"Nandito ka na pala. Sorry kung wala akong naging pasabi sa pagpunta ko rito. Gusto ko lang personal na ibigay sa 'yo ito. Its a thankyou gift. Thankyou sa pagliligtas ng buhay ko. kung hindi mo ginawa yon, malamang wala na ako dito sa mundo."LUCY PEARL POINT OF VIEW And my world suddenly stop. Kakabalik lang namin dito sa office ni Yvann nang 'Nagka-ayos na' meaning lahat ng tampo ko at inis ay napawi na. Ngayon, ibang pakiramdam naman ata ang mararamdaman ko. Bakit hindi ako magugulat? Ano itong sinasabi ni ate? She was saying na itong si Yvann ang nagligtas ng kanyang buhay kaya narito siya upang personal daw itong pasalamatan. At may paghalik pa talaga sa pisngi. Oo. nakangiti ako ngayon pero nag-uumpisa nang sumiklab ang loob ko. Hindi nabanggit ni Yvann sa akin na siya pala ang lalaking tinutukoy ni ate. Ang lalaking paulit-ulit niyang ikinukwento sa akin na knight and Shining armor niya. kanina ay halos pag-awayan na namin ang paglilihim niya at akala ko ay naamin na niya

Napabangon bigla si Yvann matapos niyang makita na in-add siya ng ate ni Lucy Pearl na si Angelica sa kaniyang social media accounts. Nag-send pa ito ng messages sa kanya. Aksidente niyang nabuksan ang mensahe nito at hindi niya alam kung ano ang kanyang irereply. Wala naman masama sa chat nito pero ang iniisip niya ay Baka masamain ni Lucy Pearl ang kanyang pag-reply. Hindi man aminin ni Lucy Pearl na sa kanya na nagselos ito kanina ay ramdam naman ni Yvann kaya para hindi na ulit ito makaramdam ng ganoon ay simpleng thumbs up na lamang ang inireply ni Yvann. Ilang sandali pa ay nag-chat muli si Angelica. talagang may oras ito sa kanya. "Ano ba naman ba reply yan? Yung iba, nangangarap na i-seen ko man lang tapos ikaw ganyan lang ang irereply mo?""Sorry, busy kasi ako. Ano ba ang dapat na i-reply ko?" pagsusungit ni Yvann. He is trying all his best to avoid Angelica."Ganitong oras, busy? hmmm... i don't think so. feeling ko ayaw mo lang akong ka-chat." chat muli ni Angelica. Yvan

Kilig na kilig si Angelica dahil inakala niya ba siya talaga ang sinadya na puntahan ng binatang abogado. May dala pa itong bouquet ng bulaklak at bihis ba bihis. Hindi alam ni Angelica kung paano niya ito napapayag na pumunta samantalang sa mga reply nito sa kanya ay para itong hindi interesado. Kaya naman ng marinig niya ang sinabi ni Justine na sino sa mga anak niya ang pinunta nito ay naisip kaagad ni Angelica na siya iyon. Siya kasi ang umaya rito. Kahit alam ni Angelica na ayaw ng mga magulang niya kay Justine ay ipinagsawalang pakialam niya iyon. Hindi niya mapigilan ang sarili na maging clingy sa guwapong abogado. Na kahit kaharap nila si Justine ay sobrang sweet niya rito. Si Yvann naman ay nanatiling tahimik. Masama ang loob sa nobya. Kaya naman nang bumaba ito ay Madilim na ang tingin niya rito. "I FOUGHT FOR MY LOVE FOR YOU. Hindi mo alam ang pinagdaanan kong sakit dahil pinili kitang mahalin tapos gaganituhin mo lang ako?" Sa isip-isip ni Yvann habang hindi inaalis ang

Biglang nakikita si Yvann at saglit na nakatulog habang siya ay nagmamaneho. Mabuti na lang at may makabagong modelo ang kanyang sasakyan at kaagad itong nag-alarm nang malapit na siyang bumangga. Dahil doon ay nagising siya at nai-preno ang sasakyan. Nang imulat niya ang kanyang mata. Kahit naniningkit ay namukhaan niya ang babaeng bumaba mula sa kotse na umovertake sa kaniya ngayon ngayon lang. Si Angelica. Mula pa sa mansyon ay sinundan na siya nito. Bumaba si Angelica mula sa sasakyan at kinatok ang bintana ni Yvann. Tumakas si Angelica mula sa mga magulang dahil gusto niyang personal na humingi ng pasensya sa binatang abogado mula sa pambabastos ng kaniyang magulang. Ibinaba naman ni Yvann ang kaniyang bintana. "What are you doing here? Gabing gabi na, ah? Delikado dito sa labas at baka mapaano ka," saad ni Yvann sa dalaga. Mapungay ang mga mata at amoy sa loob ng sasakyan na amoy alak ito. Alam na kaagad ni Angelica na nakainom ito dahil pinipilit na lang nitong imulat ng m

I guess this is the pain that it is hard to deal with. Its the end. A broken ending. Anong sakit sa part ko na ang taong bumuo ng mundo ko ay siya rin pa lang wawasak nito. Ang taong naging dahilan ng ngiti ko ay siya rin pala ang papawi nito. Ang malala pa nito ay nag-iwan siya ng malalim na sugat sa aking puso na nagdudulot sa akin ng matinding kalungkutan ngayon. Wala na. Kahit na gusto ko pang ilipat ang pahina ang magbukas ng panibagong yugto para sa aming dalawa ay hindi na. Hindi ko siya kayang patawarin. Oo. May pagkukulang ako pero hindi iyon sapat na dahilan para lokohin niya ako. Sa ate ko pa talaga! Ang daming babae pero bakit sa ate ko pa?Naiintindihan ko naman na may gusto sa kaniya ang ate. Malaking pagkagusto! Pero bakit pumatol siya? Huling huli namin sila na magkapatong at naghahalikan sa ilalim ng puting kumot. Walang suot na kahit na anong saplot si Ate. Bilang kasintahan niya, napaka sakit sa akin non. Hindi ako makapag-react dahil walang nakakaalam sa amin na