Semua Bab Kidnapped by the Billionaire After Divorce: Bab 191 - Bab 200

PAULIT-ULIT NA HINABOL ni Duncan ang kanyang paghinga habang puro kadiliman ang nakikita niya. Hindi niya malaman kung saan siya lilingon dahil sa kaba na kanyang nararamdaman. Gusto niyang at gawin ang lahat upang makagalaw ngunit may busal ang kanyang bibig. Mahigpit din ang kanyang pagkakatali kaya naman wala siyang kakayahan na gumalaw.Sigurado rin siya na sa isang kotse siya isinakay dahil na rin sa liit ng kanyang pinaggagalawan.Napakatagal ng biyahe niya. Hindi niya na rin malaman kung saan sila pupunta maliban sa kaalaman na napakalayo na niyon sa kompanya niya kung saan siya dinukot.Ganoon na lamang ang pag-angat ng ulo ni Duncan nang huminto ang kanilang sinasakyan. Hindi rin nagtagal, sapilitan siyang ibinaba habang patuloy ang pagpupumiglas niya.“Mga walanghiya kayo!” paulit-ulit niyang sambit habang bakas sa boses ang pagkagigil. “Pakawalan niyo ako rito para makita niyo ang hinahanap niyo! Kilala niyo ba kung sino ako—”Bago pa man maipagpatuloy ni Duncan ang sasabih

HETO NA NAMAN ang pagiging emosyonal ni Liberty. Hindi niya na maintindihan ang sarili dahil sa mabilis na pagbabago ng mood niya. Pansin niya rin na napapadalas ang pagiging bugnutin niya lalo na ang pag-init ng ulo niya sa mga simpleng bagay.Katulad na lamang ngayon, pilit niyang pinapalayo ang kaibigan niyang si Ruffa nang magkita sila sa mall dahil sa amoy nito. Mabuti na lang din at mahaba ang pasensya ng kaibigan sa kanya. Dahil kung iba-iba iyon, alam niyang sinabunutan na siya o kaya naman iniwan.“Hoy, Bakla! Ako, huwag mong ine-echos ha! Ako mabaho?” “True, Bakla! Ano bang klaseng pabango iyang gamit mo? Napakabaho talaga!” sabi niya habang masuka-suka pa dahil parang babaliktad ang kanyang sikmura. Muli na naman ang naging pag-amoy ni Ruffa sa sarili. “Lumayo ka sa akin, Bakla! Nahihilo ako sa amoy mo.”“Kaunti na lang talaga, Friend!” banta nito sa kanya. “Ako nao-offend na!”“Bilhan na lang kitang bagong damit?” hindi niya napigilang itanong sa kaibigan habang kung t

HINDI MALAMAN NI King kung paano pakikiharapan si Liberty nang makabalik mula sa ibang bansa. Pakiramdam niya’y may nagawa siyang hindi maganda rito ngunit hindi niya malaman kung ano. Sinubukan niya ang maraming paraan upang magsabi ito sa kanya katulad na lamang ng pagluluto sa kasintahan ngunit hindi nito matagalan na tingnan man lamang ang iniluto niya. Ganoon na lamang din ang kakaibang pagtarak sa puso niya ng patuloy na pag-iwas nito at pananatili sa kwarto. Sa ilang beses na hindi nito pinapansin ang kanyang niluto, sunod-sunod din ang pagdating ng mga delivery food sa kanilang bahay. Puro bento boxes iyon at hindi niya malaman kung anong nakita roon ni Liberty para makahiligan.“Nag-away ba kayo?” tanong ni Elinor sa kanya nang mapansin ang distansyang namamagitan sa kanila.“I…I don’t know, Mom?” naguguluhan niyang sagot sa ina.“Bakit hindi mo kausapin?” “Parang nandidiri siya akin—”“What?” gulat na tanong nito. “May babae ka ba, Anak—”“Mom, you know that I can’t do tha

“PWEDE BANG HUWAG ko ng kainin iyan?” nakikiusap na tanong ni King kay Liberty.“Masarap naman eh!” sagot kaagad ng kanyang nobya. “Sige na, isa lang, King!”Heto na naman ang pagpupumilit nito sa kanya na ipakain ang laman ng bento box. Hinihiling niya na sana katulad na lang din siya ng iba na pinagdadamutan nito sa pagkain kaso hindi. Masyadong mapagbigay sa kanya ang nobya na kahit siya ay umaayaw na rin.“You need other foods, Mi Raina. Huwag puro bento box,” pangaral niya rito.Heto na naman ang tila mangiyak-ngiyak nitong hitsura na hindi niya kayang tiisin. “Oh God…” nasambit niya na lamang dahil sa kanyang pagsuko.Ano naman laban niya sa tuwing iiyak ito ng ganoon at lumalabas ang pamumula ng pisngi nito na bahagya ng tumataba? Pinipigilan niya lang ang sarili ngunit gusto niyang pisilin iyon.“King, anong ginawa mo sa anak ko?” galit na tanong ng mommy niya na kapapasok lamang sa kusina. “Pinaiyak mo na naman ito?”“Mom, of course not!” depensa niya kaagad sa sarili. Nag

“HOY, BAKLA! TOTOO nga ang tsismis!” eksaheradang bungad ni Ruffa nang minsang dumalaw sa bahay ni King. “Dito ka na nga talaga naglulungga!” “Hindi ako tinigilan hanggang hindi ako sumasama.” Umiiling na sambit ni Charles. “Siguradong maghapon na namang masakit ang taynga ko—”“Sige, reklamo pa!” malakas na sambit ni Ruffa matapos na lumipad na naman ang kamay kay Charles. Ang pobreng lalaki? Itinikom na lamang ang bibig.“Nung nag-uusap tayo, kumakain ka na, hanggang ngayong nasa harapan mo na ako, kumakain ka pa rin? Sabihin mo nga sa akin, Bakla! Saan mo dinadala ang mga pagkaing nilulunok mo?” Napakamot na lamang ng ulo si Ruffa nang unahin niya na naman ang pagsubo bago sagutin ang kaibigan.“Hindi ko nga rin alam eh. Hindi naman ako dati ganito kalakas kumain.”Ito ang unang pagkakataon na nagbuntis siya kaya hindi niya alam kung bakit ganito siya. Gustong-gusto niya rin na sinusubuan si King ng kinakain niya kahit isinusuka naman nito ang pagkain. Ayaw niya namang namimigay