All Chapters of องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Chapter 481 - Chapter 490

“หากเจ้าได้เป็นองค์รัชทายาท...” หลี่หลงหลินส่ายหัว แล้วยิ้มอย่างขมขื่น “เสด็จพ่อ หากลูกได้เป็นองค์รัชทายาท! รับรองว่าไม่เกินหนึ่งเดือน เหล่าเชื้อพระวงศ์จะต้องก่อกบฏ ราชวงศ์ต้าเซี่ยจะแตกแยก แคว้นจะต้องล่มสลายในพริบตา!” ฮ่องเต้หวู่หยุดชะงัก เอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ “ร้ายแรงถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?” หลี่หลงหลินพยักหน้า และเอ่ยอย่างหนักแน่น “อาจจะร้ายแรงกว่านั้นด้วยซ้ำ! ต้าเซี่ยในตอนนี้ เปรียบเสมือนคนป่วยระยะสุดท้าย! ทนรับยาแรงของลูกไม่ได้หรอก!” ฮ่องเต้หวู่สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล “ถ้าอย่างนั้นควรจะทำเช่นไร? หรือว่า ต้าเซี่ยมีแค่หนทางเดียวคือล่มสลาย?” หลี่หลงหลินส่ายหัว “ไม่! ยังมีอีกทางหนึ่ง นั่นคือการขูดกระดูกเพื่อรักษาพิษ! ควบคุมอำนาจของราชสำนักและเหล่าขุนนางทีละขั้นตอน นำอำนาจของจักรพรรดิกลับมาอยู่ในมือเสด็จพ่ออีกครั้ง!” ฮ่องเต้หวู่ร่างกายสั่นสะท้าน และใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง ถึงค่อยเอ่ยว่า “วิสัยทัศน์ที่เจ้าวาดไว้นั้นไม่เลว! เพียงแต่ พูดนั้นง่ายกว่าทำ!” หลี่หลงหลินเอ่ยด้วยยิ้ม “แน่นอนว่าไม่ง่าย! แต่ว่า มีข้าคอยช่วยเหลือท่าน ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้!” ฮ่องเต้หวู่ดวงตาเป็นประกาย “เ

โชคดีที่แม้ฮ่องเต้หวู่จะยังดื้อรั้นอยู่บ้าง แต่ก็ทรงเชื่อใจตน และรับฟังคำพูดของตน ต้าเซี่ยกำลังสั่นคลอน ราวกับอาคารที่ใกล้พังทลาย ไม่สามารถทนต่อพายุฝนได้อีกต่อไป! หากเกิดเหตุวุ่นวายจากเรื่องไสยศาสตร์ขึ้น ตั้งแต่วังหลัง ราชสำนัก ไปจนถึงประชาชน ไม่รู้ว่าจะมีอีกกี่คนที่ต้องเดือดร้อน และสูญเสียชีวิต ที่สำคัญที่สุดคือ จะทำให้ประชาชนโกรธแค้น สูญเสียความเชื่อมั่น! ใจประชาชนคือใจสวรรค์ เสียงประชาชนคือเสียงสวรรค์! หากเสียความไว้ใจของประชาชนไป ต้าเซี่ยก็คงล่มสลาย! ต่อให้เป็นเทพเซียนมา ก็ช่วยอะไรไม่ได้! “ผู้ที่เก่งในการต่อสู้ จะโจมตีที่จิตใจเป็นหลัก!” “ในชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ มีผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้อยู่ด้วยหรือ?” หลี่หลงหลินเดินอยู่ในพระราชวัง พลางขมวดคิ้วเป็นปม ไม่ว่าอย่างไร ต้าเซี่ยจำเป็นต้องรักษาสถานการณ์ให้มั่นคง จึงจะรับมือกับการโจมตีของเผ่าหมานในครั้งต่อไปได้! ฮ่องเต้หวู่รับปากว่าจะโน้มน้าวฮองเฮา ไม่ให้เกิดเหตุวุ่นวายจากเรื่องไสยศาสตร์ขึ้นมา เช่นนั้นวังหลังต้องสงบสุขแน่ ฉินกุ้ยเฟยตายอย่างน่าอนาถ องค์ชายสี่ก็ถูกกักบริเวณ ขุนนางฝ่ายบุ๋นที่นำโดยตู้เหวินยวนเสียหาย

ไม่ต้องพูดถึงหัวหน้าแพทย์หลวงขั้นหก แม้จะเป็นแค่หมอหลวงธรรมดา หรือแม้แต่เด็กจุดเตา ก็เป็นเรื่องที่ทำให้วงศ์ตระกูลรุ่งเรือง! เจ้ารู้หรือไม่ว่าการเป็นหมอหลวงนั้นยากเย็นเพียงใด? นั่นเป็นตำแหน่งที่ได้รับการสืบทอดจากตระกูล! หากเจ้าเป็นหมอหลวง ลูกหลานของเจ้าก็จะเป็นหมอหลวง ตั้งแต่นั้นมาก็จะได้รับเงินเดือนจากราชสำนัก ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกิน มีคนมากมายแย่งกันเข้าไป! ลั่วอวี้จู๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย ถามอย่างไม่เข้าใจ “น้องสาม เจ้าไม่ชอบกฎระเบียบมากมายในวังหลวงหรือ? รู้สึกว่าไม่มีอิสระหรือ?” ซุนชิงไต้ส่ายหัว “ไม่ใช่!” หลิ่วหรูเยียนถาม “ถ้าอย่างนั้นเจ้าคิดว่า หัวหน้าแพทย์หลวงขั้นหกตำแหน่งเล็กเกินไป? อยากเป็นแพทย์หลวงใหญ่หรือ?” ซุนชิงไต้ยังคงส่ายหัว เหล่าสตรีต่างก็งุนงง หลี่หลงหลินยิ้มเล็กน้อย แล้วเอ่ยว่า “ข้ารู้ว่าทำไมพี่สะใภ้คนที่สามถึงไม่อยากเข้าวัง เป็นหมอหลวง!” เหล่าสตรีต่างก็เงยหน้าขึ้น มองหลี่หลงหลินอย่างตกตะลึง “ทำไม?” หลี่หลงหลินเอ่ยด้วยยิ้ม “เพราะว่า... อาหารในห้องเครื่องหลวงไม่อร่อยเอาเสียเลย!” ซุนชิงไต้ร้องไห้ออกมาเสียงดัง ดึงแขนเสื้อของหลี่หลงหลิน เช็ดน้ำม

