All Chapters of คู่กัด: Chapter 21 - Chapter 30

“เฮียไม่ต้องมาพูดเลย เฮียไม่อยากกลับมาหาเค้กใช่ไหม ถ้าไม่อยากมาก็ไม่ต้องกลับมาอีกเลยนะ!!” ด้วยความน้อยใจเธอพลั้งเผลอพูดในสิ่งที่ไม่ควรออกไปโดยไม่ได้ผ่านการไตร่ตรองก่อน(เบบี๋ หนูอย่ามาประชดเฮียแบบนี้นะ เฮียต้องทำงานหาเงินให้หนูใช้ไง) บาสเตียนพยายามข่มอารมย์อธิบายเหตุผลให้หญิงสาวปลายสายฟัง“เฮียไม่ทำตามสัญญา เฮียบอกว่าจะไปแค่อาทิตย์เดียว เฮียติดเมียแหม่มแล้วใช่ไหม” เธอพลั่งพลูความน้อยใจออกมาเป็นคำพูด และน้ำเสียงสั่นเครือ เธอรู้ตัวเองดีกำลังงี่เง่าใส่เขา แต่จะทำอย่างไรได้เล่าในเมื่อเธอไม่ได้เจอเขามานานมากแล้ว(เบบี๋ ไม่งอแงได้ไหมอ่ะ เฮียทำงานที่นี่ก็เหนื่อยเหมือนกันนะทำไมเบบี๋ไม่เข้าใจ) บาสเตียนเริ่มหงุดหงิดแต่ก็ยังพยายามข่มอารมย์ เขาเพิ่งกลับมาจากการเจรจาธุรกิจโดยที่ยังไม่ได้พักเลย ก็รีบโทรหาเค้กทันทีด้วยความคิดถึง“เฮีย!!! เฮียกำลังด่าว่าเค้กงี่เง่าอยู่นะ” หญิงสาวเริ่มไม่ใช้เหตุผลในการพูดคุยเธอกำลังใช้อารมย์ในการคุยกับบาสเตียน และตอนนี้เธอกำลังไม่สบอารมย์กับการกระทำของเขา( “ ... “ )“ถ้าเฮียจะโทรมาเงียบใส่เค้ก เฮียก็วางไปเลยไป ไปนอนกกเมียแหม่มของเฮียโน่น”(เบบี๋ อย่ามาประชดประชันเฮีย

“มึงถามพสุหรือยังเค้กเป็นยังไงบ้าง” เมื่อถึงห้องพักบาสเตียนรีบถามกายทันทีเขาอยากรู้ว่าผู้หญิงของเขาจะคิดถึงเขาบ้างไหม “นายหญิง เอ่อ ... คือ .... ร้องไห้ฟูมฟายหนักมากครับนาย”เพียงแค่ได้ยินว่าหญิงสาวคนรักกำลังร้องไห้ฟูมฟาย หัวใจแกร่งก็สั่นไหวมากเกินกว่าจะทานทน เขาทำให้เธอร้องไห้เสียน้ำตา “อืม มึงไปพักเถอะ เดี๋ยวมีอะไรกูเรียกเอง” กายโค้งคำนับผู้เป็นนายก่อนเดินออกจากห้องพักภายในเรือยอร์ชที่หรูหราโดยไม่ลืมล็็อคประตูให้ผู้เป็นนายเพื่อความเป็นส่วนตัวบาสเตียนหย่อนสะโพกนั่งลงตรงเก้าอี้ข้างริมหน้าต่างเขาจ้องมองออกไปนิ่งๆ ร่วมครึ่งชั่วโมงได้ บาสเตียนและเค้กไม่ได้คุยกันมานานหลายวันแล้ว เขาต้องการคำตอบว่าเธอสบายดีไม่ใช่ร้องไห้ฟูมฟายเพราะผู้ชายอย่างเขา “เบบี๋ รอเฮียหน่อยนะ” รอบดวงตาแดงก่ำ เพียงแค่คิดว่าหญิงสาวกำลังเจ็บปวด หัวใจแกร่งก็เหมือนจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆหลายวันที่ผ่านมาเค้กไม่ได้รับการติดต่อจากบาสเตียนเลยเธอเริ่มรู้สึกว่าคอนโดนี้ช่างกว้างเกินไปสำหรับการอาศัยอยู่คนเดียว การที่บาสเตียนหายไปมันยิ่งทำให้เธอคิดถึง คิดถึงเขาเหลือเกิน คิดถึงเสียงโทรศัพท์ที่คอยโทรถามทั้งวัน คิดถึงการวีดีโอคลอก่อน

