Lahat ng Kabanata ng Sold to Mr. Grey: Kabanata 1 - Kabanata 6

Nag-inat ako ng katawan at hinawi ko ang kurtina sa bintana ng aking kuwarto. Halos kakasikat pa lamang ng araw at gising na ako. Matapos itali ang mahabang buhok ay lumabas na ako ng aking silid. Sinimulan ko ang mga gawaing bahay.Tulad ng inaasahan ko ay nagkalat na naman ang mga bote ng alak sa aming sala. Nag-ingat na lamang ako sa mga bubog galing sa nabasag na bote. Mabuti at mas maaga akong nagising ngayon kumpara sa madalas kong gising at ang daming lilinisin. May kalakihan ang bahay. Noong unang dating ko rito ay may naabutan pa akong kasambahay at driver pero ngayon ay wala na. Wala na kasing maipansasahod sa kanila.Nang naglalapag na ako ng mga niluto sa mesa ay siyang pagbukas ng pinto ng kuwarto ni Uncle. Gulong gulo ang kanyang buhok at halatang hindi pa nakakapagbihis mula kahapon. Suot parin nito ang madalas niyang longsleeve sa pinipuntahang magsasara na niyang law firm. Umupo ito sa hapag at tahimik kaming kumain ng almusal.Nang maulila ako sa aking magulang dulot

May mga pagkakataong natutulala parin ako tuwing naiisip ang mga nangyari.Bukod sa amin ni Rameses, Judge Guerrero, sila Flor at Jipoy at iyong mga bodyguards ni Rameses ay wala ng iba pang panauhin sa kasalang naganap sa isla. Sa sumunod na araw din ay sinundo kami ng isang chopper pabalik sa city at inuwi ako ni Rameses dito sa kanyang condo."Anong oras ang uwi mo mamaya?" sinubukan kong magtanong kay Rameses. Paiba-iba kasi ang oras ng uwi niya. Madalas lumalamig na 'yong niluluto kong dinner kapag dumating siya. Minsan pa ay nakakatulugan ko ang paghihintay sa kanya at nagigising nalang akong natutulog na siya sa kuwarto namin.Hindi ko tuloy alam kung nakakain na siya dahil madalas walang bawas iyong niluto ko. Isa pa gusto ko sanang kahit minsan lang ay makasabay ko siya sa pagkain...Hinarap niya ako't bakas ang pagkakairita sa kanyang mukha. "Can you stop asking and help me do this instead? Para may silbi ka naman."Natigilan ako't bahagyang napalunok nang makabawi. Mabilis

Malakas ang ulan nang araw na iyon, tila ba walang balak na tumila sa anumang sandali. Hinihintay ko si Papa na siyang susundo sa akin. Siguro'y na-traffic siya o 'di kaya'y natagalan sa trabaho. Nakaupo ako noon sa waiting shed, sa labas lamang ng university. Mag-isa nalang ako doon nang may umupo sa kabilang dulo ng kung saan ako naupo. Bumaling ako sa dumating at halos manlaki ang mga mata ko nang mapagtanto kung sino iyon.Napayuko ako't kinagat ang pang-ibabang labi upang maitago ang sumisilay na ngiti.Umihip ang malamig na hangin at mas lalo kong niyakap ang sarili. Napaangat lamang ako ng tingin nang may naglahad ng isang varsity jacket sa aking harapan. Walang bakas ng kahit na anong imosyon ang kanyang mukha.Marahan ko iyong tinanggap mula sa kanya."Salamat..." muli kong nakagat ang pang-ibabang labi.Walang imik siyang bumalik sa kanyang pagkakaupo. Dahan dahan ko namang sinuot iyong jacket niya. Nalanghap ko pa ang mabangong amoy nito.Binalingan ko siya at nakitang dire