LUCY PEARL POINT OF VIEWAng daming nangyari ngayong araw at talagang nakaka-stress. Kamuntik na akong mamatay, may ibang namatay para sa akin at may patay na patay sa akin. Mix emotions ang naramdaman ko ngayong araw. kaba, takot, at lungkot. Mabuti na lang at nasa tabi ko si Yvann. No Matter what my Day Pass by, palagi niya pa rin akong binibigyan ng dahilan para ngumiti. Yon nga lang, may napansin ako sa kanya na kakaiba. Actually, kanina ko pa napansin na may kakaiba sa kanya. Parang may malalim syang iniisip. Hindi sya nag-oopen sa akin tungkol sa mga problema niya kaya wala akong ideya kung ano. Kagaya ngayon, hawak-hawak niya yung phone niya at parang dismayado sa kanyang nabasa. Na-curious ako sa kung kaninong messages ang binabasa nya. Pasimple akong sumandal sa balikat niya kunwari ay naglalambing lang pero ang mga mata ko ay naroon nakatingin sa kanyang phone. Hindi ko nabasa kung anong nakalagay at tanging yung pangalan lang ng sender ang nakita ko dahil kaagad niyang i

Kaagad na pinuntahan ni Angelica ang kwarto ng kaniyang mga magulang dahil hindi niya mapaniwalaan ang sinasabi ng tumatawag. Ang sabi kasi nito ay nahulog daw sa sapa ang kotse na sinasakyan ng kanyang ina. Syempre, hindi ito mapaniwalaan ni Angelica dahil wala siyang alam sa kung ano ang nangyari kanina. Una niyang pinuntahan ang kwarto ng mga magulang. Hindi na siya kumatok at bigla na lang siyang pumasok. Sa kwarto, doon niya nakita na payapa nang natutulog ang kaniyang ama ngunit wala sa tabi nito ang kanyang ina. Bago siya mag-sterical ay hinalughog muna ni Angelica ang kabuuan ng kwarto para makasigurado muna ngunit wala siyang nakita. Dito na siya nagsimulang mag-panic. "Daddy, gising! Nasaan si mommy?" Kaagad naman na bumangon si Justine at hinarap ang anak. Alam niyang umalis nga si Hailey ngunit hindi niya alam kung saan ito pupunta. "Wala siya dito ngayon, anak. Umalis siya kanina dahil nagkaroon kami ng pagtatalo." malungkot na sabi ni Justine sa anak. "Dad, someones c

YVANN PEREZ POINT OF VIEW Finally. Lumabas din si Lucy Pearl after less than 2 hours of waiting. Naka-park mula sa malayo ang kotse ko kaya hindi niya talaga makikita. Inisip niya siguro na umalis na ako kaya papasok na sana ulit siya sa loob. Kung alam lang niya na hindi ako aalis dito hanggang hindi siya lumalabas. A day without seeing her makes me feel sad. Kaya naman laking tuwa ko nang lumabas siya. Naisip kong isurpresa siya. Like a thief, niyakap ko siya at tinakpan ang kanyang bibig. Ofcourse, expected ko na na papalag siya at matatakot kaya hindi ko na pinatagal pa at nagsalita na rin ako para kumalma siya. "I will punish you later for making me wait," bulong ko sa kanya sabay pihit sa kanya paharap. "Oh, fuck! Natakot ako loko ka. Akala ko kung sino na. bakit hindi kita nakita? saan ba naka-park ang kotse mo?" maktol niya sa akin na may paghampas pa sa aking dibdib. Nakita ko ang kislap sa kanyang mata sa pagkakita sa akin. "Mas natakot ako. akala ko ay hindi ka na lal

YVANN PEREZ POINT OF VIEW Hindi ako makapaniwala sa mga nakita ko. All these years ay nagpapanggap lang pala si mommy?Nakakalakad na siya ngayon? Hindi ako makapaniwala na heto siya ngayon at diretso nang nakakatayo. Narinig ko na may kausap siya sa telepono at maliwanag ba narinig ko rin ang masamang pinaplano niya sa mommy ni Lucy Pearl. Balak niya itong lasunin. Kung paano niya yun gagawin, yun ang hindi ko alam. Kaya naman humanap ako ng pagkakataon para palitan ng tubig ang hinihinala kong lason sa bag niya ba siyang ipa iinom sa mommy ni Lucy pearl. I did for Lucy Pearl.Alam kong nagtagumpay akong pigilan ang masamang plano ni mommy dahil umuwi siya nang galit na galit. Nagwawala siya at halos basagin na niya ang lahat ng gamit na mahawakan niya dito sa mansyon. Hindi ko siya inawat. hinayaan ko lamang. Dumaan ang ilang araw ay lalong hindi siya mapakali. Maputla na ang mukha niya at talagang iniinda na niya ang kanyang malalang karamdaman at dito ako mas natatakot. Alam kon

Ilang araw ang nagdaan na hindi talaga nagpapakita si Yvann kay Lucy Pearl. Tatlong araw na umaasa si Lucy Pearl na darating si Yvann at magpapaliwanag sa pagbabalik. Isang araw, sa wakas ay nagpakita na rin si Yvann. Bakas mo sa mukha ni Yvann ang matinding kalungkutan dahil sa pagkamatay ng kanyang ina. Naging mahirap para kay Yvann ang tatlong araw na iyon dahil mag-isa niyang inilibing ang ina na walang nakakaalam nang tunay nitong katauhan. Ang alam kasi ng lahat ay patay na si Selina matagal na panahon na kaya hindi pwedeng mangyari na maglilibing muli siya ng isang Selina muli. Hindi nagtagumpay ang kasamaan ni Selina at Karma ang natamo niya. Sa buong buhay niya ay hindi siya naging masaya. Wala siyang hinangad kung hindi ang maghiganti nang hindi iniisip na may isang tao ang nagmamahal sa kanya ng totoo. Si Yvann. Labis ang naging kalungkutan ni Yvann sa pagpanaw ng kaniyang kinalakihang ina. binihisan siya nito at ibinigay ang marangyang buhay. Pinag-aral at pinagkatiwala