บททั้งหมดของ พันธะร้ายนายวิศวะ: บทที่ 51 - บทที่ 60

ร่างสูงลงจากรถและกระชากคนตัวเล็กออกจากรถด้วยความโมโห แต่นั้นรีนลดาก็ไม่ยอม ร่างบางไม่ยอมให้เขารังแกเธออยู่ฝ่ายเดียว รีนลดายกมือขึ้นมา หวังจะตบเขาอีกครั้งแต่เรียวตะ กลับเร็วกว่าเขารวบมือเธอเอาไว้และอุ้มพาดบ่าเข้าคอนโดไปทันที!! ตุ๊บ !! โอ้ย" เสียงหวานร้องออกมาด้วยความเจ็บ เมื่อเขาโยนเธอลงมาอย่างไม่ออ

เมื่อเจ้าท่อนเอ็นของเขามันเด้งชูขึ้นมาอีกรอบ เรื่องอะไรที่จะยอมให้เธอออกไปจากห้องง่ายๆ ละไม่มีทาง รีนลดาเห็นเช่นนั้นถึงกับถอยหนี แต่ตอนนี้มันโตและพร้อมที่จะเข้ามาสัมผัสร่องของเธออีกรอบ"รอบเดียวฉันไม่เคยพอ ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ทำหน้าที่ของเธอต่อ อย่าคิดหนี เพราะฉันยังไม่อิ่ม เธอเองก็ไปไหนไม่ได้" เสียง

ร่างบางของรีนลดานั่งอยู่บนอัศจรรย์ขอบสนามแข่งบาส ฉันมองไปรอบๆ ก็เจอกับผู้เข้าแข่งขันหลายคนที่ กำลังวอมร่างกายกัน อีก 10 นาที พวกเขาถึงจะลงแข่งกัน และตอนนี้กองเชียร์ก็เริ่มทยอยมากันเยอะแล้ว กองเชียร์ของคณะวิศวะมีสาวๆ มากกว่าฝั่งทีมคณะฉันซะอีก สงสัยพวกเขาจะมาเชียร์หนุ่มๆ กันมั้งนะฉันว่า หลังจากนั้นพี่

หลังจากที่พวกฉันทั้งสามคนแยกตัวออกจากพี่เกรทและพี่เชอรี่มา กำลังเดินกลับคณะนั้น"เอ้ย....ตายจริง ฉันลืมสนิทเลย อาจารย์เดย์ให้ฉันแก้งานส่งให้ทันก่อนหกโมงเย็น ทำไงดีละ นี้มันจะบ่ายสามแล้ว" ยัยมีนนาบอกมาด้วยสีหน้าตกใจ"ฉันนี้บ้าจริงๆ เลยมัวแต่ไปดูเขาแข่งบาส ลืมได้ไง ฉันนิวแกก็ไม่คิดจะเตือนฉันเลยนะ ตายจ

ภายในเรือสปีดโบ๊ทขนาดกลางมีแค่เขา รีนลดา และคนขับ กันแค่ 3 คน ที่กำลังนั่งเรือไปยังร้านอาหารที่เขามักจะมาทานอยู่บ่อยๆ"พี่รู้ได้ไงว่าฉันหิว" รีนลดาถามเขามาอย่างสงสัย เพราะเธอยังไม่ทันได้บอกเขาซะหน่อย"ฉันได้ยินเสียงท้องเธอร้อง ตอนที่เธอหลับหนะ"รีนลดาทำหน้าตกใจ ห๊ะ นี้ท้องร้องตอนหลับเหรอน่าอายซะมัด