All Chapters of Bad Boy จำนนรัก มาเฟียร้าย: Chapter 31 - Chapter 38

“จะไม่กลับไปกับพ่อจริงๆเหรอ ท้องโตอย่างนี้แถมไม่มีคนดูแลอีก กลับไปกับพ่อเถอะนะ”“พราวดูแลตัวเองได้ค่ะไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ เจสซี่ก็อยู่ คุณพ่อน่าจะอยู่เล่นกับหลานๆนานกว่านี้หน่อย ตั้งแต่คุณพ่อมาเด็กๆก็ไม่ค่อยเกเร...คุณตาจะกลับแล้วบอกลาคุณตาสิครับ”“อุ๊ย ดิ้นกันใหญ่เลย ฮ่าฮ่าฮ่า เดี๋ยวตาจะบินมาบ่อยๆนะ อย่าดื้ออย่าซนให้มันมากนักไอ้เสือน้อยของตา เข้าใจไหมครับ”“ฮึก คุณพ่ออ่ะ อย่าทำให้พราวร้องไห้สิคะ ไม่ต้องกลับได้ไหมคะ พราวคิดถึงคุณพ่อแล้ว”“โธ่ เด็กขี้แย จะเป็นแม่คนแล้ว”คุณมนัสดึงร่างอวบของบุตรสาวเข้ามากอดพลางน้ำตาซึมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อในตอนนี้ไม่ใช่มีแค่ลูกสาวเขาคนเดียวแล้วแต่ยังมีหลานน้อยเพิ่มมาอีกสามคน แล้วจะไม่ให้เขาห่วงเพิ่มเป็นทบเท่าทวีคูณได้ยังไง“เดี๋ยวจะถ

“อื้ออออ อึดอัด...”เช้าวันต่อมา เพชรพราวที่รู้สึกรำคาญดิ้นไปมาก่อนจะนิ่งไปอีกครั้งเมื่อไรอันค่อยๆยกแขนที่เขากอดเธอเอาไว้ออก ร่างใหญ่ลุกออกจากเตียงอย่างแผ่วเบา ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่อล้างหน้าแปรงฟัน พอเสร็จชายหนุ่มก็เดินออกไปที่ครัวเพื่อดูว่ามีอะไรที่สามารถเป็นอาหารให้เขากับเธอได้ ก่อนจะเจอเส้น ที่ใช้ทำสปาเก็ตตี้และวัตถุดิบทุกอย่างครบครันเขาเลยลงมือทำทันที เพราะแต่ก่อนเขาก็ทำกินเองบ่อยๆเมื่อตอนไปเรียนที่อังกฤษตุ๊บ!!!“คุณเป็นใคร! เข้ามาในนี้ได้ยังไง!”แอนนาที่พึ่งเข้ามาทำงานตกใจถึงกับปล่อยนมบำรุงครรภ์ที่ซื้อติดมือมาหล่นลงพื้นเมื่อเจอเข้ากับไรอันในร่างเกือบเปลือย มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างเอาไว้ ร่างอวบมองซ้ายมองขวาก่อนจะรีบวิ่งตรงไปที่ห้องนอนของเพชรพราวและพบว่าเธอยังปลอดภัยดีก็ถอนหายใจออกมา“ตกลงคุณเป็นใคร เข้ามาทำอะไรที่นี่ แล้วเข้ามาได้ยังไง”แอนนาถามออกมาชุดใหญ่ เมื่อมองดูรอบๆพบว่ามันไม่ได้มีอะไรหายไปหรือแตกหัก แสดงว่าเขาไม่ใช่คนร้าย ส่วนไรอันก็ตกใจไม่แพ้กันเมื่อเขาลืมไปเสียสนิทว่าแอนนาต้องเข้ามาทำงานที่นี่“เอ่อ คือ...ผม เอ่อ...”“อ่าว สวัสดีค่ะแอนนา มีอะไรกันรึเปล่าคะ”

“อ๊ะ! อื้อ...ทำไมวันนี้ดิ้นแรงนักล่ะลูก ตื่นเต้นที่ได้เจอคุณปู่กับคุณย่าเหรอครับ อู้ย...”พอวางสายจากบิดาไป เพชรพราวก็ต้องครางออกมาอย่างรู้สึกเจ็บเมื่อลูกๆของพากันพร้อมใจกันดิ้นจนหน้าท้องนูนเด่นขึ้นลงอย่างเห็นได้ชัด หญิงสาวพยายามลูบท้องเพื่อให้เด็กๆสงบลงเหมือนทุกครั้ง แต่ดูท่าจะไม่ฟังกันเลย เมื่อยิ่งดิ้นหนักเข้าไปใหญ่ จนเพชรพราวแทบทนไม่ไหว ตอนนี้เธอเจ็บจนเหงื่อแตกไหลอาบลงตามไรผมเมื่อเริ่มเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ“ระ...ไรอัน อื้อออออ ไรอัน อ๊ะ! อื้อ ไรอัน...ระ...ไรอัน...”เสียงแหบโหยโรยแรงพยายามร้องเรียกไรอันที่ตอนนี้กำลังยุ่งอยู่กับการทำอาหารเย็นให้เธอ เมื่อเธอบอกว่าอยากทานสปาเก็ตตี้ฝีมือเขาอีกไรอัน...ขอร้อง...เข้ามาที เพล้ง!!!!เพชรพราวที่เจ็บจนหมดแรงพยายามภาวนาให้ไรอันเข้ามาเร็วๆก่อนที่เธ

“อ่าว คุณมนัสครับ จะรีบร้อนไปไหนครับนั่น”“อ่าวคุณไบรอัน! มาทำอะไรครับ ขอโทษทีพอดีผมรีบ เมื่อกี้ยัยพราวโทรมาบอกว่าคลอดลูกแล้ว”“อะไรนะ!!! หนูพราวคลอดลูก!! แล้วนี่กำลังจะไปโน่นเหรอครับ ผมไปด้วยๆ เดี๋ยวโทรบอกให้ภรรยาผมออกมาเลย แล้วไปยังไงครับ”“ผมจองตั๋วเอาไว้หนึ่งทุ่ม”“ไม่ต้องๆเอาเครื่องส่วนตัวไปเลยเดี๋ยวผมให้คนจัดการให้ โอ๊ย นี่พึ่งคลอดเหรอครับ”“เดี๋ยวไปคุยกันบนรถดีกว่าครับ”ทั้งคุณปู่และคุณตาแทบทำอะไรกันไม่ถูก เมื่อตื่นเต้นดีใจจนเนื้อเต้นพากันรีบเดินตรงไปที่รถของคุณไบรอันที่คนขับยังจอดรออยู่หน้าตึก ดีที่เขากับภรรยาพึ่งไปเที่ยวมาเมื่อสองเดือนก่อนแต่ทำวีซ่ายาวเป็นปีเลยไม่จำเป็นต้องทำวีซ่าใหม่กัน