สายลมเย็นในช่วงปลายฤดูร้อนกำลังพัดผ่านร่างกายของเธอไป เจเนวียืนอยู่ที่ด้านหน้าพระราชวัง รถม้าของท่านแม่กำลังเคลื่อนตัวออกไปไกลมากขึ้นเรื่อยๆจนสุดสายตา..บางทีคนเราก็แค่ต้องการความกล้าหาญสักหน่อยเพื่อที่จะลุกขึ้นมาต่อสู้กับความกลัวของตัวเอง“ท่านแม่ใจร้ายไปหน่อยที่ไม่บอกว่าท่านจะออกเดินทางวันนี้”จารีอัลเดินเข้ามายืนข้างๆ เจเนวี“วิวที่ด้านหน้าพระราชวังเป็นแบบนี้เองนะเพคะ มันช่างสวยงามและ..เหงานิดหน่อย โชคดีที่ข้ากำลังจะเดินทางออกไปจากที่นี่แล้ว ไม่อย่างนั้นหากต้องทนดูวิวเหงาๆ เช่นนี้ต่อไป ข้าคงจะขาดใจตายแน่ๆ”จารีอัลมองหน้าน้องสาวที่กำลังหัวเราะออกมาทั้งๆ ที่ในใจของนางไม่ได้นึกขำเลย“ไปเจอเสด็จพ่อหน่อยสิ..พระองค์ทรงอาการไม่ดีเลย”“อ่า..ให้ข้าไปมิใช่ว่าอาการของพระองค์จะทรุดหนักมากกว่าเดิมอีกอย่างนั้นหรือเพคะ พระองค์ทรงไม่ชอบหน้าข้าอยู่แล้วนี่”จารีอัลส่ายหน้าเบาๆ“ไม่ได้เป็นเช่นนั้นหรอก..บางทีในยามนี้พระองค์อาจจะกำลังต้องการเจอเจ้ามากที่สุดก็ได้ ไหนๆ เจ้าก็จะออกจากพระราชวังอยู่แล้วนี่..ไปล่ำลาพระองค์อย่างเป็นทางการเถิด”ที่เสด็จพี่กล่าวมาก็ถูกต้อง..เธอกำลังจะออกเดินทางจากพระราชวังแล้วใ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-27 Baca selengkapnya