Semua Bab THE BILLIONAIRE'S LUCKIEST WIFE : Bab 101 - Bab 110

CHAPTER 102Punong-puno ng lungkot, galit, kawalan ng pag-asa, at kawalan ng magawa ang mga salita.Binuklat ni Lucky ang diary ng kanyang kapatid, naaalala ang nakaraan, at biglang umiyak habang isa't-isang binasa ang bawat letra na nakasulat sa diary."Nag-away si lolo at lola kay lolo, lola, at tito para sa mas maraming pera. Lahat ay gusto ng mas marami. Walang nag-aalala sa akin at sa kapatid ko. Walang nagsabi na aamponin at aalagaan kami. Patay na ang mga magulang ko. Ang tanging iniisip lang nila ay ang paghati-hatiin ang pera nang hindi isinasaalang-alang ang nararamdaman ko. Pamilya ba ito?""Daddy, mommy, bumalik na kayo agad. Alam niyo ba kung ano ang pinagdadaanan ng anak niyo? Bakit kayo sobrang malupit na iniwan niyo ako at ang kapatid ko?""Umuulan. Kawawa ba kami ng kapatid ko sa Diyos dahil wala kaming tatay at nanay? Naging mga anak kaming walang magulang. Tinawag ko si tatay, pero hindi niya ako sinasagot. Tinawag ko si nanay, pero hindi niya ako naririnig. Tinitin

CHAPTER 104Hindi agad bumalik sa kanyang kwarto si Lucky. Pumunta siya sa balkonahe, umupo sa swing chair, tumingin sa mga bulaklak sa balkonahe, at tumingin sa mga bituin na nakakalat sa itim na langit.Matapos kumalma, tumayo siya at bumalik sa kanyang kwarto.Tahimik at payapa ang gabi para sa mag-asawa. Ang bilis na resolba ang problema niya dahil na rin sa tulong ng kanyang asawa na si Sevv. Napangiti si Lucky na mag-isa ngunit may lungkot sa kanyang mga mata at iyon ang bagay na hindi niya alam kung bakit siya malungkot. Ayaw niyang sanayin ang sarili na may tutulong sa kanya at ito ay si Sevv lalo at ilang buwan na lang ay mawawalan na ng bisa ang certificate ng kanilang kasal.Samantala, ang pamilya Harry sa ospital ay nakaranas ng bagyo sa internet.Ang bagyo sa internet na dinala nila kay Lucky at sa kanyang kapatid ay hindi gaanong nakaapekto sa magkapatid, ngunit ang tugon ni Lucky ay pinag-usapan ng marami. Hindi lamang kasama rito ang diary na isinulat ni Helena noong

CHAPTER 106Siya ay sikat sa kanyang tapang sa kanilang bayan. Palagi siyang malakas at hindi kailanman handang yumuko ang kanyang ulo.Iginiit niyang huwag hayaang yumuko ang kanyang mga anak at apo upang humingi ng tawad o anumang bagay.Hindi lang alam kung gaano katagal siyang kakapit.Hindi alam ni Lucky kung paano ginugol ng matandang pamilya ang gabing iyon. Nakatulog siya nang mahimbing, ngunit nang mag-umaga, nanaginip siya ng kanyang mga magulang. Tinawag niya ang nanay at tatay at inabot ang kamay ng kanyang mga magulang, ngunit wala siyang nahawakan.Nang magising siya, natuklasan niyang nabasa ng kanyang luha ang unan.Matapos tumitig sa kisame nang matagal, umupo si Lucky, kumuha ng dalawang tissue upang punasan ang luha sa kanyang pisngi, at sinabi sa kanyang sarili. "Dad, mom, alam mo ba na inaapi ang inyong mga anak? Huwag kang mag-alala, si ate at ako ay hindi na ang mga bata na kami noon na labinglimang taon na ang nakakaraan. Hindi na nila tayo makontrol. Kaya na

CHAPTER 108"Hindi mo na kailangang ilipat sa akin ang pera para sa kotse."Binago ni Sevv ang kanilang topic at bumalik sa usapin ng pagbili ng kotse.Hindi alam ni Lucky ang numero ng kanyang bank card, kaya araw-araw ay 50,000 pesos lang ang kaya niyang ilipat sa kanyang WeChat.Pero hindi tinanggap ni Sevv iyon.Ang 50,000 pesos na ipinadala ni Lucky sa kanya noong unang gabi ay bumalik na ngayon sa kanyang bank card."Buying you a car is also for my face. I am busy with work and occasionally need to take my wife to social events. If people know that my wife has to ride an electric car that can lose power at any time, I will not look good.”Itinuturing ni Sevv ang pagbibigay sa kanya ng kotse bilang isang paraan upang iligtas ang kanyang mukha."Hindi ba iyon ang iyong paghingi ng tawad?"Tanong pabalik sa kanya ni Lucky.“Multiple meaning," ayon sa binata. "Dahil binigyan mo ako ng kotse, hindi mo na kailangang bigyan ako ng mga gastos sa bahay sa taong ito."Tumingin sa kany

CHAPTER 110 Inilagay ni Sevv ang dalawang insulated lunch box sa mesa ng kanyang kapatid at sinabi sa malamig na boses: "Alam ng asawa ko na pareho tayong nagtatrabaho sa iisang kumpanya, kaya nagluto siya ng mas maraming almusal at sinabi sa akin na magdala ng ilan para sa iyo. Huwag kang kumain sa labas palagi. Hindi maganda sa kalusugan." "Dati ka nang kumakain sa labas kuya at araw-araw pa nga." Kahit na kumakain siya sa kanyang sariling hotel, nasa labas pa rin iyon. Ibinaba ni Jayden ang tasa ng kape at hindi na makapaghintay na kumuha ng isang insulated lunch box. Habang binubuksan ang takip ng lunch box, sinabi niya. "I tasted the cooking skills of my sister-in-law last Saturday, and was still savoring it for a few days. Wow, ang yaman at ang dami, at maganda pa ang hitsura. It must be delicious." Pagkatapos buksan ni Jayden ang dalawang insulated lunch box, hindi niya maiwasang purihin ang kanyang asawa sa kanyang pagiging maparaan. Hindi lang siya marunong maghabi ng m