Lahat ng Kabanata ng Pregnant by my Boss (TagLish): Kabanata 21 - Kabanata 30

Tumayo na ako at nagpaalam na sa kanya, naipagpapasalamat ko na kahit papaano ay kasama ko si Ken dito. Na libre pa nga ng wala sa oras. Pag labas ko ng clinic ni Doc. Mendoza ay nakitang nag-uusap ang dalawa— my ex and my self-proclaimed husband.Malapit sila sa fire exit at seryong nag-uusap. Nakasandal sa pader si Ken habang si Dave ay naka-crossarms na nakaharap sa kanya. Na curious ako sa pinag-uusapan nila pero ayaw kong magmukhang chismosa. Salamat na lang at ‘di nag-away ang dalawa.Lumapit ako at tumikhim, sabay silang napatingin sa ‘kin at tumayo ng tuwid.“Ali, love...”“Ali...”“Uuwi na kami.” wika ko kay Dave at slight na ngumiti.Gumanti rin siya ng ngiti sa ‘kin at tumango. “Sige, ingat kayo.”“Thanks.” tinignan ko na si Ken at sumenyas na sa kanya na bababa na kami, tumango siya at kinuha ang hawak kong vitamins. Naglakad na kami palayo kay Dave at ‘di na namin siya nilingon pa.Tahimik lamang si Ken sa tabi ko, gusto kong magtanong pero may hiya naman ako kahit papa’n

“Here.”Napahinto ako sa pagbabasa ng ‘Hold me Close’ by jonaxx nang makitang may bulaklak na nakalahad sa ‘king harapan. It was a bouquet of red roses.“Bakit....” I paused at pagkuwan ay kinuha ‘yon kay Ken. Nginitian niya lang ako bago siya umupo sa ‘king tabi. Naikagat ko ang aking ibabang labi at pinikyuran agad ang bigay niyang roses sa'kin. “Thank you, ah?”Hindi naman Valentine’s Day pero binigyan niya ako ng ganito. Kagulat-gulat lang, ‘di ko namalayan na um-order siya ng ganito. I was busy reading at my phone kaya gano’n.“Don’t thank me, love, okay? Deserve mong mabigyan ng ganyan.”“But still thank you.” I breathed at parang may mainit na kamay ang humaplos sa ‘king puso. Looking at those roses, it made my heart in chaos.I posted the picture I took earlier on Instagram and had the caption ‘Thank you for the bouquet of roses, Ken. I love you.’I didn’t add any emojis at all, okay na ‘yong caption.Nagpatuloy muli ako sa pagbabasa when I felt his arm encircling my waist

Nagising akong may ngiti ng nakapaskil sa aking mukha. Nag-enjoy nga ako ng sobra kagabi pero hindi huminto ang oras gaya ng gusto ko. Tumingin ako sa aking gilid at walang Ken akong nakita. Bumangon ako habang nakakunot ang noo, may nakita akong papel sa table na nasa gilid ko’t dinampot iyon.A short letter for me.Good morning, love. Sorry kung ‘di na kita ginising pa, masarap kasi ang tulog mo, tulo pa nga laway mo. Kidding. I cooked your breakfast already. H’wag magpakapagod at stay in my unit, okay? I’ll be home at seven o’clock in the evening. I love you.I smiled after reading the letter, panira lang ‘yong sinulat niya na tulo pa laway ko kahit ‘di naman! Nilapag ko muli ‘yon sa table at dumiretso sa kusina. Nakaayos na sa mesa ang kakainin ko. I looked at the wall clock, it's nine o’clock in the morning, ibig sabihin, kanina pang seven thirty o’clock nang umaga pumunta si Ken sa kanyang kumpanya.Mga bandang alas gis na ng gabi kami nakauwi na dalawa. Ang bilis nga lumipas ng

Nakaupo ako ngayon sa sala at walang ganang nanonood ng T.V. Mabilis naibalita ang nangyaring aksidente kaninang umaga. Nang matapos ipalabas iyon ay ibang aksidente pa ang pinakita sa T.V. ‘Di ko lang akalain na maibabalita ang nangyari kay Dave.I got a call earlier from Hailey but I’m not in the mood today so I can’t answer properly all her questions. May pag-alala sa tono ng kanyang boses pero ‘di ko ‘yon gaanong binigyang pansin.‘Di na pumunta muli si Ken sa kumpanya niya, nanatili siya sa tabi ko ngayon.Maya-maya, bigla siyang naglapag ng maraming chocolate bars sa glass table, nagtataka ko siyang tinignan.Nginitian niya ako at nagsalita. “Sabi ni Mom sa akin noon, when I was young, eating chocolate made us feel better when we feel sadness or pain. I tried that, of course. Gumana naman, so, I want you to eat all the chocolate bars I bought. I want you to feel better, love.”“Pero...” hindi ko mauubos lahat ng ‘to. Umupo siya sa tabi ko at dumampot ng isa.“Don’t worry, kakain

May karapatan na akong magselos ngayon, ‘di ba? Dahil sa akin na siya! Pero bakit pag nakikita ko silang dalawa, parang ako ang kontrabida?Na aware lang ako no’ng nalaman ko na may namagitan na kahit papaano sa dalawa. Imagine, ex-fiancé ng magaling ang magandang Doktora na ‘yon. What a small world, eh.Ngayong wala na si Dave, single na ang Doktorang ‘yon ulit. Malaya na siyang gawin ang gusto niya pero ‘di ko hahayaan na makuha niya ang... boyfriend ko na soon to be husband, kung walang sagabal.Nag-usap pa ang dalawa at tila ‘di na ako naalala pa ni Ken. He even smiled at her too, kaya mas lalo akong nagselos.Sumama ang timpla ng mood ko at mukha. Tumalikod na ako sa dalawa at umupo sa isa sa mga upuan na naroroon kung saan malayo sa dalawang ‘yon.May lumapit na lalaki sa akin na sa tingin ko ay kasing edad ko lamang, isa sa mga kamag-anak ni Dave. Simple ang itsura at maappeal, ‘yon ang napansin ko. Kanina pa ‘to tingin nang tingin sa akin pero ‘di ko pinapansin. May boyfriend