All Chapters of The Billionaire's Contract Wife: Chapter 101 - Chapter 110

Plano ni Nexus na tawagin si Hiraya, ngunit sa halip, nakita niya itong nakikipag-usap sa isang binatang lalaki sa sulok.Masyado siyang malayo para marinig ang kanilang pinag-uusapan, ngunit batay sa kanilang aura, dama niya ang isang uri ng kasundo at magiliw na samahan.Si Hiraya, nakapaa, ay nakatayo sa sahig, habang nakalagay sa tabi niya ang sampung-sentimetrong takong.Naalala ni Nexus ang binatang ito — siya rin ang nakita niyang nagbibiruan at nagtatawanan kasama si Hiraya sa harap ng istasyon ng TV noong nakaraan. Hindi lang niya inakalang makikita rin ito sa pagdiriwang ng sentenaryo.Dahan-dahang sumisibol ang hindi maipaliwanag na inis sa isip ni Nexus.Laging kabado at mailap si Hiraya kapag siya ang kasama, bihirang magpakita ng pagiging kampante gaya ng ipinapakita niya sa binatang ito.Patuloy na nakikipagtalo si Hiraya kay Xian, at kahit paulit-ulit siyang nagtanong, hindi pa rin niya malaman kung paano ito nakapasok. Paglingon niya, nakita niyang papalapit si Nexus.

Sunod-sunod na eksena — at ngayon, dumating na naman ang isa pang sentro ng atensyon.Lumapit sa harap ng matandang ginang si Sonya kasama ang kanyang mga magulang. Nakangiti si Sonya na parang bulaklak at mukhang napakabanayad at madaling lapitan."Sonya, ang tagal nating hindi nagkita." May ngiti sa mukha ng matandang ginang, gaya ng isang mabait na nakatatanda na nakikipag-usap sa mas nakababatang henerasyon. "Matagal na mula noong huli tayong magkita. Kumusta ka? Ano ang pinagkakaabalahan mo nitong mga taon?""Mabuti naman po, salamat sa pag-aalala ninyo, lola." Lumapit si Sonya at, dahil sa mainit na pagtanggap ng matandang ginang, nagyakapan sila."Nag-aaral po ako sa Amerika nitong mga nakaraang taon. Dahil gusto kong mag-aral nang mabuti, wala po akong ibang ginawa.""Aba, kayong mga kabataan ay puno ng motibasyon at gustong mag-aral, pero hindi ninyo alam kung gaano kayo pinag-aalala ng inyong mga magulang." Tumingin ang matandang ginang sa mag-asawang nasa likuran ni Sonya a

"Sooo, iniisip mo pa rin ako sa gabi?""Xian, may sakit ka ba?" Umupo nang tuwid si Hiraya at tumingin kay Xian nang seryoso. "Baka… gusto mo ba ako?"Katahimikan. Pagkatanong ni Hiraya, biglang natahimik ang madaldal na si Xian.Ang katahimikan ni Xian ay tila isa pang anyo ng pag-amin."Magaling si Nexus, ako…""Oo, gusto kita."May balak pa sanang sabihin si Hiraya para alisin ang pag-asa ni Xian, pero sa ikinagulat niya, tila nakapagpasya na ito.Salamat sa madilim na ilaw sa likod-bahay, sa wakas ay nahanap ni Xian ang lakas ng loob na magsalita."Gusto kita, gusto na kita mula noong una kitang makita. Hindi ko iniisip na mas bagay sa’yo si Nexus na nakikipaglandian sa ibang babae.""Kung bagay o hindi, hindi mo ‘yan saklaw, Xian."Inakala nilang silang dalawa lang ang nasa maliit na hardin, pero may biglang sumingit na ikatlong boses.At pamilyar si Hiraya sa boses na iyon. Sa katunayan, iyon ang taong nagpopondo sa kanya.Si Nexus, na kanina’y kausap si Sonya sa ikalawang palap

Hindi niya namalayang naubos na ang pagkain niya. Nilagay niya ang mangkok sa lababo, tapos napansin ang isang bag ng basura sa kusina. Kinuha niya ito at lumabas.Naka-casual lang si Hiraya sa bahay. Dahil nakatira sila ni Nexud sa medyo liblib na lugar, kaunti lang ang mga tao roon. Kaya ipinagpatuloy niya ang tawag kay Katelyn, medyo malaya ang kilos."Huwag mo nang paulit-ulit banggitin ang tungkol sa kontrata namin sa kasal. Nasa set ka, at baka maraming tao diyan. Paano kung may tsismisero na marinig tayo balang araw? Delikado ‘yon."Sinabi niya ito para paalalahanan si Katelyn na mag-ingat. Pero hindi niya inasahang sa pag-angat niya ng ulo, may makaririnig na kaagad sa kanya.Hindi, walang nagsabing may tsismisero ngang pupunta mismo sa pintuan niya. At walang nagsabing ang tsismiserong ito ay siya ring katrabaho na umamin ng pag-ibig kagabi.Naka-headphone si Hiraya habang may dalang basura, at napatitig kay Xian na tila gumuho ang langit sa kanya.Ano bang problema ng mundo?

Suot ni Hiraya ang isang kaswal na suit ngayon at walang make-up, ngunit maganda pa rin ang kutis niya.May dala siyang simpleng bag, pero nagkakahalaga ito ng anim na digit. Kagagaling lang niya mula sa bahay, sakay ng kotse, at si Xian ang nagmaneho.Pagdating nilang dalawa sa harap ng tindahan, nadatnan nilang nakatayo mismo sa labas ang manager para salubungin sila."Mrs. Watson, narito na po kayo."Hindi sigurado si Hiraya kung guni-guni lang ba niya, pero pakiramdam niya mas malapad ang ngiti ng manager kaysa noong huli silang magkita.Pagdating ni Hiraya, doon lang niya napansin na siya lang pala ang tao sa napakalaking tindahan."Mrs. Watson, pinaalis na po namin ang lahat ngayong araw at kayo lamang ang aming tatanggapin na bisita."Isang ganito kalaking tindahan, at pinaalis nila ang lahat? Kayabang naman!Tumango si Hiraya, ngumiti sa manager, at bumulong, "Salamat.""Walang anuman. Karangalan pong paglingkuran kayo, Mrs. Watson."Nauna nang naglakad si Hiraya, habang si Xi