Semua Bab พิศวาสลับกับพ่อสามี: Bab 41 - Bab 50

ทำให้ไอ้ปลิวรีบขยับขึ้นมาประกบร่างของแรมจันทร์จากทางด้านหลังปลิวจับดุ้นเนื้อชิ้นน้อยเข้ามาเสียบใส่อีกรูที่อยู่ติดๆ กัน เพราะช่องทางหลักของหล่อนมีดุ้นเอ็นสีน้ำตาลเข้มของกำนันเรืองกำลังเสียบคา คับแน่นตึงเต็มประตูหน้าที่ถูกจับจองเอาไว้เมื่อครู่ก่อนหน้า“อ๊อย... ฮึ่ก... อูย”แรมจันทร์เสียวจนร่างสั่นเกร็ง ในท่าที่หล่อนคว่ำหน้าคร่อมลำตัวกำนันเรืองแล้วขยับสะโพกเหมือนจ๊อกกี้ควบม้าปลิวขยับจนทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง จากนั้นผู้ชายที่ประกบอยู่ทั้งบนและล่างก็เริ่มเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ“อ๊า... อูย”คนที่อยู่ตรงกลางครางกระเส่า ร่างระทดระทวยตามแรงกระเด้า เสียงเตียงขยับดังออดแอดตามจังหวะบั้นท้ายของกำนันเรืองที่นอนหงายอยู่ด้านล่าง กระแทกเสยขึ้นมาอย่างเมามัน ส่วนลูกชายที่อยู่ในท่ากึ่งนั่งยองๆ กระเด้ารัวอยู่ข้างหลังในท่าหมา ก็กระแทกเข้ามาถี่รัว เหมือนกลัวจะน้อยหน้า ตั้งหน้าตั้งตากระแทกกระทั้นพากันดำดิ่งลงสู่ราคะมืดดำสุดห้ามใจ“อ๊าย... เสียวเหลือเกิน... อูย”แรมจันทร์เสียวซ่านจนหายใจติดๆ ขัดๆ เป็นใครก็คงร้องครางไม่ต่างจากหล่อน ถ้าโดนสองดุ้นเสียบใส่เข้ามาในเวลาเดียวกัน“เอ็งชอบมั้ย... ”ปลิวกระซิบถามข้างหู

น้อยเพราะสามีล้มเหลวบ่อยๆ ต่อมาก็กลายเป็นความเบื่อหน่ายในการร่วมรักไปในที่สุดทุกวันนี้ความถี่ในการมีเพศสัมพันธ์ของแรมจันทร์กับปลิวนับวันยิ่งลดน้อยลงทุกที ทั้งที่หล่อนยังมีความต้องการทางเพศอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก“พี่รู้สึกว่าหลังจากเกิดเหตุการณ์วันนั้น... มันก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว”ปลิวกล่าวเสียงเศร้า ย้อนรำลึกไปถึงเหตุการณ์เลวร้ายเมื่อในอดีต ภายหลังจากเกิดอุบัติเหตุจนต้องเข้ารับการผ่าตัดใหญ่เมื่อสี่เดือนก่อนแรมจันทร์นึกสงสารสามี ด้วยตระหนักดีว่าสาเหตุที่พลังทางเพศของเขาถดถอยลงเรื่อยๆ นั้น... มันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความเบื่อหน่ายหรือหมดรักในตัวหล่อน แต่มันเกิดจากการผ่าตัดใหญ่บริเวณพวงสวรรค์ของเขา หลังจากเกิดอุบัติเหตุพลาดพลั้งโดนวัวแตะเข้าที่หว่างขาอย่างจัง จนต้องเข้ารับการผ่าตัดใหญ่การผ่าตัดในครั้งนั้นไม่เพียงแต่ทำให้ปลิวเป็นหมัน หากแต่ยังทำให้เกิดอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศซึ่งกำลังสร้างปัญหาในการครองชีวิตคู่อยู่ทุกวันนี้หลังผ่าตัด ปลิวรู้ตัวว่ามันไม่เหมือนเดิม ในระยะหลังๆ มานี้ปลิวจึงหาวิธีเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองออกไปจากเรื่องบนเตียงด้วยการทำงานหนักปลิวพยายามคิดบวกกับชีวิต อาการ

กระเจิดกระเจิงจินตนาการถึงเรือนร่างของสะใภ้ที่ชื่อแรมจันทร์ก็มีอันต้องสะดุดลงเสียก่อนที่จะถึงสวรรค์ เพราะเสียงของลูกชายตัวเองที่ดังขึ้นขัดจังหวะความสุขที่พอจะหยิบฉวยได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ของการอาบน้ำและแอบช่วยตัวเองไปพร้อมๆ กัน‘พี่ปลิว’แรมจันทร์สะดุ้ง เมื่อตั้งสติได้ก็วิ่งหลบเข้ามาในป่ากล้วยหลังบ้าน รีบก้าวยาวๆ อ้อมกลับขึ้นเรือนมาก่อนที่สามีของหล่อนจะทันได้เห็น“มีอะไรวะไอ้ปลิว”กำนันเรืองเปิดประตูห้องน้ำออกมาในสภาพนุ่งผ้าขาวม้าผืนเดียว“ฉันลงมาตามหาเมียจ้ะพ่อ แรมมันลงมาอาบน้ำในคลอง แต่ฉันเดินไปดูที่คลองก็ไม่เห็น... แล้วพ่อเห็นบ้างไหม”“นังแรมมันอาจจะสวนกับเอ็ง หรืออาจจะกลับขึ้นเรือนไปแล้วก็ได้... เอ็งลองกลับไปดูบนเรือนอีกที”กำนันเรืองตอบ“แล้วพ่อลงมาทำอะไรดึกๆ ดื่นๆ”ปลิวมองหน้าบิดาที่ยังแดงเรื่อเพราะเลือดสูบฉีดแรงเมื่อครู่“กูนอนไม่หลับ อากาศมันร้อน ก็เลยลงมาอาบน้ำ”พูดคุยกันอีกสองสามคำสองพ่อลูกก็แยกจากกันตรงหน้าห้องน้ำกำนันเรืองเดินมาทรุดร่างสูงใหญ่ลงนั่งที่แคร่ไม้ใต้ต้นชมพู่ หยิบใบจากขึ้นมามวนยาเส้นแล้วจุดสูบ พ่นควันสีขาวพวยพุ่งไปในเวิ้งอากาศของราตรีกาล ทั้งที่ใจยังเต้นระทึกเมื่อ

