Semua Bab รักร้อนซ่อนเร้น : Bab 21 - Bab 30

แป้งร่ำเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่น่าจะเป็นแฟนของผู้ชายคนนั้น ยืนมองดูผู้ชายของตัวเอง ถูกพริตตี้สาวลูบหน้าอกหนึ่งทีเธออดปากไม่ได้พูดออกไปตรงๆ ว่า"ถ้าเป็นแป้งจะซัดคนของเราก่อน ปล่อยให้คนอื่นมาทำแบบนั้นได้ไง" เธอคนนั้นใจเย็นมาก ถ้าเป็นเธอ พี่ตฤณตายไปแล้วเสียงเธอกระแอมออกไป ตฤณเห็นท่าไม่ดีรีบเดินเข้ามาหา แล้วโอบเอวเธอเดินออกไปจากจุดนั้น เธอรีบดุออกมา"ถ้าพี่ตฤณทำแบบนั้นนะโดนแน่ แป้งจะซัดไม่เลี้ยง" เค้ายิ้มออกมา"พี่ไม่กล้าเข้าใก้ลใครเลย ยืนห่างๆ แบบสองเมตรเลย กลัวเมียซ้อม"เค้าแหย่เธอ "ดีแล้ว ถ้าแป้งเห็นหรือแป้งรู้นะ แป้งจะจัดการให้สลบเลย"เธอขู่ยิ้มๆ แล้วกอดเอวเค้า แบบอ้อนๆ"เรียนจบแล้ว เปลี่ยนรถดีไหมอะ" เธอถามความเห็นเค้า ตฤณส่ายหน้า"อยากได้หรอ แพงนะ" เค้าออกความเห็น เธอพยักหน้า "แป้งอยากได้คันใหญ่หน่อย ขายคันเก่าซื้อคันนี้ดีปะ"เธออ้อน "พี่ช่วยด้วย อย่าขอพ่อนะ" เธอยิ้มออกมาแล้วกอดเค้าแน่น ไม่แคร์สายตาใคร"น่ารักแบบนี้รักตายเลย ให้เบอร์แป้งไปเลยนะ" เธอบอกอย่างดีใจ เค้าพยักหน้าเมื่อเซลล์สาวเข้ามาคุยเรื่องรถกับคนทั้งคู่ ตฤณโอบเอวบางเอาไว้แน่น อ้อนแบบนี้มีหรอจะไม่ได้ แป

บ้านไม้เรือนไทยหลังใหญ่ตั้งตะหง่านอยู่ริมแม่น้ำ เนื้อที่รอบบ้านกว้างขวางมีต้นไม้ใหญ่หลายต้นที่ปลูกเอาไว้ภายในเขตบ้าน รั้วบ้านเป็นไม้ผสมกับเสาปูนเพื่อเพิ่มความแข็งแรงเมื่อคืนนี้ตฤณจัดเสื้อผ้าของเธอกับเค้าลงกระเป๋าเดินทางอย่างเรียบร้อย แป้งร่ำถามว่าจะพาเธอไปเที่ยวไหนเค้าก็ไม่ตอบ ได้แต่อมยิ้มเท่านั้น ช่วงเช้าเค้าลงไปรับของที่สั่งให้มาส่งเป็นการเร่งด่วน มาลัยข้อมือที่ปราณีตงดงามกับขนมหวานแบบไทยๆ จัดวางลงในตระกร้า ถูกเค้าถือติดมือขึ้นมา ตฤณเลือกเสื้อผ้าให้แฟนสาวเป็นเสื้อสีขาวแขนยาวลายลูกไม้ กับกระโปรงยาวเข้าชุดกัน"พี่จะพาไปกราบคุณย่า" แป้งร่ำทรุดลงนั่งลงกับพื้นทันที เธอขาอ่อนขึ้นมากระทันหันเมื่อทราบว่าเค้าจะพาเธอไปกราบญาติผู้ใหญ่ เสื้อผ้าที่เค้าเลือกและของไห้วที่เตรียมไป ทำให้เธอยิ่งวิตกมากขึ้น ชายหนุ่มยกมือเธอขึ้นมาจูบเบาๆ อย่างให้กำลังใจ แป้งร่ำกอดเค้าเอาไว้ ถ้าคุณย่าพี่ตฤณไม่ชอบเธอ เธอจะทำยังไง แป้งร่ำอดกลัวไม่ได้จริงๆรถคันหรูจอดอยู่หน้าประตูรั้วของบ้านหลังใหญ่ เสียงบีบแตรเรียกให้คนในบ้านออกมาดู ชายหนุ่มโผล่หน้าออกไป ชายชรายิ้มออกมาอย่างดีใจที่ได้เห็นคนที่มาจอดรถเรียกชายชราเดินตามมา