นอกจากเรื่องงานแล้ว ท่านไม่เคยเหยียบเข้ามาในตำหนักเฟิ่งซีเลยหรือ? ถึงแม้หม่อมฉันจะอาศัยอยู่ในตำหนักเฟิ่งซี แต่มันก็ไม่ต่างอะไรกับตำหนักเย็นเลย! หลู่ฮองเฮาทรงรู้สึกเศร้าใจ แต่ก็ยังฝืนยิ้ม “ฝ่าบาท มีเรื่องอะไรหรือเพคะ?” ฮ่องเต้หวู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เรื่องของฉินกุ้ยเฟย เราไม่คิดจะเอาความอีกต่อไป!” หลู่ฮองเฮาตกใจ “ฝ่าบาท พระองค์เคยสัญญากับหม่อมฉันแล้วไม่ใช่หรือเพคะ ว่าจะใช้เรื่องไสยศาสตร์เป็นข้ออ้าง ตรวจสอบวังหลัง กวาดล้างสมุนของฉินกุ้ยเฟย! พระองค์เป็นถึงฮ่องเต้หวู่ จะผิดคำพูดได้อย่างไร!” ฮ่องเต้หวู่โกรธขึ้นมา “ใช่! เราผิดคำพูด! แต่เจ้ารู้หรือไม่ว่า หากเกิดเรื่องไสยศาสตร์ขึ้น จะมีอีกกี่คนที่ต้องตาย? จะมีอีกกี่คนที่ต้องเดือดร้อน ครอบครัวแตกแยก?” “ราชวงศ์ต้าเซี่ยในตอนนี้ บอบช้ำมากพอแล้ว ทนไม่ไหวแล้ว!” หลู่ฮองเฮาก็โมโหขึ้นเช่นกัน “แต่ว่า นางเป็นคนทำตัวเอง...” ฮ่องเต้หวู่แค่นเสียงเอ่ย พลางมองหลู่ฮองเฮาด้วยสายตาคมกริบ “ในตอนนั้น เจ้าทำเรื่องเลวร้ายไว้มากมาย ฆ่าคนไปมากมาย เพื่อที่จะให้องค์ชายใหญ่ขึ้นครองราชย์ คนที่ตายโดยไม่ได้รับความเป็นธรรมจากน้ำมือเจ้า พวกเขาทำตัวเองเช่น

“ได้ยินมาว่าเป็นน้ำหอมดอกไม้ที่องค์ชายเก้าคิดค้นขึ้น ไม่เพียงแต่มีกลิ่นหอมเย้ายวนใจ ยังสามารถไล่ยุงได้อีกด้วย...” “โรคมาลาเรียในวังหลวงระบาดหนัก ได้ยินมาว่ายุงเป็นพาหะ น้ำหอมดอกไม้สามารถไล่ยุงได้!” “ต่อให้ไล่ยุงไม่ได้ ถ้าสามารถทำให้ฮ่องเต้หวู่เสด็จมาได้ ต่อให้แพงแค่ไหนข้าก็ยอมซื้อ!” เหล่าพระสนมต่างก็ตื่นเต้น เที่ยวเสาะแสวงหาสถานที่ที่ขายน้ำหอมดอกไม้นี้ หลี่หลงหลินถือโอกาสนี้ ส่งน้ำหอมดอกไม้ไปให้เว่ยซวินอีกชุดหนึ่ง เว่ยซวินดีใจมาก รีบขึ้นราคาน้ำหอมดอกไม้ แล้วขายให้เหล่าพระสนม หลังจากที่เหล่าพระสนมใช้แล้ว ก็พบว่าน้ำหอมดอกไม้อาจจะไม่ได้ดึงดูดผู้ชาย แต่ไล่ยุงได้ผลดีมาก หลู่ฮองเฮาเป็นแบบอย่างของสตรีทั่วแผ่นดิน สิ่งที่พระนางใช้ ย่อมเป็นสิ่งที่ดีที่สุด! ประกอบกับการบอกต่อของเหล่าพระสนม น้ำหอมดอกไม้จึงกลายเป็นกระแส ไม่เพียงแต่ได้รับความนิยมในวังหลวง ยังแพร่กระจายออกไปนอกวังอีกด้วย กลุ่มแรกที่ได้รับอิทธิพลจากกระแสนี้ คือกลุ่มชนชั้นสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บุตรสาวของขุนนางที่ไม่ค่อยออกจากบ้าน พวกนางอาศัยชื่อของการชุมนุมบทกวี มาพบปะกัน และพูดคุยถึงเรื่องราวที่น่าสนใจต่างๆ ที