All Chapters of The Maid Who Stole My Heart (Filipino): Chapter 41 - Chapter 50

CASSYLumabas nga muli si Sir Zach sa mansion nila para bilhan ako ng gamot na iinumin ko para mawala ang sakit o hapdi na nararamdaman ko sa aking pagkababae. Kahit gabi na ay lumabas pa rin siya may inumin ko. Hindi ko naman inaasahan na gagawin niya 'yon. Akala ko nga ay bukas niya ako bibigyan ng gamot na iinumin ko ngunit mali ako sa inaakala ko. Inabot niya 'yon sa akin nang wala akong kasama. Tapos na rin sila kumain ng dinner. Ayaw niya na ibigay 'yon sa akin nang may kasama ako o tao sa paligid namin. Hindi kasi puwedeng makita 'yon na ibigay niya sa akin. Magtataka kapag nakita na ibinigay niya 'yon sa akin.Pagkabigay naman nga niya sa akin ay ipinasok ko kaagad 'yon sa loob ng bulsa ng uniporme ko. "You have to drink that, Cassy. It'll help you to ease the pain. Mawawala rin n'yan ang pamamaga," mahinang sabi niya sa akin. Binigyan ko naman kaagad siya ng mabilis na pagtango bago ako nagsalita sa harapan niya."Sige po, Sir Zach. Maraming salamat po sa bigay mong 'to sa

ZACH Sa sinabing 'yon ni Cassy sa akin ay alam ko na ang tamang gagawin ko. Ilalagay ko sa kuwarto nina mommy ang necklace na binili ko na kagaya ng ninakaw ni Cassy para 'yon ang paniwalaan nila na hindi ito ninakaw at nandoon lang talaga ito sa kuwarto nilang mag-asawa. Mabuti talaga ay naisip 'yon ni Cassy kaya sinabi nga niya sa akin. Bago ako matulog ay pinuntahan ko si mommy sa kuwarto nilang dalawa ni daddy. Wala doon si daddy kaya hindi naman niya malaman kung ano ang pag-uusapan naming dalawa ni mommy."Why are you here, son?" tanong sa akin ni mommy pagkapasok ko sa kuwarto nilang dalawa ni daddy.Huminga muna ako nang malalim bago nagsalita sa kanya. "Gusto ko lang po ikaw tanungin about sa paghahanap mo sa nawawalang necklace mo po, mom," mahinang sagot ko sa kanya."Oh, really? Iyon lang ba ang rason kaya ka pumunta dito sa kuwarto namin ng daddy mo? I thought you're sleeping in your room but you're still awake, Zach. I never expected that you would come here tonight. M

ZACHMakalipas ang tatlong araw ay nakita na nga ni mommy ang necklace na nilagay ko sa ilalim ng kama nilang dalawa ni daddy. Kung ano ang inaasahan ko na mangyayari ay 'yon nga talaga ang nangyari. Pagkakita niya sa necklace na 'yon na iniligay ko sa ilalim ng kama nilang dalawa ni daddy ay natuwa nga siya. Nagpatulong siya sa dalawang kasambahay namin na hanapin 'yon muli sa loob ng kuwarto nila ni daddy. Sa wakas ay nakita na nga nila 'yon.Tuwang-tuwa si mommy pagkakita nito. Naniniwala naman nga siya na 'yon talaga ang necklace na nawawala niya. Dahil hindi pa naman umuuwi si daddy dito sa Pinas kaya ako kaagad ang pinagsabihan niya tungkol sa bagay na 'yon na inaasahan ko naman ngang gagawin niya. "I have a good news to tell you, son," nakangising sabi ni mommy sa akin. Pinuntahan pa talaga niya ako sa kuwarto ko. Kaagad ko naman nga siyang pinapasok sa loob."What is it, mom?" tanong ko sa kanya. Nagkunwari akong walang alam sa sasabihin niya sa akin. Nalaman ko na sa mga kas

CASSY"Maraming salamat po sa ginawa mong 'yon para sa akin, Sir Zach. Maraming salamat po!" pasalamat ko sa kanya. Nginitian niya ako pagkasabi ko sa kanya. Muling bumilis ang tibok ng puso ko sa ginawa niyang 'yon sa akin."Walang anuman 'yon, Cassy. Ginagawa ko lang 'to dahil parte ito ng kasunduan nating dalawa, okay? Wala ka nang kailangan na ipag-alala sa ngayon. Things are getting okay now. You should be happy, Cassy. Hindi na malalaman ni mommy ang tungkol sa totoong ginawa mo na pagnanakaw ng necklace niya. Hindi na niya malalaman 'yon," sabi pa nga niya sa akin. "Masaya ako dahil nangyari ang mga plano ko. Tagumpay ang mga plano nating dalawa, Cassy. We should be happy for that. Dahil d'yan pupunta ka muli sa kuwarto ko mamaya. May pag-usapan pa tayong dalawa."Kaagad ko naman nga siyang tinanguan pagkasabi niya sa akin na pupunta ako sa kuwarto niya mamaya sa kuwarto niya. May pag-uusapan ba talaga kaming dalawa doon o baka iba ang gagawin naming dalawa? I don't know exact

CASSY"Ah, talaga ba? Ibig sabihin ay kulang na ang pera na ibabayad n'yo sa hospital bills ng mama n'yo kapag lalabas na sila?" sabi niya sa akin na tinanguan ko naman kaagad."Opo, Sir Zach. Kulang na po ang ibabayad namin. May pera pa naman po kaso nga lang ay nabawasan na, eh. Kung wala po kaming utang ay hindi po mababawasan 'yon basta-basta. May mga gamot pa po kaming binili para kay mama kaya talagang mababawasan po ang bigay mo na pera sa akin. Malaking tulong po talaga ang bigay mong 'yon sa amin, Sir Zach. Kung wala po siguro ang bigay mong 'yon na pera ay baka hindi na po namin alam ng mga kapatid ko kung saan kami kukuha, eh. Habang buhay ko pong tatanawin ng utang na loob 'yon, Sir Zach. Maraming salamat po talaga sa perang 'yon!" sabi ko kay Sir Zach na nagpapasalamat pa rin dahil sa bigay niyang pera sa akin."Baka kung ano na po ang nangyari sa amin nito lalo na kay mama dahil wala po kaming pera na pambili ng gamot na kailangan po niya, Sir Zach. Hulog ka po talaga ng