Namumukod-tangi ang bakas ng daliri sa pisngi ni Zoey.“Ikaw…” mariin niyang singhal.Ngunit si Anri ay tumawa lamang, umiiling.“Zoey, dapat magpasalamat ka sa akin. Mas maganda ka ngayon. Kanina, mukha kang kalansay—payat na payat, tapos may puting benda sa ulo. Nakakakilabot! Pero matapos ang sampal ko, hindi ka na ganoon ka-kakila. Aba, hindi ba’t dapat magpasalamat ka?”“Ikaw… Anri, papatayin kita—!” sigaw ni Zoey, pasugod na sana.Ngunit bago siya nakalapit, agad kinuha ni Irina si Anri sa kanyang mga bisig. Hindi nagtagal, inagaw naman agad ni Alec ang bata mula sa kanya.Huminto sa ere ang kamay ni Zoey. Alam niyang hindi siya kayang galawin ni Alec dahil sa kanyang lolo, ngunit hindi rin siya nangahas gumanti kay Anri.Biglang pumunit sa silid ang malamig na tinig ni Don Pablo, “Alec! Higit kanino man, alam mong mahirap ang iyong kabataan. Ang batang ito ay anak mo. Kung nais mong lumaki siyang maayos, dapat mo siyang patnubayan habang bata pa! Sa piling ng isang inang kasing
Terakhir Diperbarui : 2025-08-19 Baca selengkapnya