ตฤณนอนดูไอแพดอยู่บนเตียงเค้ากำลังมองหางานใหม่อยู่ตอนนี้ หลังจากยื่นหนังสือลาออกไปแล้ว งานสอนหนังสือคงไม่เหมาะกับเค้าอีกแล้ว ความรู้ของเค้าที่ได้ไปฝึกษามาจากต่างประเทศคงไม่ได้ใช้ประโยชน์ในการสอนอีกแล้ว แม้จะเสียดายแต่เค้าไม่เสียใจ แป้งร่ำเป็นทุกอย่างสำหรับเค้าอยู่แล้ว แม้จะยังไม่มีงานทำเค้าก็ไม่ได้เดือดอะไรอยู่แล้ว แต่เค้าเป็นหัวหน้าครอบครัว จะไม่มีงานทำเป็นหลักเป็นฐานคงไม่ได้แป้งร่ำยืนแต่งตัวอยู่ในห้องแต่งตัว เธอแปลกใจมาหลายวันแล้ว ว่าช่วงนี้พี่ตฤณว่างมากผิดปกติ เค้าพาเธอไปซื้อของ ไปดูชุดแต่งงาน ไปเสริมสวยได้ทุกวันแบบคนว่างงาน เธอต้องรู้ให้ได้ว่าเพราะอะไร เค้าถึงไม่ไปสอน แป้งร่ำมองดูชุดนอนของตัวเองแล้วยิ้มออกมาอย่างพอใจกลิ่นหอมเย้ายวนที่เดินเข้ามาในห้องทำให้เค้าเงยหน้าขึ้นมอง ชุดนอนตัวสั้นกุดที่เธอสวมอยู่แทบจะปิดแก้มก้นไม่มิด ผิวขาวผ่องถูกชุดนอนสีหวานขับผิวทำให้เธอสวยหวานไปทั้งตัว เค้าปิดไอแพดในมือแล้ววางลงที่ข้างเตียงเธอขยับคลานขึ้นมาบนเตียงนอนทีาเค้านอนอยู่ คอเสื้อถ่วงลงเปิดเผยให้เห็นหน้าอกขาวผ่องอวบอิ่ม เค้ากลืนน้ำลายลงคอ แป้งร่ำห้ามเด็ดขาดว่าห้ามทำรอยบนหน้าอกเธอ เพราะช่วงนี้เธอ

