OFW Wife of a Billionaire의 모든 챕터: 챕터 191 - 챕터 200

ZAIRA POVIlang araw na ang nagdaan ng ikulong ako ni Jarred pero hindi ko na ito nakitang muli, hindi na siya dumadalaw at wala akong alam kung ano bang pinaplanno niya para sa akin. Tanging mga tauhan lang nito ang naglalabas masok sa silid na aking kinaruruonan. Dala ng pagka-desperada ay sinuhulan ko ang bantay kong palaging tingin ng tingin sakin. Nilandi landi ko ito. Isang araw ng maghahatid itong muli ng pagkain para sa akin ay inakit ko ito. Nahiga ako sa kama na tangin bra at panty lamang ang suot suot.“Ahmmm Sander right?! " Malandi kong tanong sa tauhan nitong palaging naghahatid ng aking pagkain at masusuot“Yes!” tipid na sagot nito sa akin.“Pwede bang pakihilot saglit ang aking likod? Namamanhid na ata sa sobrang kakahiga ko. Kelan ba dadating yang boss niyo?!” malandi kong tanong ko sa kaniya?! Dibale ng maging parausan ako nito ang mahalaga makapag isip ako ng paraan para makatakas sa impyernong lugar na ito. Nakakatakot ang mga susunod na gagawin ni Jarred. Hindi k

BARCELONA SPAIN LANCE POV Gagawin kong espesyal ang araw na ito para kay Amara. I want only the best para sa kaniya. Panay ang pagkabog ng aking puso sa kaba at excitement sa mga mangyayari sa araw na ito. Alam kong mabibigla ng husto si Amara pero ikakatuwa niya ito. Hinayaan ko munang ma-enjoy nito ang paglalaboy namin bago ko gawin ang big revelation sa kaniya. Natatawa ito ng habang naglalakad kami ay may isang street performer ang tumugtog ng kantang dapat ay tutugtugin sa unang kasal namin. bukod dito ay isa itong foreigner na tumututgtog ng isang pinoy song. Napatingin siya sa akin at nanginginang ang mga mata. Nag stay muna kami doon hanggang matapos nito ang pagtugtog ng kantang IKAW ni Yhen Constantino. Nagbigay si Amara ng tip dito. Dumiretso na kami paglalakad malapit sa Sagrada Familia at nabighani siya sa isang couple na nag-po-photo shoot ng kanilang wedding pictures. "Love tignan mo parehas kami ng gustong wedding dress. Shocks ang ga

AMARA PROLONGUE "At ngayon naman pakinggan natin ang inyong mga wedding vows sa isa't isa. Tandaan ninyo sasabihin niyo ang mga salitang ito sa harapan ng Panginoon, saksi ang Diyos at tao sa inyong susumpaan kaya dapat lahat ng ipapangako ninyo sa isa't isa ay hindi lang sa salita kundi pati sa gawa ay gagampanan ninyo." paalala pa ni Father sa amin. Inabot na nito ang mikropono sa akin. "Lance, My Love. Uunahin ko na sa sorry. (humarap muna ako sa lahat ng tao) sorry po kasi on the spot ito kaya wala akong note. Sasabihin ko na lang po ang aking nasa puso. (bumalik na ako ng tingin kay Lance, nakatitig ako sa kaniyang mata at sinimulan ko na ang mga gusto kong sabihin) Sorry kasi dapat ngyari na ang lahat ng ito 6 years ago , sorry kung nadala ako ng aking galit at hindi ko hinintay ang iyong paliwanag sa akin ng totoong dahilan ng mga ngyari dati (naluluha kong sabi) sorry Love kasi halos 6 na taon ang nawala sa iyo para maka-bonding ang mga bata na sana ay nakasama ka nila sa

ZAIRA STORY NG PAGTAKAS Wala na akong ibig maisip na puntahang lugar kundi ang pumunta sa bahay nila Amara. Wala akong cellphone, wala din akong kapera pera mabuti na lamang at may matandang mag-asawa ang napadaan sa akin habang naghihintay ako sa magpapasakay sa akin. Kinakabahan man ako dahil hindi ko sigurado kung mabuting tao ba ang matatapatan ko sa aking pakikisabay ay talagang naglakas ako ng loob . Bahala na basta ang mahalaga ay makalayo ako sa lugar na iyon. Naiisip ko din si Sander, naawa ako sa kaniya pero nagpapasalamat ako sa kaniyang tulong sa akin. Sigurado akong malilitikan ang mga ito sa ginawa kong pagtakas. Lalo na kapag nalaman ni Jarred na sinadya akong patakasin nito. Hindi ko naman sinunod ang kaniyang binigay na instruction sa akin kung saan ako didiretsong pumunta dahil naisip ko kung sakaling magkagipitan , pigain man ni Jarred si Sander ay hindi ako nito matatagpuan sa lugar kung saan nito ako ituturo. “Manong/Manang maraming maraming sa

ZAIRA POVHalos mag iisang lingo ng din akong nagpapabalik balik sa bahay nila Amara. Naubos na ang perang binigay sa akin ng matandang nasakyan ko dahil sa pagbayad ko sa aking tinutuluyan at pagkain sa pang araw araw. halos hindi na ako nakakakain ng maayos simula ng tumakas ako, tipid na tipid ang bawat pagkain ko. Nag-isip na ako ng kung ano-anong paraan para lang maka survive ako habang hindi pa rin bumabalik sila Amara. Hinang hina na ako sa haba ng aking nilakad para lang makarating sa bahay nila Amara. Nawala na kasi sa isip ko ang petsa. Nang tanungin ko ang guard sa date ay naalala kong dapat nakabalik na nga pala kami sa Faroe. Inabot na ako ng  gabi sa kakahintay sa bahay nila Amara. Naalala kong binilinan ako ni Amara na kung sakaling umuwi ako ng wala pa sila ay tinatago nila ang kanilang spare key sa may paso sa gilid ng kanilang main door. Kaya ang una kong inisip ay kung pano ko maakyat ang bakod sa kanilang bahay. Lagpas tao ito kaya may kahirapan i