Semua Bab พิษคู่หมั้น | เซ็ต FIERCE MAFIA: Bab 21 - Bab 30

EP. 21"สวยจัง" นิสาพึมพำเบาๆ พลางจ้องมองสร้อยเพชรพิ้งค์ไดมอนด์บนคอของน้ำหนาว ยืนโชว์อยู่บนเวทีการประมูล"อยากได้เหรอ" อัคคีเอ่ยถาม นิสารีบส่ายหน้าเชิงปฏิเสธว่าไม่อยากได้ ทว่าในใจอยากจะได้สร้อยเพชรพิ้งค์ไดมอนด์มาครอบครองแต่เกรงใจ เพราะเธอได้จากอัคคีมาเยอะแล้วจึงปฏิเสธไปแบบนั้น"สิบล้าน" มหาเศรษฐีท่านหนึ่งเอ่ยเสนอราคาเป็นคนแรกทำให้ทุกคนภายในงานหันไปมอง "สิบเอ็ดล้าน" ศิลาเอ่ยเสนอราคาด้วยสีหน้าที่ดุดัน รู้สึกหึงหวงแฟนสาวผู้สวมใส่สร้อยเพชรพิ้งค์ไดมอนด์บนเวทีให้เหล่ามหาเศรษฐีประมูล มหาเศรษฐีพวกนั้นไม่ได้ต้องการสร้อยเพชรแต่ประมูลเพื่ออยากจะเอาชนะใจน้ำหนาว ซึ่งเรื่องนี้ศิลาและน้ำหนาวทราบดี"สิบสองล้าน" มหาเศรษฐีอีกคนเอ่ยเสนอราคาตัดหน้าศิลา ทำให้ศิลาหันขวับมองตาขวางอย่างไม่เป็นมิตร"สิบห้าล้าน" มหาเศรษฐีอีกคนเอ่ยเสนอราคา คีตะและสมิงมองหน้ากันแล้วยิ้มมุมปากราวกับเจอเรื่องสนุก"สิบห้าล้านครั้งที่หนึ่ง" พิธีกรบนเวทีกล่าวเชิงกดดันนักลงทุนคนอื่นๆ ให้รีบเสนอราคาก่อนที่จะนับถึงสาม "สิบห้าล้านครั้งที่สอง""สิบหกล้าน" ศิลาเอ่ยเสนอราคา"สิบแปดล้าน" อัคคีเอ่ยเสนอราคาทำให้ศิลาและทุกคนภายในงานหันขวับ จ้อ

EP. 23"อืมม..." อัคคีครางในลำคอหนาออกมาเบาๆ อย่างรัญจวนใจ ริมฝีปากหนาดูดดึงกลีบกุหลาบงามชุ่มฉ่ำอย่างละเมียดละไมเหมือนทุกวัน นิสาเกร็งไปทั้งตัว รู้สึกรังเกียจทุกสัมผัสของอัคคี ในสัปดาห์แรกที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน อัคคีใช้ปากกับตรงนั้นของเธอ ทำให้เธอทั้งรู้สึกเจ็บและเสียวแปลกใหม่ในเวลาเดียวกัน พอเวลาผ่านไปนานวัน อัคคีเริ่มแสดงความป่าเถื่อนออกมาให้เห็นเรื่อยๆ ผ่านคำพูดและการกระทำ มีการลงไม้ลงมือทำร้ายร่างกายของเธอทุกครั้งที่เธอจับจ้องโทรศัพท์นานเกินห้านาที การที่เขาทำเช่นนี้ทำให้ความรู้สึกของเธอเปลี่ยนไป จากที่รู้สึกโอเคกับเขาในตอนแรก ตอนนี้รู้สึกรังเกียจแทน แต่ถึงจะรังเกียจเธอก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เธอหนีออกจากมาเฟียผู้มากล้นไปด้วยอำนาจอย่างเขาไม่ได้ จึงทำได้เพียงนอนนิ่งๆ ให้เขาลวนลาม ล่วงละเมิดทางเพศตามอำเภอใจจนกว่าเขาจะพอใจ อัคคีล่วงเกินเธอทุกวัน แต่ไม่เคยสอดใส่เข้าไปในตัวของเธอ เขารักษาสัญญาที่เธอขอเอาไว้เมื่อก่อนที่จะตกลงหมั้นหมาย ว่าจะยอมให้เขาสอดใส่ก็ต่อเมื่อ เธอเรียนจบปริญญาตรี ทว่า หากวันไหนที่เขาจับได้คาหนังคาเขาว่าเธอมีผู้ชายอีกคนซ่อนอยู่จริงๆ วันนั้นเขาจะไม่รักษาสัญญา วันนั้