ยิ่งนึกถึงความใหญ่โตของกำนันเรืองที่หล่อนแอบเห็นมา ก็ทำให้แรมจันทร์เริ่มมีอารมณ์ ก่อนจะร้องครางลั่น เมื่อภาพในจินตนาถึงท่อนเอ็นของพ่อผัวกับนิ้วของสามี สอดประสานทับซ้อนกันในจินตนาการได้อย่างลงตัวพอดิบพอดี“อ๊า... อูย... ”แรมจันทร์เม้มปากแน่น แอ่นหนอกเนินรับนิ้วของปลิว แต่อารมณ์มืดดำก็ทำให้แอบจินตนาการไปถึงความเป็นชายของกำนันเรืองที่แอบเห็นมาทำเอาใจสะท้านแรมจันทร์แอ่นสะโพกรับนิ้วของปลิวที่กระแทกรัวเข้ามาจนน้ำหล่อลื่นทะลักสวนนิ้วออกมาพลั่กๆ ก่อนจะครางลั่นด้วยความซ่านเสียวสุดจะบรรยาย“อ๊ายยยย... อูย”แรมจันทร์พริ้มตา ทำหน้าซ่านสยิว ริมฝีปากเม้มแน่น ระบายลมหายใจออกมาอย่างติดๆ ขัดๆ “เอ็งเสร็จแล้วใช่ไหม”ปลิวสงสัย“จ้ะ” หญิงสาวพยักหน้ารับ ปลิวจ้องมองใบหน้าเมียรัก เห็นเหงื่อกาฬแตกซ่านเต็มหน้าผากของหล่อน หญิงสาวแกล้งตอบให้สามีสบายใจ เพราะว่าปกติแรมจันทร์เป็นคนถึงจุดสุดยอดยากการร่วมรักกับปลิวที่ผ่านๆ มาไม่เคยทำให้หล่อนถึงออกัสซั่มเลยสักครั้ง เพราะว่าทำกันทีไรปลิวก็มักจะชิงเสร็จก่อน ด้วยอาการหลั่งเร็วที่เป็นปัญหา อีกทั้งแก่นกายก็ทั้งเล็กและสั้น คงต้องโทษสวรรค์ที่ให้มาอย

ปลิวห่วงเมียและลูกน้อย เพราะว่าตอนนี้เจ้าแดงลูกชายที่เกิดกับ ‘แรมจันทร์’ ก็เพิ่งมีอายุได้เพียงขวบเดียวเท่านั้น มันฝากฝังทั้งที่นึกกลัวว่ากำลังฝากเนื้อไว้กับเสือ โดยเฉพาะเสือหิวอย่างกำนันเรืองที่ครองตัวเป็นพ่อม่ายมาหลายปี“เอ็งไม่ต้องห่วง... กูสัญญาว่าจะดูแลลูกเมียมึงอย่างดี”กำนันเรืองรับปากหนักแน่น เพราะอยากให้ลูกชายเข้ากรมทหารไปอย่างหมดห่วง“อีกแก้วนะพ่อ”ปลิวชวนพลางรินเหล้าลงแก้วที่ว่างอยู่ตรงหน้าบิดา กำนันเรืองยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกดื่มรวดเดียวหมดแก้ว จากนั้นก็นั่งคุยกับปลิวอีกพักใหญ่ๆ ก่อนจะแยกย้ายกันขึ้นเรือนไปนอนปลิวขึ้นเรือนไปแล้ว แต่ตอนนี้คนที่ลงเรือนมานั่งคุยกับกำนันเรืองก็คือสะใภ้“ยังไม่นอนอีกหรือแรม”กำนันเรืองหันมามองสะใภ้“นอนไม่หลับจ้ะ... ก็เลยออกมาสูดอากาศ”หญิงสาวตอบ สายตาจับจ้องเรือนร่างกำยำของพ่อผัว“พ่อเรืองทำอะไรอยู่จ๊ะ”แรมจันทร์ทรุดร่างลงนั่งบนแคร่ไม้ไผ่อีกฟาก“ก็ดูดาวไปเรื่อยเปื่อย... คืนนี้ดาวสวย โน่นแน่ะดาวนายพรานคืนนี้ชัดเจนมา”“พ่อเรืองมีความรู้เรื่องดวงดาวด้วยหรือจ๊ะ” “ก็พอรู้”กำนันเรืองตอบ“ดีจัง”แรมจันทร์เหลือบมองใบหน้าเขาแวบหนึ่ง สายตาประสาน