บททั้งหมดของ Muling Maging Akin: บทที่ 31 - บทที่ 40

MULING MAGING AKINChapter 31:ARYM ZCHRYNNE “MaiMai” –“Gosh! I can't believe na finger ako sa ganung sitwasyon at marami pang tao sa paligid. Hayp talaga na daliri yan! Masyadong makasalanan.”Mahinang kausap ko sa sarili ko dito sa banyo. Namumula na ang mukha dahil sa pinaghalong kaba, kilig, inis at hiya kanina. Sana talaga walang nakakita sa kamanyâkan ni Jasper. Nang matapos ang meeting ay mabilis akong tumayo para pumunta dito sa banyo. Kailangan ko magpalit ng panty. Mabuti na lang palagi akong may dalang extra. Mukhang kakailanganin ko na mag dala ng mas maraming extra simula sa araw na ito. Hanep! “Okay ka lang, fren? Parang balisa ka na ewan, natatae ka ba?” Parang timang na tanong ni Lovebel habang nagsusuklay. Pag balisa natatae agad? “Gaga! Hindi ako natatae. Okay lang ako.”“Edi okay! Sabi mo eh.” Kibit balikat niyang sagot habang naglalagay ng lipstick. “Grabe, ang gwapo pala ng CEO natin! Sana mapansin man lang niya ako.”“Oo nga! Ilang taon na tayo dito sa RJA

MULING MAGING AKINChapter 33:ARYM ZCHRYNNE “MaiMai” –... ‘Di lang ikaw.‘Di lang ikaw ang nahihirapan, damdamin ko rin ay naguguluhan.Ayan ang mga katagang nasa isip ko ngayon ng mabasa ko ang mensahe ni Jasper pero wala ako balak sabihin sa kanya.“Sorry.”Tanging reply ko sa mga sinabi niya. Alam kong nasasaktan siya ngayon pero hindi pa sapat ang sakit na nararamdaman niya para masabi kong totoo na lahat ng pinapakita at pinaparamdam niya sa akin, kumpara sa mga sakit na naramdaman ko noon, wala pa ito. “I love you, hon. I still love you despite all these pains. I still want to be with you kahit patago. Matitiis ko lahat ng ito basta wag mo lang ako iiwan muli, hindi ko na kakayanin. Don't be sorry. I understand, it's all my fault.”Nababasa ko lang ang message niya pero ramdam ko ang bigat ng loob niya.Tama pa ba itong ginagawa ko? Dapat pa ba talaga? Hindi na ako nag-reply sa huling message ni Jasper. Hahaba lang ang usapan namin, marami pa kaming trabaho na dapat unah

MULING MAGING AKIN Chapter 35: ARYM ZCHRYNNE “MaiMai” – . . . Tinawagan ko muna si Jasper para sunduin ako. Ang bilis pa sagutin ng tawag ko, isang segundo lang yata. Hindi naman halatang nag-aabang siya. “Hello, hon?” “Hello, hon. Pasundo na lang ako dito sa labas ng building.” “Thank God! Salamat talaga, hon. Akala ko hindi mo na ako mapagbibigyan eh. Anyway, kanina pa ako narito sa labas ng building.” Ay, wow! Iba din! Maagap ang angkol nyo. “Wow! Wala akong masabi sa pagiging maagap mo! Magbibihis lang muna ako.” “Basta ikaw, atat ako palagi. Wag mo na lang patayin call, hon.” “Okay po, Mr. Bolero.” Naka-isip ako ng kalolohan habang nagbibihis ako. Umungol kaya ako? Hehe. “Ahh..!” “Uhm..!” “Hon? Are you okay? Anong nangyayari sayo diyan?” Nag-aalalang tanong ni Jasper. Pigil na pigil ang hagikhik ko. “Ugh!” “Hon!!! Umayos ka! Papasukin talaga kita dyan sa unit mo! Wala na ako pakialam kahit maabutan tayo ng boyfriend mo.” Panget naman ka-bonding ng lalaking

MULING MAGING AKINChapter 37:ARYM ZCHRYNNE “MaiMai” –...Kinabukasan ay maaga kaming pumasok ni Jasper pero hindi ako nagpababa sa tapat ng building. Kahit ayaw ni Jasper ay pinilit ko na ibaba niya na lang ako sa malapit na coffee shop. Iniiwasan ko na may iba pa na makakita sa amin. Ayaw ko ma-issue. Alam ng karamihan na may relasyon kami ni Sven tapos makikita nila ako galing sa kotse ng CEO ng RJAZTC. Iba mag-isip ang mga Marites at mahirap sila paliwanagan. Kung ano lang ang gusto nila paniwalaan, yun lang ang katotohanan. Kaya kapag sinabi mo na ang 1+1 ay equals 2, hindi sila naniniwala. Pag gusto nila 3 ang sagot, 3 lang ang tamang sagot. Bakit alam ko? Member kasi nila ako. Isa din ako sa mga kasapi nila. Charr! Wala naman nagawa si Jasper pero pinauna niya ako pumasok sa company, nilakad ko na lang at nakasunod na lang ang sasakyan niya sa akin sa marahan na takbo. Bantay sarado talaga. Nang makarating ako sa loob nakasabay ko pa si architect Lopez. Hindi na ko ma

MULING MAGING AKIN Chapter 39: ARYM ZCHRYNNE “MaiMai” – . . . Lumalim na ang paghinga ni Jasper, tanda na nakatulog na siya. Inayos ko ang kumot niya gamit ang isang kamay. Mahigpit kasi ang hawak niya sa isang kamay ko, ayaw ko naman hilahin agad baka magising. Maya-maya pa nga ay tumunog ang cellphone ko. Nang tingnan ko ay tumatawag si Sven. Napakagat labi ako dahil nakalimutan ko na may trabaho pa nga pala ako sa kanya. “Hello?” Pabulong kong sabi. Tiningnan ko si Jasper dahil baka magising. “Where are you? Sabi ni architect Lopez narito ka na raw.” “May pinuntahan lang ako saglit. Pabalik na ako diyan. Nag kape ka na ba?” “Hindi pa. Kaya nga hinahanap kita. Alam mo naman timpla mo lang ang gusto ko.” “Sige na, pabalik na rin ako. Bye.” Pinatay ko na agad ang tawag. Marahan kong binawi ang kamay ko sa palad ni Jasper. Mabuti naman at nahila ko ng hindi siya nagigising. Susubukan ko na lang na puntahan ulit siya mamaya. Hindi kasi kumakain si Jasper mag-isa lalo