เธอช่วยเค้าถอดเสื้อออกอย่างรวดเร็ว แล้วยังคงจูบเค้าอย่างต่อเนื่อง แป้งร่ำนั่งคล่อมเค้าอยู่ก็รับรู้ได้ถึงสัมผัสบางอย่างตรงกลางตัวที่พองขยายขึ้นมาอย่างน่าตกใจ อวัยวะบางอย่างดุนดันตรงเนินเนื้อของเธอเสียงหัวเราะคิกคักดังออกมาจากปากของแป้งร่ำ ตฤณยิ้มออกมา"พี่อยากได้แป้งแล้ว" เธอขยับตัวขึ้นแล้วถอดชุดเดรสตัวสั้นออกไปทันที บราสีหวานห่อหุ้มก้อนเนื้อที่ขาวผ่องเอาไว้ แม้จะเคยเห็นมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอก็ไม่เคยเซ็กซี่น้อยลงเลย ตะขอชั้นในถูกปลดออกไปแล้ว มือหนาบีบเคล้นก้อนเนื้อขาวเบาๆ เธอขยับตัวโยกตัวเองถูไถกับแก่นกายเค้า"ตัวร้าย" เค้าบอกกับเธอก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมา แล้วเดินเข้าห้องนอนไปร่างเกือบเปลือยนอยรอเค้าอยู่บนเตียง กางเกงบ้อกเซอร์ถอดออกอย่างรวดเร็ว แป้งร่ำยิ้มออกมาอย่างพอใจ กับภาพตรงหน้า แก่นกายของเค้าพองขยายออกมา ปลายหัวแดงก่ำมีน้ำเยิ้มออกมา พี่ตฤณ อยากได้เธอ"พี่อยากได้แป้ง ดูสิ น้ำอยากออกมาแล้ว"เค้าอ้อนเธอ แป้งร่ำลุกขึ้นมา แล้วจ้องมองตัวตนของเค้า เธอขยับตัวไปใก้ล เเล้วใช้ลิ้นตัวเองสัมผัสกับปลายหัวเบาๆ เค้าเกร็งขึ้นทันที เธอยังไม่หยุด ยังคงใช้ปากของเธอสัมผัสเค้าอย่างแผ่วเบา แล้วจัดก

รถตู้ติดโลโก้มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังเลี้ยวเข้ามาในซอยเล็กที่แยกจากถนนใหญ่ในแถบชานเมือง บนรถมีผู้โดยสารเป็นคณะอาจารย์ที่เคยเป็นอดีตผู้ร่วมงาน ของเจ้าบ่าวในวันนี้ เสียงอาจารย์สาวพูดไม่เบานักออกมาว่า"บ้านลึกขนาดนี้ ไกลมากเลยนะคะ" อาจารย์หลายคนที่ฟังได้แต่ฟังผ่านๆ เข้าหูเท่านั้น ไม่ได้มีใครตอบอะไรอาจารย์สาวสวยจัดเสื้อผ้าหน้าผมมาอย่างเต็มที่ เธอรู้ตัวดีว่าวันนี้เจ้าสาวคงจะสวยสง่าเต็มที่ แต่เธอก็ยังอยากให้คนอื่นรู้ว่าเธอไม่ได้ด้อยไปกว่าเจ้าสาวเหมือนกัน รถวิ่งเข้ามาในซอยช้าๆ ระหว่างทางมีป้ายบอกทางเป็นระยะ เเล้วก็ถึงรั้วไม้ขนาดใหญ่ คนขับรถพูดออกมาเรียกความสนใจ"บ้านงานน่าจะหลังนี้นะครับ สุดซอยแล้ว "คนบนรถต่างมองข้างกระจกทันที รั้วคอนกรีตต่อด้วยไม้สูงลิบ ดูกว้างขวางที่สุด มีพนักงานรักษาความปลอดภัย แต่งกายเรียบร้อย มาคอยอำนวยความสะดวกเต็มที่รถแล่นเข้าไปจอด เจ้าหน้าที่เข้ามาทักทายที่รถทันที"เชิญครับ" ประตูรถเปิดออกพร้อมกับความโอ่อ่าตรงหน้าก็ปรากฎแก่สายตา เรือนไม้ทรงไทยหลังใหญ่โดดเด่นท่ามกลางต้นไม้ใหญ่ เสียงเพลงไทยดังคลอเบาๆ รถแขกหลายคนที่มางาน บ่งบอกถึงฐานะได้เป็นอย่างดี รถตู้คันหรู และ รถย