Semua Bab SHE RETURNS WITH MR. CEO’S BABY: Bab 381 - Bab 390

Tinulungan ni Frank si Hazel na maghain pagkatapos magluto. Nakangiting pinagmasdan ng dalaga ang nobyo na naglalagay ng pagkain sa mesa. Pagkatapos nilang mag-usap kanina, tumahan din agad siya. Hindi niya kailangan matakot dahil nandiyan naman si Frank para protektahan siya. Malaki ang tiwala niya dito kaya naniniwala siya na balang araw ay lalabas din at malalaman nila ang totoo. Kumuha siya ng kutsara at sumandok ng luto niya. Lumapit siya sa nobyo at sinubuan ito. “Masarap ba?” nag-aral siya magluto ng iba’t ibang klase ng putahe sa ibang bansa kaya naman alam niyang hindi siya mapapahiya kay Frank. Hindi niya maiwasan ang mapangiti. Akala niya ay hindi na matitikman ni Frank ang luto niya noon, but look at them now. Magkasama na ulit silang dalawa. “Hmm, ang sarap… pero mas masarap ka pa rin,” pilyong sagot nito sa kanya. Namumula ang pisngi na kinurot niya ito sa tiyan. “Ewan ko sayo, bolero ka!” aniya kunwari, kahit ang totoo ay kinikilig siya. Nang makita nito ang n

[Hazel] Pagkarating nila sa kanila ay agad siyang bumaba ng sasakyan. Hindu siya gustong umuwi ni Frank pero hindi pwede, baka kasi makahalata na ang lolo niya. Nakakaunawa naman si Frank sa gusto niya. Sa ngayon ay ililihim muna nila ang relasyon nila. Nangako naman ang binata sa kanya na pipigilan ang pagkalat nf gulo na ginawa ng magulang niya kanina sa restaurant. Hinapit siya ng nobyo sa bewang at mahigpit na niyakap. “Gusto ko sana na makasama ka pa. Kulang na kulang ang isang araw para sa akin, baby.” Lumayo siya dito at pinisil ang pisngi nito. “Wag kang mag-alala, kapag kinasal na tayo ay makakasama mo na ako ng matagal. Baka nga magsawa ka na lang kasi wala ka ng ibang makikita kundi ako.” “Never gonna happen, baby. Hinding-hindi ako magsasawa na makasama ka.” Ngumuso siya at umirap dito, kahit ang totoo ay kinikilig siya sa sinabi nito. “Bolero ka talaga. Sige na, Frank. Papasok na ako sa loob. Baka may magsumbong pa kay lolo na nandito ka sa labas.” Tumingkayad s

**Evans mansion*** Pagdating ni Frank sa mansion at pagkababa palang ng sasakyan, si Jobert ay naghihintay na sa baba. Yumuko ito sa amo tanda ng paggalang. Kumunot ang noo ni Frank, pansin niya ang pagkabahala sa mukha nito. “Boss. Gusto ko agad sabihin ito sa inyo noong dumating ako. Pero nag-imbestiga ulit ako para makasiguro,” habang naglalakad papasok, inabot ng lalaki sa binata ang isang folder, “Nariyan sa loob ni’yan ang report tungkol sa lalaking pinapasundan mo sa amin nung nakaraan, at kagaya ng iyong utos, inalam namin ang lahat tungkol sa kanya. Sigurado na magugulat ka kapag nakita mo ang nilalaman ng folder na iyan.” Awtomatikong kumunot ang noo ni Frank. Pagdating sa study room, agad niyang tiningnan ang laman ng folder. “Spencer Gozon,” Binasa ni Frank ang mga nilalaman ng report. “Anak pala ang lalaking iyan ng isang contractor sa gumuhong gusali mo, boss. Anak siya ni Rolly Gozon,” Imporma ni Jobert, “Si Rolly ang huling tao na nakita noon sa CCTV na pab

Samantala, si Spencer ay lumabas sa pinagtataguan ng makaalis ang sasakyan ni Arcellie. Hindi siya pwedeng magkamali, mommy ni Aika ang nakita niya na bumaba ng sasakyan at lumipat sa kabilang sasakyan. Halo-halong emosyon ang nararamdaman niya ngayon. Nagagalit siya dito at sa tatay niya, natatakot din siya sa maaaring kahinatnan ng relasyon nila ni Aika. Pagkapasok ng binata sa kanilang bahay, naabutan niya na natataranta sila Kyle at ang asawa nitong si Venera. “Ano ang nangyari?” Tanong niya. “S-si tatay! Nanginginig siya habang umiiyak! Pero sabi niya ayos lang siya. M-masaya lang daw siyang makita ang kaibigan niya.” Sabi ni Klyde. “I-ipasok niyo n-na ako sa kwarto. G-gusto ko na magpahinga…” hirap na hirap na utos ni Rolly sa anak. “S-spencer… g-gusto kitang makausap…” “Ilang beses ko bang sasabihin sayo na wag mo akong tawagin sa pangalan ko?! Para sa akin ay matagal na akong walang ama!” “Spencer,” suway ni Kyle. “Naiintindihan ko ang nararamdaman mo, pero plea

Nagulat siya. Hindi niya akalain na magagawang takutin ni tito Samsung si Steve. Nang makita ni Steve ang pagkabahala sa mata ni Hazel ay nakaramdam siya ng kirot. Alam niya na hindi para sa kanya iyon, hindi para sa kanila, kundi para kay Frank. Iniisip nito ang nararamdaman ng lalaking iyon. Kahit umatras siya sa kasal, hindi nabawasan ang pagmamahal niya kay Hazel. Sa katunayan, mahal na mahal pa rin niya ito. Pero sa ngayon ay wala siyang magagawa para tulungan ito. Tumingin si Hazel sa kanya, “Steve, please… kausapin mo sila na i-delay ang kasal natin. Kailangan namin ni Frank ng oras.” Pakiusap ng dalaga. “Gustuhin ko man, wala akong magagawa, Hazel. Isipin mo din naman ako. Maraming mawawala sa akin kapag sumuway ako kay dad. Hindi lang ang mana ko ang nakasalalay dito, pati buhay ng kapatid ko.” Kinagat ni Hazel ang labi. Mukhang desperado din si Steve kaya niya. At naiintidihan niya ito. “I’m really sorry, Hazel. I really do. Pero ang magagawa ko nalang ay sumu