sa tulong mo. Hintayin mo na lang ako na makatapos na magluto ng breakfast. Kanina pa ba umalis si Edward?" sagot ng mommy niya sa kanya. Tinatanong nito sa kanya kung kanina pa nakaalis si Edward. Wala naman siyang alam na aalis ito kaya napakunot-noo niya. Bakit siya tatanungin ng mommy niya tungkol doon? Wala naman siyang alam at hindi naman niya nakita si Edward kung saan nga ito pupunta kaya umalis ito.Wala rin naman siyang nagawa sapagkat ayaw naman ng mommy niya na tumulong siya sa pagluluto nito ng breakfast niya. She let out a deep sigh and slowly op

Hindi na kumain ng breakfast si Angela. Pumasok na siya sa trabaho. Galit siya sa mommy niya. Galit rin naman ang mommy niya sa kanya dahil sa naging sagutan nilang 'yon. Hinintay ni Dina na dumating ang boyfriend niya na si Edward para sabay silang kumain ng breakfast. Nang dumating na nga ito ay saka lang sila kumain ng breakfast. Late na sa trabaho si Dina ngunit okay lang raw basta masamahan niya nang maayos sa pagkain nila ng breakfast ang boyfriend niya. Nagtatanong si Edward sa kanya kung nasaan na si Angela at ang sagot naman niya ay pumasok na ito sa trabaho kanina. Nagkunwari siyang walang naging sagutan silang dalawa ng anak niya na si Angela. Ayaw naman niyang iparating o ipaalam 'yon kay Edward dahil baka kung ano pa ang isipin nito na nag-away silang dalawa ng anak niya dahil sa kanya. Mag-iisip si Edward n'yan na siya ang naging rason kaya nag-aaway ang dalawang mag-ina. Ayaw naman ni Dina na mag-isip ng ganoon ang boyfriend niya kaya hindi niya sasabihin ang tungkol d

Bago umuwi si Angela sa bahay nila kinagabihan ay kumain na siya ng dinner mag-isa. Hindi niya kasama ang kaibigan niya na si Jenna dahil may family gathering na a-attend-an ito. Siya lang mag-isa. Umuwi siya sa bahay nila na tapos na kumain ang dalawa. Diretso kaagad siya sa loob ng kuwarto niya para magbihis ng damit na pambahay. Alas nuwebe na rin ng gabi. Hindi pa naman siya matutulog dahil hindi pa siya inaantok. Wala naman siyang ibang gagawin kundi ang kalikutin ang kanyang cell phone.Lumipas ang ilang araw ay hindi pa rin talaga nagkakaayos ang mag-ina na sina Angela at Dina matapos ang pagtatalo nilang 'yon no'ng isang araw. Mabuti ay hindi naman napapansin ni Edward na hindi sila nagkikibuan ng mommy niya. Ang palaging kinakausap ni Angela sa bahay nila ay si Edward. Kapag kasama niya si Edward ay para bang nawawala ang lahat ng mga alalahanin niya sa buhay. Kaya madalas na excited siyang umuwi palagi sa bahay nila dahil si Edward kaagad ang kanyang naabutan doon. Tuwing um

Bumaba si Angela sa kusina ng mga pasado alas diyes na ng gabi. Tahimik na doon sa baba. Wala na rin siyang naririnig na ingay mula sa kuwarto ng mommy niya. Sigurado siya na natutulog na ang dalawa. May pagkain doon sa kusina. Isang linggo na siyang hindi kumakain sa bahay nila. Kumain naman siya ng kaunti ngunit hindi kanin ang kinain niya kundi pizza na nandoon. Bumalik naman kaagad siya pagkakain niya para matulog. Kinabukasan ay araw ng Linggo. Maaga siyang gumising. Pagkagising niya ay tumungo kaagad siya sa may garden para magmuni-muni. Ang tahimik ng paligid. May iilang puno doon kaya may naririnig siyang huni ng mga ibon. Mayamaya ay may nagsalita mula sa likuran niya. Alam na niya kung sino 'yon kahit hindi niya lingunin. Marinig lang ang boses ni Edward ay nagwawala na ang puso niya sa bilis ng pagtibok nito. Dahan-dahan naman siyang lumingon mula sa kanyang likuran. Nakangising nakaharap sa kanya si Edward. Ngumisi rin siya dito bilang ganti. Hindi naman puwedeng nakangu

"Kapag nakaalis na ang mommy mo sa Wednesday patungong Japan ay kayong dalawa lang ni Edward ang maiiwan sa bahay n'yo, 'di ba?" sabi pa ni Jenna sa kanya after a few minutes.Angela shook her head and said, "Yeah, of course. Kaming dalawa lang ang maiiwan sa bahay pag-alis ni mommy patungong Japan. Hindi naman siya puwedeng sumama kay mommy patungong Japan kasi hindi naman siya kailangan doon. Hindi naman siya empleyado ng pinagtatrabauhan na kompanya ni mommy, 'di ba?""I know that. Wala naman siyang ginagawa sa bahay n'yo araw-araw, eh," sabi pa ni Jenna sa kanya."Oo. Wala naman talaga siyang ginagawa araw-araw sa bahay. Bihira lang naman siya magluto pero ngayon na tutungo ng Japan ang mommy ko ay kailangan niya na magluto ng pagkain araw-araw lalo na kapag nasa trabaho ako, 'di ba? Wala namang magbabago kahit wala ang mommy ko sa bahay. Papasok pa rin ako sa aking trabaho araw-araw, uuwi kinahapunan samantalang siya ay nasa bahay lang. He's free to do anything he wants. Ang sara