All Chapters of อุ้มท้องหนีรัก: Chapter 11 - Chapter 14

ตอนที่ 11.“จะกลับแล้วเหรอหนูอร”“ค่ะ”แล้วอรนภาก็ไม่แม้แต่จะเอ่ยลาแคทเธอรีน หล่อนกระแทกเท้าเดินออกไปจากบ้านอย่างหงุดหงิดแคทเธอรีนมองตามไปด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล“คิดถึงจังเลย...”คริสเตียโน่สวมกอดร่างของเมียรัก และระดมจมูกโด่งสวยซุกไซ้ด้วยความคิดถึง จนคนที่ยืนร้องไห้อยู่เงียบๆ ต้องรีบยกหลังมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง แต่ก็ไม่อาจจะรอดพ้นสายตาของผู้เป็นสามีไปได้“ร้องไห้หรือ เกิดอะไรขึ้นยาหยี...”“มะ... ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”หล่อนปฏิเสธ แต่ดูเหมือนว่าคริสเตียโน่จะไม่เชื่อเลย เขาจับหล่อนให้หมุนมาเผชิญหน้า และถึงแม้ว่าหล่อนจะก้มหน้างุด เขาก็เอามือบีบปลายคาง เชยให้เงยขึ้น“ร้องไห้จริงๆ ด้วย ใครทำอะไรคุณ บอกผมมานะ พลอย...”หล่อนส่ายหน้าไปมา ยังไม่ทันพูดอะไร คนตัวโตก็ทำท่าตกใจมาก“แล้วนั่น! แก้มเป็นอะไร ทำไมแดงเป็นรอยนิ้วเชียว”เขาเอานิ้วไปไล้ตรงรอยแดงบนแก้มนวล“อ๊ะ...”“เจ็บเหรอ”หล่อนส่ายหน้าไปมา น้ำตายังคงร่วงรินอย่างห้ามไม่อยู่หล่อนมองเขา ก็เห็นว่าเขาขบฟันแน่นจนกรามแกร่งกระตุก ดวงตาสีทองเต็มไปด้วยความโมโห“ใครตบหน้าคุณ บอกผมมาเถอะ”“มะ... ไม่มีค่ะ”“แล้วรอยแดงๆ พวกนี้เกิดขึ้นได้ยังไง

ตอนที่ 13.พลอยแพรวากลับมาที่บ้าน หล่อนเก็บข้าวของเครื่องใช้ของตัวเองและของลูกสาวลงใส่กระเป๋า ดวงตาบวมช้ำมองไปที่นาฬิกาผนังห้องยังมีเวลาอีกสองชั่วโมงกว่าคริสเตียโน่จะกลับมาที่บ้านหล่อนยังมีเวลาล่ำลากับทุกคน...ทำไมเจ็บแบบนี้นะทำไมการจากลาในครั้งนี้ มันเจ็บปวดกว่าครั้งก่อนหน้าเสียอีกคงเป็นเพราะหล่อนผูกพันกับทุกคนแล้วนั่นเอง“ไพลินลูกแม่... เรากำลังจะกลับไปอยู่กันตามลำพังแม่ลูกแล้วนะ...”หล่อนสะอื้นไห้บอกลูกสาวที่หัวเราะสดใสอยู่กับของเล่นในมือ“พวกเราจะไม่ได้เจอหน้าพ่ออีกแล้ว... แต่เราสองคนจะไม่มีวันลืมความรักที่พ่อมีให้กับพวกเรานะคะ...”น้ำตาของหล่อนแทบเป็นสายเลือด ร่างเล็กสั่นเทาสะท้าน ก่อนจะทรุดลงนั่งข้างเตียงอย่างสิ้นเรี่ยวแรงหล่อนไม่อยากจากคริสเตียโน่ไปเลย หล่อนรักเขา รักเขาเหลือเกินพลอยแพรวาซบหน้าร้องไห้กับเตียงด้วยความปวดร้าวทรมานบ้าจริง ทำไมวันนี้เขาถึงได้รู้สึกใจโหวงเหวงแปลกประหลาดคริสเตียโน่เลื่อนแฟ้มงานออกจากตรงหน้า เอนกายพิงกับพนักเก้าอี้ตัวยาว ดวงตาสีทองจ้องมองทะลุออกไปนอกกระจกหน้าต่าง“คิดถึงคุณจังเลย ยาหยี”แล้วความคิดถึงที่ห้ามไม่ไหว ก็ทำให้เขาอดที่จะหยิบโทรศัพท์