Все главы Sweet Revenge (Tagalog): Глава 31 - Глава 40

Maayos ang takbo ng kumpanya ni Emerald. Nakuha nila ang kontrata sa JHBank, ang pinakamalaking commercial bank sa bansa. Si Creep at Daryl ang nag-asikaso ng lahat ng kailangang meeting at dokumento. Lalo pang sumaya si Emerald nang makuha ni Elise ang 60% controlling share ng Morgan’s Grocer. Hindi alam ng kanyang pamilya na pinaghahandaan na niya ang engrandeng pagpasok niya sa kanilang kumpanya.Isa pang linggo ang lumipas, at ipinaalam ni Liam kay Emerald na tapos na ang kanyang bakasyon at kailangan na niyang bumalik sa Europa. “Mami-miss kita, Daddy Liam,” sabi ni Ace, habang namumuo ang luha sa kanyang mga mata. Hinayaan na lang ni Emerald na tawagin ng anak ng ganoon ang lalaki, dahil aalis na rin naman ang kaibigan.“Wag kang mag-alala, Ace. Tatawagan kita paminsan-minsan. Babalik ako para magbakasyon.” Sabi ni Liam habang tinatapik ang ulo ng bata, na kadalasan ay ayaw nitong ginagawa sa kanya ng kahit na sino, maliban sa lalaki na itinuturiing na niyang ama.“Totoo ba 'yan?

Pumunta si Emerald sa event hall kasama si Daryl habang iniisip si Jace. Hindi niya inasahan na hahalikan siya nito, at lalong hindi niya inakala na tutugunin niya iyon. Napailing siya at sumunod sa kanyang kaibigan na huminto sa harap ng entablado.“Let's all welcome, the new CEO of Morgan’s Grocer, at malapit nang maging ACE’s Family Mart!” sabi ni Elise, itinuro si Emerald para magbigay ng senyas na umakyat siya sa entablado. Lahat ng tao ay tumingin sa kanya, at hindi nakaligtas sa kanya ang biglang paghinga nang malalim nina Emerson, Merly, at Emerose Morgan, na ngayon ay tila hindi makapaniwala sa nakikita nilang nasa harapan ng kanyang kaibigan.Nakatayo sa harap nila si Emerald Morgan, suot ang kanyang eleganteng emerald green na evening dress na may slit hanggang kalahati ng kanyang hita, at pares ng emerald green na stilettos. Ang kanyang mga alahas ay yari sa purong emerald green crystals, na nagpapatingkad pa ng kanyang kagandahan. Napakaganda niya kaya’t hindi naiwasang ti

Galit na galit si Jace kay Emerald matapos marinig ito na nagsabing "I love you too" sa kung sino mang inakala niyang tinawag nitong "baby." Sobrang selos niya, at kahit gusto niyang ipakita kung gaano siya ka-galit, sinubukan niyang kontrolin ang sarili dahil alam niyang siya ang may kasalanan at naisip niyang kailangan niyang maging pasensyoso sa kanya.Kinabukasan, hindi siya pumasok sa opisina dahil sa takot na baka naghihintay na sa desk niya ang mga divorce papers, gaya ng sinabi ng asawa. Tumawag na lang siya kay Kyle at inutusan itong dalhin ang lahat ng kailangan niya sa penthouse para makapagtrabaho siya.“Bakit dito ka nagtatrabaho?” tanong ni Kyle na nagtataka. Sa pagkakaalam niya, ayaw na ayaw ng kaibigan na magdala ng trabaho sa penthouse. Mas gusto nitong nasa opisina siya para madali siyang makontak kung may problema.“Trip ko lang dito magtrabaho,” sagot ni Jace, dahilan para umiling si Kyle.“Alam kong may dahilan 'yan,” pangungulit ni Kyle.“'Yan na ba lahat ng kaila

Natigilan si Emerald. Ilang araw na niyang iniisip ang tungkol kay Yaya Lucy at ang balitang sinabi ni Liam. Hindi niya kayang intindihin ang lahat nang sabay-sabay dahil sa kalituhan. ‘Alam kaya ito ni Dad?’ tanong niya sa sarili bago siya umiling at naisip, ‘Hindi, kung alam niya, hinding-hindi niya papayagang umalis si Yaya Lucy sa mansyon namin. Pagdating sa pera, gahaman siya at gusto niyang nasa tabi niya lahat ng pwede niyang pakinabangan.’“Kung hindi ka magtatrabaho, bakit hindi ka na lang umuwi?” tanong ng lalaking ayaw na niyang makita o isipin, dahilan para titigan niya ito nang masama. “Matagal na akong nakatayo dito. Nakatingin ka sa akin pero parang hindi mo ako nakikita. Ano sa tingin mo ang maiisip ko, eh ako ang nagbabayad sa'yo para magtrabaho?” patuloy ni Jace habang papalapit ito sa mesa niya.“Alam mo, tingin ko tama ka,” tugon ni Emerald sabay tayo.“Saan ka pupunta?” tanong ni Jace na litong-lito.“Uuwi. Mas pipiliin ko pang mag-stay doon kaysa makita ang mukha

“Ano ‘to?” galit na tanong ni Emerald. Pumunta siya sa opisina ni Jace at hinarap ito habang ipinapakita ang summon mula sa korte.“Kung ano man ‘yan.” sagot ni young Higginson na parang wala lang sa kanya kung galit man ang asawa dahil inaasahan na niyang ito ang magiging reaksyon niya.“Ano bang iniisip mo at nag-file ka ng ganitong kaso?”“Bakit? Balak mo bang sabihin sa akin tungkol sa anak natin?” tanong ni Jace, matalim ang tingin sa kanya. Alam na niya kung paano siya magre-react, at handa na siya.“Siyempre!” sigaw ni Emerald.“Kailan? Magkatrabaho na tayo dito nang ilang buwan, pero ni pahiwatig wala kang sinabi!”“Pagkatapos ng project natin! Sinabi ko na rin sa anak ko ang tungkol sa’yo.”“Anak natin, Emerald. Anak natin. Huwag mong kalimutan ‘yan.” tugon ni Jace, “At bakit kailangan pang tapusin ang project natin?”“Para hindi na kita makita.”“Ano? May karapatan akong makasama ang anak natin. Ganun mo ba ako kinasusuklaman na ayaw mo akong makita? Pagkatapos ng project na