OFW Wife of a Billionaire의 모든 챕터: 챕터 181 - 챕터 190

“What the hell on earth at may paglapit ka pang nalalaman sakin Cooper?! Wag kang gumawa ng eksena dito yung dragon mong asawa baka mamaya magwala pa dito nakakahiya lang.” Sabi ko dito ng masigurado kong si Cooper nga ito. “Ikaw naman bumati lang sayo. You look gorgeous now?!” Panlalandi nitong sabi sakin. Bago pa man nito matuloy ang kaniyang mga susunod pang gagawin ay biglang dumating si Lance. Binakudan ako nito kay Cooper. “Hi Bro! Parang narinig kong pinapaalis ka na ni Amara. Much better to mind your wife?! Baka iskandaluhin niya pa ang party na to?!” napangiti ako sa sinabi nito kay Cooper. Mas gumwapo ata si Lance sa malapitan. Ganun pa din ang kaniyang pangangatawan . Ang sarap sarap pa rin niya. Ang rupok ko naman sabi ko saking isipan. Hindi ko pwedeng basta na lang kalimutan ang kaniyang ginawa sakin. Umalis na din kagad si Cooper pag sabi nito bago pa siya humarap sakin ay binalik ko kagad sa paghimas saking paa ang aking ulo para hindi niya ako makitang nakatingin

Kinaumagahan ay nasisilaw ako sa pagtama ng liwanag sa aking mukha na nagmumula sa siwang ng kurtina sa kwartong iyon. Natapat pa ito sa mata kong halos hindi ko maidilat. Bahagya kong sinaplo ang aking ulo. Nagitla ako ng maramdaman kong biglang may yumakap sa aking tagiliran. Nang lingunin ko ito ay nagulat ako ng makita ko ang maamong mukha ni Lance na tulog na tulog. “SH*T AMARA ANONG KATANGAHAN NA NAMAN ANG GINAWA MO KAGABI!” nabulalas ko sa aking sarili ng pilit kong inalala ang aking mga pinaggagagawa kagabi. Napahampas pa ako sa aking noo. Dahan dahan ko namang inalis ang kaniyang kamay sa pagkakayakap sa akin. Maingat kkng dinampot ang aking mga gamit sa sahig at mabilis akong nag ayos at umalis sa lugar na iyon. Pinara ko kaagad ang taxi’ng nagdaan sa kanilang village. Nang makasakay ako ay napapangiti ako’t napapakagat sa aking daliri. Nang tignan ko ang aking cellphone ay ang dami na palang message sakin ni Zaira dahil sa pag aalala nito sa hindi ko pag uwi kagabi. Agad ko

Dali dali kong ininom ang juice na inorder ko sa waiter ng ibaba niya ito. Hindi ko alam kung pano ko sisimulang sabihin kay Lance ang tungkol sa kambal. Dapat ako ang nagagalit ngayon. Dapat ako ang humihingi ng paliwanag mula kay Lance pero bakit parang ako pa ang nagu-guilty sa ngyayari. “Amara (kinapitan niya ang aking kamay) Love hindi ako nagagalit sayo alam ko at naiintindihan ko kung bakit ka nagtago sa amin. Alam ko ding may dahilan ka kung bakit mo tinago ang tungkol sa pagbubuntis mo. Kaya lang sana ay nadamayan kita sa paghihirap mo habang pinagbubuntis mo ang kambal. Bilib ako sayo at nagawa mong alagaan ang dalawang bata ng mag isa ka!? Kamusta ka na?!” mga salitang ikinagulat ko . Hindi ko inaasahang ganito ang ibubungad sakin ni Lance. Para akong napipi ilang segundo din nagtagal na nakatitig ako sa kaniya bago ako nakapagsalita. “Alam mo Lance naiinis ako sa sarili ko eh! Dapat galit pa rin ako hanggang ngayon sayo. Dapat hindi na ko nakakaramdam ng pagmamahal par

ZAIRA POV Matindi ang kaba sa aking dibdib habang iniisip ko anumang oras ay magtatagpo na kami ng aking ka long distance relationship. Hindi ko rin masabing talagang ka ldr ko siya dahil hindi naman talaga dapat ako aalis ng Pilipinas kundi sa pinag utos sakin nito at ng kaniyang lolo. Kung hindi lang dahil sa lintik na pagmamahal na ito , sana ay matagal na akong nakabalik sa Pinas at nagliliwaliw kasama ang aking pamilya . Dahil sa kahirapan ay sumuong na din ako sa deal na binigay sakin ng Lolo nito at ng aking nobyo. Malaking pera din ang kapalit ng aking serbisyong pagpapatahim kay Amara at magiging anak nito. Nang malaman ni Founder ang tungkol sa pagbubuntis ni Amara at pag alis nito ng bansa ay agad itong gumawa ng paraan para masundan ito at mapatahimik sa kahit anong paraan. Kailangan pa nilang gumamit ng ibang tao dahil nakabantay sa bawat kilos nila si Lance. Hindi ko alam ang deal sa pagitan ni Jarred ng tinatawag niyang Founder na kaniyang lolo. Sa tono ng s

Bumalik pa ang isang tauhan ni Jarred sa loob ng aking silid at kinuha niya ang aking cellphone at binasag ito sa aking harapan. Kahit anong pagmamakaawa ko ditong wag itong sirain ay wala din akong nagawa. Sinuntok nito ang aking sikmura dahilan para mamilipit ako sa sakit at mapasalampak sa sahig. Nang maisara nito ang pintuan ay sinubukan ko pang habulin ito para pakawalan ako pero mabilis niyang nai-lock ang pinto. “Please Jarred pakawalan mo ko! Huhuhu (pinaghahampas ko ang pintuan ng silid kung saan ako kinulong ni Jarred pero wala ni isang tauhan nito na gustong tumulong sakin na magbukas ng pintuang iyon. Nang mapagod ako ay nagtungo na lang ako sa isang sulok. Wala ding silbi ang ginagawa kong pagwawala) Ano bang kasalanan ko sayo Jarred sumagot ka. Hayop ka talaga! Napakawalang hiya mo. Anong masamang ginawa ko sayo bakit mo ko ginaganito?! " walang tigil kong pagsigaw. Makalipas ang magdamag nagising na lang ako sa sinag ng liwanag na sumilip sa maliit na