ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูที่หน้าบ้านดังรัว มะปรางขยับตัวอย่างเมื่อยขบ หันมองเสือที่นอนกอดก่ายเธอทั้งแขนทั้งขาราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป เมื่อเธอทำท่าเหมือนจะลุกขึ้นก็รบกวนคนนอนหลับให้ลืมตาตื่นขึ้นมา "จะไปไหนแต่เช้า"เสียงงัวเงียถามขึ้น แต่แขนขาก็ยิ่งรัดเธอแน่นขึ้นไปอีก "ปล่อยก่อน ไม่รู้คุณแม่มาเคาะประตูหรือเปล่า เราจะไปดู" "แทนตัวเองว่าปรางก่อน ถึงจะให้ไป"ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น นี่เขาจำเรื่องเมื่อคืนได้หมดสินะ ถึงยังมาบังคับให้เธอแทนตัวเองด้วยชื่อ "เร็วสิเมีย ไม่งั้นจัดอีกยกนะ" "อย่าพูดผัวๆเมียๆให้คนอื่นได้ยินนะเสือ มันไม่ดี เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน" ร่างสูงผุดลุกขึ้นนั่ง ตื่นเต็มตาทันทีที่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด"พูดใหม่อีกที" "ก็จริง สถานะเราเป็นแค่พ่อกับแม่ของลูกแค่นั้น" "ปรางจะเป็นแค่นั้นก็เป็นไป แต่สำหรับเสือ ปรางคือเมีย คือแม่ของลูกเข้าใจไหม" "....." "เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีกนะปราง เราสองคนมันเลยคำว่าเพื่อน คำว่าคู่นอนกันมานานแล้วนะ เสือไม่เคยคิดกับปรางแค่เพื่อนมาตั้งนานแล้ว" เสียงทุ้มบ่นอุบเสียงเบา น้อยใจที่จนป่านนี้เธอก็ยังไม่ให้สถานะกับเขา คนที่นอนกกก
Terakhir Diperbarui : 2025-03-21 Baca selengkapnya