All Chapters of Accidental Night With The Stranger : Chapter 11 - Chapter 20

Mabilis na lumipas ang mga araw. Parang kailan lang no'ng una kong nakilala si Brent, parang kailan lang no'ng lagi kaming nagbabangayan pero, ngayon ay parang hindi na namin kilala ang isa't isa."Nandiyan ba si Brent?" Tanong ko kay Ethan, nang madatnan ko siya sa lobby ng SLV architecture firm. Kinagat ko ang pang ibabang labi ko nang mapansin ang pagtitig niya sa akin. Awa ang nababasa ko do'n."He's busy, Atasha." Pilit akong ngumiti at tumango sa kaniya. Ilang buwan na akong pabalik-balik dito sa kompanya nila, pero laging hindi ko naabutan si Brent. Gano'n ba siya kaabala ngayon nakaraang buwan."Sige. Pakisabi nalang sa kaniyang galing ako dito. . ." Hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang mapansin ang lalakeng kakalabas palang sa elevetor. "So, he's here?" Iyon na lamang ang lumabas sa bibig ko nang mapansin na kasama niya si Daniella. Pinagtitinginan na tuloy kami ng ibamg empleyado. Na para bang ako ang hadlang sa relasyon ng dalawa."What are you doing here?" Tanong ni B

"Hon, hindi ka ba nag-aalala kay Atasha?" Kasalukuyan akong pababa ng hagdan nang marinig ko ang pag-uusap ni mommy at Daddy. Huminto ako nang hindi nila napansin ang pagbaba ko."I think our daughter is suffering from Postpartum psychosis.she gave birth to our Jacob and you know this condition affects a person's sense of reality, sometimes hallucinations, delusions and change of behavior." Nananatili akong nakatayo sa hagdan at nakikinig sa usapan nila."She's fine-""Hon, hindi ka naman ganyan dati kay Atasha! What's wrong with you? Bakit parang malayo na ang loob mo sa anak natin? What happened?" Sunod-sunod na tanong ni Mommy. Tumayo si Daddy at saktong napatingin sa kinatatayuan ko. Pilit akong ngumiti at mabagal na bumaba sa hagdan."Abala sa trabaho si Brent, ikaw ang sumama sa kaniya para magpatingin." Utos nito bago humakbang palabas nv bahay. Malungkot na tumingin sa akin si Mommy."Pasensya kana, anak, hmm? Nag-aalala lang talaga ako dahil ilang linggo kanang ganyan, lagi m

"Tama na 'yan," saway sa akin ni Ethan, at muling kinuha ang isang basong alak na hawak ko. Kanina pa ako nandito sa bar, at hindi ko alam kung bakit nandito ang isang 'to, "Atasha," muli niyang tawag sa pangalan ko."Hayaan mo muna ako, puwede ba?" nagsimula na namang bumuhos ang luha sa mata ko. Simula nang mag-usap kami ni Brent ay hindi na maalis sa isip ko ang mga sinabi niya, "ang sama ko ba? Bakit hindi ko man lang alam ang mga pinagdadaanan niyan?" tanong ko na nagpatigil kay Ethan."What's wrong? Nag-away na naman ba kayo?""Hiindi ba dapat ay maging pahinga namin ang isa't isa? Gano'n naman pag mag-asawa, hindi ba? But, why do I feel like we're making ourselves even more miserable?" humagulgol ako nang kunin ni Ethan ang iniinom kong alak, "dahil sa akin ay unti-unting nawawala sa kaniya ang lahat. . . hindi ko alam bakit napapayag siya ni Daddy, bakit? Bakit kailangan naming pahirapan ang isa't isa para lang protektahan ang kasal namin?" natawa ako habang nagpapahid ng luha

"I think I've seen her before. I just can't remember where and when," I said to Ethan as we headed home."She looks familiar, right?" Tumango ako bilang pagsang-ayon. She's adorable I mean, the shocked on her face when she saw us a while ago. Galing kami sa bahay nina Shan."Sino ba iyang pinag-uusapan niyo? Iyong kapatid ba ni Shan? Maganda iyon, balita ko nga ay galing iyon sa break-up," Marvin said. Halos sabay kaming napalingon ni Ethan sa kaniya."How did you know that?" ngumisi lang siya sa amin ni Ethan. Well, what do we expect from him. He's always that as*hole in our group.And just then, days had gone by like it's nothing. Medyo mabilis ang oras kapag nasa bahay ka pero, mas mabagal ang oras pag nasa trabaho."Hindi ba at nagtapos ang kapatid mo, Shan?" Kasalukuyan kaming nasa opisina nang biglang magsalita si Mavin. I don't what he's thinking."Yes. Why?" He answered,"Well, our head legal counsel is still searching for secretary," I frowned at what he said. Ako na naman an

"Mommy! Mommy! Hindi po ba uuwe si daddy ngayon?" tanong ng anak kong si Gavin. Umupo ako para mapantayan ang tangkad niya."Uuwe ang daddy mo dahil birthday muna sa isang araw," nakangiti kong hinaplos ang pisngi ng anak ko. Ngumiti naman siya at hinawakan ang kamay ko."Mommy, pupunta po ba ang mga kaibigan ni Daddy?" natigilan ako sa naging tanong niya. Pilit akong ngumiti at umiling. Hindi ko alam ang dahilan ni Levi, pero may tiwala naman ako sa kaniya.Ilang araw na rin akong ginugulo ng mga ala-alang hindi ko alam kung saan nanggagaling o parte ba ng nakaraan ko. Simula nang makita ko ang kaibigan ni Levi, ay madalas ko na siyang mapanaginipan. "Hayaan mo at pupunta naman sina ate Emilia at ang mga anak niya," matamis na ngumiti ang anak ko at inosenteng tunango sa akin."Sige po, Mommy! Magbabasa nalang po ako para po matuwa si Daddy," mahina akong natawa sa sinabi niya. Tumango na na lamang ako at hinayaan siyang umakyat sa kuwarto namin. Hindi ko alam pero nakokonsensya ak