[สามวันต่อมา]เค้กเฝ้าใจจดใจจ่อกับโทรศัพท์มือถือแทบจะตลอดเวลา เธอรอคอยการติดต่อกลับจากบาสเตียนตลอดเวลาที่ผ่านมาบาสเตียนติดต่อกลับมาบ้างเป็นครั้งคราว แต่ไม่ได้มาเจอด้วยตัวเองเขาให้เหตุผลว่าต้องการเคลียงานให้เรียบร้อยก่อน“เห้ออออ ฉันมันสำคัญน้อยกว่างานรึไง” เค้กบ่นพึมพำเบาขณะที่กำลังเตรียมตัวไปงานเลี้ยงที่จัดขึ้นเพื่อขอบคุณพนักงาน และฉลองยอดขายที่ทะลุเกินเป้าหมายครืด ครืด ครืด“ฮัลโหล”(ไปงานกี่โมงครับเบบี๋)“เฮีย!!! เฮียขาเฮียไปกับเค้กนะคะ”(เฮียต้องทำงานนะครับคนดี เดี๋ยวเสร็จงานแล้วจะรีบไปหาเลยนะ)“งื้ออออ เค้กอยากงอแง แต่กลัวเฮียหายไปอีก”(เฮียซื้อของขวัญไว้ให้ด้วยนะ รางวัลสำหรับคนเก่งของเฮีย”“เค้กไม่อยากได้ของขวัญ เค้กอยากเจอเฮีย”(เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว เฮียไปประชุมก่อนนะ อ่อ ห้ามแต่งตัวโป๊ ห้ามอ่อย ห้ามใกล้ผู้ชาย ถ้าเฮียรู้เบบี๋เจ็บแน่)คำขู่ของบาสเตียนทำเอาเค้กขนลุก ตั้งแต่เขากลับมาเขาก็ยังไม่ยอมมาเจอเธอเลย ส่วนใหญ่จะโทรศัพท์หรือไม่ก็ส่งข้อความแชทมาหา@โรงแรมหรูติดริมทะเลภายในห้องบอลรูมของโรมแรม เวทีที่แต่งเติมไปด้วยมวลดอกไม้ จัดสวยงามตระการตาพร้อมทั้งอาหารที่เสิร์ฟเข้ามาไม่อ

บาสเตียนยกยิ้มพึงพอใจ ไม่ใช่แค่เขาที่ปรารถนาเธอ แต่เธอเองก็ต้องการเขาเช่นกัน “เดี๋ยวได้เสียวกว่านี้อีกเบบี๋”บาสเตียนจับท่อนแขนเล็กของเธอเอาไว้ก่อนฉุดรั้งอุ้มกระเตงเธอขึ้น ในขณะที่เขาหยัดกายลุกขึ้นยืนโดยที่เขา และเธอยังคงเป็นหนึ่งเดียวกัน“อ๊าาาา ... เฮียยย” สองแขนเล็กตวัดรัดรอบลำคอหนา เรียวขาเล็กเกี่ยวรั้งเอวของชายหนุ่มไว้ ขณะที่สองมือแกร่งประคองบั้นท้ายงอนงาม ก่อนกระแทกสะโพกเข้าออกด้วยความป่าเถื่อนตั๊บ! ตั๊บ! ตั๊บ! ตั๊บ!เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องสอดประสานกับเสียงครางหวานของหญิงสาวระงมภายในห้องที่เงียบสงัด “ซี้ดดดดด~ เฮียยย ทะ ท่านี้ ลึกมากเลย”เค้กเพิ่งรู้ว่าคนรักของเธอแข็งแรงมากขนาดนี้เมื่อเขาอุ้มกระเตง กระแทกเธอไปทั่วทุกมุมห้องอย่างคนบ้าคลั่ง ร่างกายของคนทั้งคู่เกิดเม็ดเหงื่อขึ้นโทรมกายเธอไม่ปล่อยให้เขาทำหน้าที่ปรนเปรอเพียงคนเดียว เค้กประกบปากจูบดูดดื่ม สอดแทรกเรียวลิ้นเล็กตวัดพันรอบลิ้นร้อนชื้นระคนกระหาย “อืมมมมม .... “ บาสเตียนครางอื้ออึงในลำคออย่างพึงพอใจเมื่อรับรู้การกระตุกเกร็งของคนตัวเล็ก ภายในกายสาวตอดรัดแก่นกายใหญ่ถี่ๆ หญิงสาวผละริมฝีปากออกจากบาสเตียน ปล่อยเสียงคราง

อุณหภูมิอากาศที่ค่อนข้างร้อนระอุ กับแสงแดดที่สาดส่องเจิดจ้าลงมากระทบผิวหนังของชายหนุ่มที่นอนอาบแดดระหว่างรอคนรักลงไปเล่นน้ำ บาสเตียนพลิกตัวขึ้นบนผ้าที่ปูลงบนหาดทรายละเอียดสีขาว เขาหยัดกายลุกขึ้นใช้สองแขนแกร่งค้ำยั้นบนผืนผ้า เหยียดท่อนขาตรงข้างหนึ่งอีกข้างขึ้นหยัดตั้งขึ้นมองแฟนสาวที่กำลังเดินนวยนาดมาหาภายใต้แว่นกันแดดแบรนด์ดังหญิงสาวในชุดบิกินี่สีดำขับให้ผิวขาวผ่องจนหน้าสัมผัสหน้าอกอวบอิ่มที่นูนออกมาจนแทบทะลักส่วนที่ปกปิดไว้ด้านบน ทรวดทรงงามระหงดั่งนางแบบที่เดินอยู่บนแคทวอล์คเธอรวบผมเป็นหางม้าใส่หมวกแก็ปสีขาวส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มมาหาแฟนหนุ่มเค้กนั่งลงข้างๆ บาสเตียนซบใบหน้าสวยงามลงบนบ่าแกร่งมือน้อยๆ ของเธอเริ่มซุกซนลูบไล้หน้าท้องแกร่งของซีอีโอหนุ่มที่ไม่ได้มีอาภรณ์ปกปิด “อย่ายั่ว” บาสเตียนเอ่ยปรามเมื่อเขารู้สึกได้ถึงความเป็นชายที่กำลังผงาดง้ำอยู่ภายใต้กางเกงขาสั้นเสมอเข่าสีขาว“เค้กยั่วตรงไหนคะ” มือเล็กยังคงซุกซนด้วยการใช้ปลายเล็บขูดหน้าท้องแกร่งแผ่วเบาเพียงแค่ต้องการให้เกิดรอยขณะที่เธอเชยคางมนไว้ที่บ่าแกร่งแทนทำให้บาสเตียนหันหน้ามาจูบจมูกน้อยพอดิบพอดี บาสเตียนพยายามข่มอารมย์ที่กำลังพล