Natigilan tuloy silang dalawa.Hindi aakalain ni Christian na gagawin ni Irish ang kalokohang iyon sa kaniya."Daya naman! Nanghihila?" reklamo ng mabilis na tumayong si Christian nang maramdaman niya ang katawan niyang lumapat sa katawan ni Irish."Aba! Sino bang nagyabang na malakas daw siya kuno?""Malay ko bang ang hihila ay yung ibabangon. Dapat ako lang ang hihila sa'yo ma’am! Wala eh! Nautakan lang ako! Nadaya." tumayo siya.Hinubad niya ang sando siya saka niya ipinakita ang mga braso niya at dibdib na parang nakikipagpaligasahan sa palakihan ng katawan. "Kita mo 'to? Wala ka lang kasi bilib dito e!"" Ganun ba ang labanan?" tumayo din si Irish. Itinaas niya ang kanyang braso! "Bilib na sana ako diyan sa muscles na 'yan e, kaso dibdiban ang labanan. Kung matigas ang loob mo hindi ka tatablan ng kahit anong pagsubok?""Sige, patutunayan mo 'yan ha! Sasama ka sa akin sa araw na ito, magpaligsahan tayo maghapon ng makita natin kung sino ang mas tigasin sa ating dalawa." paghahamo

Kinagabihan ay nagkaroon ng salu-salong inihanda nina Janna at Daniel para sa matagumpay na immersion ng President’s Princess. Isa rin iyon sa dahilan kung bakit nagdesisyon silang ilayo muna ni Christian si Irish para makapaghanda ang lahat ng isang salu-salo kasama ng lahat ng mga Barangay Officials at School teachers. Nagsimula iyon sa kainan at ang pasasalamat ng Barangay Captain at School Principal sa mga naiambag ni Irish sa Purok nila. Binigyan din siya ng pagkakataong makapagsalita. Ito ang bahagi ng kaniyang mga nasabi."Noong una, inaamin ko hong gusto kong gamitin ang Purok ninyo para matakasan ang Pilipinas para malayang gawin ang lahat ng gusto kong gawin. Para sa akin, ang Pilipinas ay isang malaking kulungan dahil sa hindi ko malayang gawin ang lahat ng gusto kong gawin. Nakikita kasi ako ng lahat. Ang Pilipinas ay kakompentensiya sa pagmamahal at atensiyon ni Daddy sa akin. Nasa bus pa lang ho ako noon, sumusuko na ako. Nawalan na ako ng tiwala sa sarili ko na kakayan

"Kung nasasaktan ka, nahihirapan ka, ganoon na rin ako!" boses ni Daniel.Sinundan din pala siya nito.Lumuwang nag pagkakayakap ni Christian kay Irish. Tumalikod siya. Tinignan niya ang Kuya Daniel niya. Napailing. Huminga ng malalim. Halatang marami pa sana siyang gustong sabihin pero nagpigil. Nilingon niya muna si Irish na noon ay humihikbi saka niya iniwan ang dalawa para mas makapag-usap."Doon ka na sa girlfriend mo, hayaan mo na lang ako!" hagulgol ni Irish."Pumanhik na si Janna sa kubo. Magpapahinga na raw siya at sinabi niyang sundan kita at gawin ang trabaho ko bilang PSG mo, bilang tagapagligtas mo.""Bakit pa! Bakit ang hirap naman! Bakit ganito kasakit! Ikakasal ka na Daniel, paano ako? Paano tayo?"Dahan-dahan siyang napasalampak sa puno ng isang saging. Kung sana nakikita lang ni Daniel ang pagdurugo ng puso niya, higit pa sa dami ng luha na bumabagtas sa kaniyang pisngi. Ang pintig nito ay higit pa sa bilis ng kaniyang paghikbi."I'm sorry. Gagawin ko ang lahat para

Nang nasa tapat na sila ng kubo ay nagdalawang isip si Irish kung aakyat siya. Naroon si Daniel at Janna. Nasaktan na siya kagabi nang tatlo silang magkakatabi sa kama. Ano pa kaya ngayong may hinala na si Janna sa kaniya? Sinabihan na rin siya ni Daniel na mahal siya nito at iba na yung sakit na mararamdaman niya na ang boyfriend ay may nilalambing ding iba."Sige na, kailangan mo nang magpahinga dahil maaga tayong luluwas bukas ng Tuguegarao.""Puwedeng sa inyo na lang ako makikitulog Christian?" Nahihiya niyang paghingi ng favor.Nakita ni Christian ang kalungkutan sa mata ni Irish. Naiintindihan niya ang nararamdaman nito. Ganoon din kasi yung sakit na nararamdaman niya sa tuwing naiisip niyang may katabi ang mahal niya habang siya ay nakatingin sa kisame at mag-isa."Tara na nga! Pero pagtiisan mo ang kuwarto at higaan ko ha?"“Ngayon ka pa humingi ng dispensa eh, sanay na sanay na ako.”“Sige, tara sa kuwarto ko.”Maliit lang ang kama ni Christian. Yari lang din ito sa kawayan a

"Kaya mo ba?" tanong ni Irish."Bakit hindi?" Naluluha pa ring sagot ni Daniel.Lalong lumakas ang hikbi ni Irish sa sagot niya. Iyon ay kung sagot na maituturing ang isa ring tanong."Ikaw, kaya mo rin, di ba?" muling tanong ni Daniel."Sobrang sakit lang, Daniel. Kagabi mo lang sinabing mahal mo ako ta's ngayon, bumibitaw ka na! Bakit mo pa sinabi iyon kung di mo din naman pala kayang panindigan?""Puwede ko bang gamitin muli yung kinaayawan mong sagot ko?""Yung alin? Yung "I'm sorry" mo? Huwag na, kasi alam mong sobrang sakit ng ginawa mo sa akin. Sana hinayaan na lang ninyo akong mamatay nang nalunod ako sa ilog kung ganito rin lang naman pala ang gagawin mo sa akin."Sasagot palang sana si Daniel nang tumunog ang cellphone ni Irish.Huminga muna si Irish ng malalim. Number lang ang nag-appear sa screen ng phone niya. Kinansel na muna niya iyon.Hanggang sa may nagtext."Ako to, si Kurt. Alam kong ngayon ka babalik ng Manila. Please answer my call."Magrereply pa lang sana siya n