Lahat ng Kabanata ng Sandoval Series #3 : Beneath the Moonlight Caleb Lexus Sando: Kabanata 21 - Kabanata 30

"Ooouch!!! What the fuck did you do?" Malakas at umiiyak na sigaw ni Amanda hawak ang tyan niya. "Ahm? Sinipa ka, I think?" Nakakaloko at nang-uuyam na sagot ni Milagring sa kanya. "Ano sa palagay mo? Hindi ba masakit? Gusto mo ng replay?" "Caleb help me." Tawag niya sa lalaki pero hindi man lang sya nito tinulungan. Ang mga mata nito ay nakatingin sa akin. "Psycho! You and your friends are crazy!" "Oh! Are we? " Tinakpan ni Milagring ang bibig nya gamit ang bakanteng kamay."But yeah you're right. We're more than crazy. Especially me, I'm not so very mabait, I shoot people in the head when I'm bored. Wanna try?" Hindi sumagot ang babae pero malakas itong napatili ng kunwaring pinutok ni Milagring ang baril. "Bang! Bang!" Panggaya ni Milagring sa putok ng baril. Pagkatapos malakas itong tumawa ng makita niyang tinakpan ni Amanda ang tenga niya. "Gusto mo iputok ko ng totoo? Sagot!" Napapikit ako dahil akala ko ipuputok niya ulit ang baril. "Milagring, tama na..." Tawag

"Miss, are you okay?" Someone asked in his thick English accent but I didn't mind looking at his face. I remained seated looking at nowhere. Nagtataka nga ako bakit pa ito huminto para lang tanungin ako. Hindi niya naman ako kilala. "Ayows kha lhang?" Ulit niyang tanong.Do I look like I'm okay? Sitting near the road side gutter with my two big bags beside me, looking miserable, my hair is everywhere, eyes and face were swollen and crying like a lost kid? Para akong batang galing pakipagsabunutan tapos natalo kaya ayan, heto umiiyak sa tabing daan. Hindi ko pa napansin na may punit ang damit ko sa sobrang pagmamadali ko kanina. Parang deja vu lang itong nangyayari sa akin. Paulit-ulit nalang at lagi pang sa tabi ng daan. Mabuti nalang ngayon ay walang ulan. Pero this time hindi na ganun kasakit para sa akin. I feel like this is the best decision I've ever made my whole life.All my life ako ang palaging naghahabol sa mga tao. Palaging ako nalang ang naghahanap ng pagmamahal, pa

"What?!" Parang nagsabayang bigkas kaming apat sa lakas ng mga boses namin pero si Lexus ay mukhang nagulat pa na ganun ang magiging reaksyon namin. Napahawak pa ako sa aking dibdib sa sobrang pagkabigla. Para akong nabingi. Kulang ang salitang gulat para ipaliwanag ang reaksyon ko. Ang tatay ko na kanina kalmado na ay muling kinasa ang baril at tinutok sa kanya. Pagtingin ko kay Kuya North nakita ko ang pag-igting ng panga nya at ang muling pagtutok ng baril nya sa pangit na Sandoval. Si Kuya Ford naman, bagamat nagulat ay pumalakpak pa. "Forda gow Kuya!" Gusto ko pag-umpugin ang ulo nilang magkakapatid. Para talaga silang may mga saltik. Ito na siguro ang tinatawag na reject at may factory defect sa lahi ng mga Sandoval. Hindi naman kasi ganyan si Kuya Gustavo at Kuya Gaston. Mukhang maayos din naman yung dalawang kambal na Thunder at Hunter. Silang dalawa lang ang bagsak sa quality inspection kaya ganito kung umasta. Payapa na sana eh, maayos at kalmado na ang lahat pero

"Why are you here again? I already wired you the fifty thousand payment for your service."Natigil ako sa pagguguhit ng mga bagong desinyo ng gagawin kong mga bracelets pagkarinig ko sa boses ni Daddy na may kausap sa pintuan. Andito na naman sya, hindi talaga nadadala. Ibig sabihin din ba totoo yung paniningil niya para sa paglinis ng sasakyan ni Dad at nang mga tauhan niya?"Good evening po Sir, magpapaalam po sana ako. Aakyat po sana ako ng ligaw sa anak niyo po." Kunot noo ko akong napatingin sa kanila at sakto namang nagpang-abot ang tingin naming dalawa ng lalaking kausap ni Papa. Hindi ko pa man sabihin alam niyo naman siguro kung sino ang tinutukoy ko. Nakapagpalit na ito ng damit ngayon, maayos at pormal na ang suot. White polo shirt na hapit sa malapad niyang dibdib at namumutok na braso. Pinaresan niya ito ng maong na pantalon at puting sapatos. Ito yung nakasanayan kong porma niya dati mukhang bagets kahit na matanda na. Bagong paligo na rin at kahit na malayo ito amoy k

"Moon! Baby, let me explain! Aray shit! Luna ko! Wait for me! Tabi! Padaanin niyo ako. Baby!" Sa lakas ng boses ni Caleb lahat ng nakakarinig ay napapatingin sa amin. Ayokong makakuha ng atensyon mula sa ibang estudyante pero ang lintek wala man lang ata pakialam. Paglingon ko sa kanya kumakaway pa ito sa mga estudyanteng nakaatingin sa kanya. "Misis ko galit sa akin, patay ako." Aniya kahit wala naman nagtatanong. Halos takbuhin ko na ang parking kung saan naka park ang sasakyan niya sa sobrang inis ko sa kanya. Ang lakas ng tahip ng aking dibdib, nanggigil ako. Ang sarap nyang suntukin. Pero ang tanong bat nga ba ako naiinis ng ganito? Ako naman ang nagsabi na magkunwari syang di niya ako kilala diba? Oo nga ako ang nagsabi pero kung totoo sya sa mga pinagsasabi niya hindi sya dapat nakikipaglandian. Kahit sabihin ko pa dapat mag-insist sya!Ah kapal ng mukha! Sa harap ko pa talaga. "Sorry na Moon, please?" Inis akong lumingon sa kanya pero hindi ako tumigil kahit na hinihi