บททั้งหมดของ Played By Fate: บทที่ 51 - บทที่ 60

Kusang tumulo ang luha sa mga mata ni Ramon nang makalapit na sa kinaroonan nila ang bata. Hindi pa rin siya makapaniwala na may apo na nga siya sa tuhod at hindi iyon alam ni Charles. "My great grandchildren!"Tumigil si Zion sa paghakbang at nagpalipat-lipat ang tingin sa ina at sa matandang nakau

First time na nilunok ni Sophie ang pride para kay Stella. Nahihiya din siya sa mga ginawa niya dito noon. Nahihiya siya sa mga sinabing hindi maganda dito noon katulad sa panglalait sa pagkatao nito. Ngayon niya napatunayan na hindi puro pagkukunwari lamang ang ipinakitang ugali sa kanila noon ni S

"Hija, pinagtutulungan nila ako ng kalaguyo niya! Tingnan mo ang ginawa nila sa akin!" Ipinakita ni Magda ang namumulang pisngi kay Sophie."Mom, hinaan mo lang ang boses mo at nakakahiya!" halos pabulong niyang saway sa ginang. "What?" Hindi makapaniwalang napatitig si Magda kay Sophie. Ang tingin

Naikuyom ni Charles ang kamao nang mabalitaang nanatili pa si Mauro sa bahay nila. Mukhang doon pa balak maghapunan at si Stella pa ang magluluto."Kuya, sigurado kang hindi ka uuwi sa bahay niyo?"Nilingon ni Charles ang kapatid. Mabilis niyang pinatay ang sindi ng sugarilyo at hinarap ito. "Mula n

"See you tomorrow!" Paalam muli ni Mauro sa dalaga.Hinayaan na ni Stella na humalik sa pisngi niya si Mauro bago ito umalis. Hinintay niya itong makalulan sa sasakyan nito bago pumasok ng bahay.Patakbong bumalik si Rhea sa sala at umupo sa sofa. Nagkunwaring busy sa kaniyang cellphone. "Hindi ka