EP. 25 @บริษัทของอัคคี"นายหญิง" องศาเดินออกมาจากห้องประชุมเอ่ยขึ้นพลางมองไปที่หน้าลิฟต์ด้วยสีหน้าที่ดูจะตกใจอยู่ไม่น้อยที่เห็นนิสากำลังเดินตรงเข้ามาทำให้อัคคีและเตกิลาเดินออกจากห้องประชุมพลางสนทนากันอยู่หันไปมองอัตโนมัติ นิสามองอัคคีและเตกิลาสลับกัน"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เตกิลาค่ะ เป็นหุ้นส่วนของอัคคี" เตกิลาเป็นฝ่ายเอ่ยแนะนำตัวกับนิสาก่อนพลางยิ้มหวานอย่างเป็นมิตร"นิสาค่ะ เป็นคู่หมั้นของพี่ไฟ""...ค่ะ ตัวจริงน้องนิสาน่ารักกว่าที่อัคคีเคยบอกอีกนะคะเนี่ย" เตกิลาแสร้งเอ่ยชมก่อนจะหันไปพูดกับอัคคี "ได้เจอคู่หมั้นของอัคคีทั้งที พวกเราสามคนไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันดีไหมคะ""ไม่ดี" อัคคีปฏิเสธเสียงแข็ง เดินไปโอบเอวคอดของคู่หมั้นสาวแล้วเดินตรงไปที่ลิฟต์ทันที"หนูอยากทานมื้อเที่ยงกับเธอนะ" "ทานกับฉันคนเดียวก็พอ ใครพามา""หนูบอกให้คนขับรถพามา""เรียนภาษาญี่ปุ่นเสร็จแล้วเหรอ""หนูสอบผ่านทุกระดับแล้ว อาจารย์ก็เลยอนุญาตให้มาหาพี่ไฟได้""ทีหลังถ้าจะมาโทรบอกฉันก่อน มาคนเดียวมันอันตราย""ช่วงนี้พี่ไฟกลับบ้านดึก ทั้งวันเราแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลย""เธอเป็นคนไม่อยากเห็นหน้าฉันเอง""หนูไม่เคยพูดแบบนั้น""เธอ

EP. 27"ไม่อยากให้ใครยุ่งก็ตามไปง้อสิว่ะ" คีตะเอ่ยสวนห้วนๆ เชิงแนะนำ อัคคีทำเหมือนไม่ได้ยิน ยังคงนั่งดื่มอยู่ที่เดิม สำหรับอัคคีแล้ว นิสาไม่มีวันไปจากเขาได้ เขาคิดว่า ไม่จำเป็นต้องง้อ เพราะจะง้อหรือไม่ง้อเธอก็หนีไปไหนไม่ได้อยู่ดี ปล่อยเอาไว้แบบนั้นเดี๋ยวเธอก็ดีขึ้นเอง อีกอย่างเมื่อวานเขาง้อเธอไปแล้ว ให้ง้ออีกรอบเขาไม่มีทางที่จะทำ อัคคีคิดว่าตัวเขาเองก็ระดับนึง มีอิทธิพล มีอำนาจล้นมือ มีทรัพย์สินมหาศาล ใบหน้าก็หล่อเหลา ผู้หญิงทั้งประเทศอยากจะเป็นภรรยาของเขากันทั้งนั้น แล้วทำไมเขาต้องลดตัวลงไปง้อแค่เด็กผู้หญิงคนเดียวด้วยในตอนแรกที่เห็นเธอยืนร้องไห้ตัวสั่นอยู่ตรงหน้า เขาจะเข้าไปง้อเธอ แต่เธอผลักเขาออก ไม่ต้องการให้เขาง้อเองในความคิดของอัคคี ในเมื่อผู้หญิงผลักไสเขาออก บอกว่าทั้งเกลียดและรังเกียจแบบนั้น เขาก็จะไม่ตามไปง้อให้เสียเกียรติ ถ้ายิ่งง้อเธอจะยิ่งเกลียดเขาเข้าไปอีก เพราะไม่เคยมีความรักเชิงชู้สาวมาก่อน อัคคีจึงไม่รู้ว่า ที่นิสาพูดไปแบบนั้น ผลักไสเขาออก มันคือความ หึงหวง น้อยใจ เสียใจ ต้องการให้อัคคีพยายามขอโทษมากกว่านี้และรั้งเธอเอาไว้ ทว่าเขากลับคิดอีกแบบ @คฤหาสน์หรูของเหมันต์ค

EP. 29"ฉันไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆ เธอเองก็รู้นิสัยฉันดี" อัคคีเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักหัวเตียงนอน หยิบเน็กไทออกมา นิสาสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ หัวใจดวงน้อยร่วงหล่นลงไปอยู่ที่ปลายเท้า เธอพอจะคาดเดาได้ว่าอัคคีหยิบเน็กไทออกมาทำไม อัคคีถอดเสื้อคลุมสีดำบนตัวออกอย่างดุดัน นิสาจ้องมองอย่างหวาดระแวง เธอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกลัว มือเท้าสั่นเทาอย่างหนัก เธอมองซ้ายขวาชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจวิ่งลงจากเตียงนอนไปที่บานประตู เพื่อจะหนีออกไป อัคคีแสยะยิ้มมุมปากเย้ยหยันให้กับความโง่เขลาของเธอ "ได้รับการศึกษาที่ดีแล้วแต่ก็ไม่ทำให้เธอฉลาดขึ้นเลยนะ" อัคคีกล่าวกระแนะกระแหนอย่างเย้ยหยัน นิสาพยายามเปิดประตูออก แต่เปิดยังไงก็เปิดไม่ออก เพราะประตูถูกล็อกเอาไว้จากด้านนอก อัคคีเป็นคนรอบคอบ เขาสั่งให้ลูกน้องล็อกประตูจากด้านนอกเอาไว้เพื่อป้องกันเธอวิ่งหนีออกไป อีกทั้งด้านนอกก็เต็มไปด้วยลูกน้องของอัคคียืนเฝ้าอยู่ตลอดทางเดิน ไม่มีทางที่นิสาจะหนีออกไปได้นอกจากนิสาจะมีพลังวิเศษกลายร่างเป็นมดได้ เธอถึงจะออกไปจากที่นี่ได้ อัคคีเดินถือเน็กไทตรงเข้าไปหานิสา ทำให้นิสารีบเดินถอยหลังเพื่อหนีอย่างอับจนหนทาง"เธอชอบทำให