BILLIONAIRE'S TEMPTATION のすべてのチャプター: チャプター 31 - チャプター 40

May naalala akong itanong sa kanya. Kanina na isip ko ito habang nag-uusap sila ate Jemma at ang make up artist ko."Kilala mo si Zephyrus Bryle Yanetta?" kuryoso kong tanong. Since pareho silang billionaire at nakita ko sila sa parehong event sa tv."Yeah?" patanong niyang sagot parang nagtataka kong bakit ako nagtanong pero hindi ko iyun pinansin."Bakit?" tanong ko. Tumaas ang kilay niya."Bakit din?" tanong niya habang nakataas ang kilay. Hindi ako nagsalita at nagpatuloy nalang sa pagkain parang wala akong makuhang matinong sagot sa lalaing to."Gusto mo?" tanong niya sa akin. Ako naman ngayon ang kumunot ang noo at bumaling sa kanya."Nag tanong lang, gusto agad?" kunot noong tanong ko. Nagkibit balikat siya sa akin."Kaibigan ko siya kaya alam kong maraming nagkagusto sa kanyang mga babae," mahinahong sabi niya sa akin."Kaibigan!?" gulat kong tanong, nanlaki pa ang mata. Napanganga siya sa aking reaction kaya tumikhim ako at inayos ko ang aking sarili nang ma realize ang ginaw

Nag order agad ako at umupo muna habang nag hihintay. Nakita kong pumasok na rin si Ivan at tumingin sa akin. Kuwari pang nagugutom. Sumimangot lang ako sa kanya."Uy, nandito ka pala," sabi niya sa akin ng makalapit siya sa akin."Bakit ka nandito?" tanong ko agad sa kanya."Ikaw nga tatanungin ko dapat eh, malayo naman condo mo rito," kuryosong sabi niya. Hindi ako sumagot sa kanya at uminom nalang tubig na nasa table. "May kikitain ka ba dito?" kuryosong tanong niya. Nilibot niya ba ang restaurant. May mga taong kumain. Maganda naman ang restaurant na ito pero alam ko talaga hindi ganitong klaseng restaurant ang pinapuntahan niya."Bakit mo ba ako sinusundan?" walang ganang tanong ko."Ha? hindi ha, dito ako madalas kumain," nakangiting pagsisinungaling niyang sabi. Talaga lang ha, tingnan natin kung hindi ka susunod sa akin. Yung pinili kong pagkain yung madali lang lutuin, hindi naman mapili si Layviel.Tumayo ako ng makitang may lumapit sa aking waiter para ibigay sa akin ang t

"Anong nangyari?" nag-alala kong tanong sa kanya. Nilayo ko siya sa akin para matingnan ko ng maayos ang mukha niyang problemado. Ano bang nangyari sa isang to, jusko naman."Kaya ako hindi pumasok kasi may nangyari kagabi," sabi niya ng mabilis pagkatapos pumikit ng mariin sa harap ko. Ayaw niya akong tingnan."Ano?" seryosong tanong ko sa kanya. Tiningnan niya ako sa mata parang naiiyak na."Kagabi bumalik ako sa bar," nag-iwas ng tingin. Alam ko na iyun."Tapos?""Nagkita kami ni Zephyrus," bulong nuyang sabi. Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Akala ko si Ivan."Tapos?""Yun ang pangalawang beses naming pagkikita.""Kailan ang una?""Noong nag break kami ng ex kong bugok," sabi niya parang wala lang sa kanya ang pagtawag ng bugok sa ex niya. Susuwayin ko siya kung wala lang akong tinanong sa kanya."Nong isang araw pa. Tapos?" Sasagot na sana siya sa akin ng may na realize ako."Paano kayo nagkakilala?" takang tanong ko. Si Zephyrus Bryle Yanetta yun, hindi basta basta."Sa bar,

"Kinausap ako," mahinahong sagot ko. Hindi ko na kailangan sabihin sa kanya ang pinagusapan namin. Basta alam niyang kinausap ako ni Ivan, yun na yun."Anong gagawin mo ngayon sa kanya?" balik niyang tanong sa akin. Tinanong ko siya ng ganito kanina, ngayon ako naman ang tinanong niya."Iiwasan ko rin siya," sagot ko. Pero habang sinabi ko ito sa kanya parang mahihirapan ako lalo na't sunod ng sunod si Ivan sa akin."Anong ngiti na yan?" tanong niya. "Kung gusto mong makausap siya, edi kausapin mo. Wag mo akong gayahin, hindi purket iiwas ako, iiwas ka rin."Umiling ako sa kanya at iniwas nalang ang usapan doon. Ngayon naalala ko si kuya, sasabihin ko sa kanya ang napagusapan namin. Hindi naman ito bago sa akin."Nagkasagutan kami ni kuya kanina," malungkot kong sabi. Kahit minsan naramdaman kong controlado ako ni kuya, nalulungkot pa rin ako sa huling pinagusapan namin."Anong nangyari?" nag-alala niyang tanong. Hindi talaga kami umabot ni kuya sa ganito, ngayon lang. Siguro nagsasaw

"Okay, I'll try," sagot ko lang sa kanya. Niyakap niya ako at ganun din ako sa kanya. Siya lang talaga ang nagpapagaan ng damdamin ko kung hindi ang pamilya ko. Siya kasi palagi kong kasama maya hindi ko ma iwan kahit anong sabihin nila.May bigla akong naalala kaya humiwalay ako sa kanya."Bakit hindi mo rin gawin sa pamilya mo?" tanong ko. Pinagmasdan ko ang nagulat niyang reaction at kung paano siya nabalisa dahil sa sinabi ko."Layviel?" tawag ko sa kanya pero parang wala siya sa kanyang sarili kaya hindi niya narinig."Layviel?" "Layviel?" pangatlong tawag ko at doon bumalik siya sa kanyang ulirat."Tinaboy na nila ako eh," natatawang sabi niya. Medyo nagtaka pa ako dahil wala namang nakakatawa. Tiningnan ko lang siyang ngumuso at tumango sa akin. Magtanong pa sana ako tungkol sa pamilya niya pero mawala siya sa kanyang sarili kong pinagusapan ang kanyang pamilya kaya hindi ko na tinuloy.Tumayo siya kaya nagtaka akong tumingin sa kanya."Saan ka pupunta?" tanong ko."Kukuha ako