All Chapters of ลายศิลา: Chapter 61 - Chapter 70

“แอบมองพี่ทำไมครับ เอ๊” พูดจบทำท่าคิดแล้วช้อนสายตามองขิงที่ทำเขินเล็ก ๆ“ไม่ได้มอง ดูกินเข้าสิเลอะปากหมดแล้ว” เธอว่าหินเพราะมีครีมสลัดติดริมฝีปากย้อยลงไปเกือบถึงปลายคาง“ไหน ๆ เช็ดให้พี่หินหน่อยสิ” เขาบอกเธอแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ ขิงจึงยกมือหยิบผ้าเช็ดปากที่อยู่บนโต๊ะทำท่าจะเช็ดให้“ห้ามใช้มือ” แล้วรวบมือที่กำลังจะยื่นกระดาษขึ้นมาเช็ด“อ้าวแล้วกัน แล้วจะให้ขิงใช้อะไรเช็ดละคะ” เธอต่อว่าเขาแบบงง ๆ“หึหึ” พูดไปพี่หินก็ส่ายหน้าจะบอกประมาณว่าใช้ปากสิ“เซี้ยว ใครจะกล้าคนออกเยอะ” พูดแล้วก็ส่ายหน้าของตัวเองเบา ๆ เป็นการปฏิเสธ“เร็ว ๆ เร็วสิครับ” เสียงหินเร่งเร้าขิงจำใจยกตัวขึ้นแล้วโน้มหน้าและกดริมฝีปากลงเพื่อแนบชิด เขาวิสาสะดึงรั้งท้ายทอยและเป็นคนปิดปากสาวเจ้าเสียเอง ขิงตีเบา ๆ ไปที่หัวไหล่ใช้อีกมือยันหน้าเขาออก“ดูทำ” เธอค้อนเขาใหญ่และหันหน้ามองรอบ ๆ แต่ก็ไม่มีใครสนใจเธอและหิน กำลังคุยกันออกอรรถรสกันอยู่อย่างสนุกสนาน“คืนนี้ไม่รอดพี่หินแน่” เขายกนิ้วชี้มาตรงหน้าเธอแกล้งคู่“ขิงยังไม่หายดีเลย” เธอว่าใส่หน้าเขาแล้วรีบก้มสุด ๆ รู้ความหมายที่ดินส่งมาให้“พี่ทำเบาก็เป็นนะ” เสียงเขาบอกก่อนจะส่ง

ขิงหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้ามาจัดแจงให้เขานอนให้ดี ๆ แล้วดึงผ้าห่ม ขึ้นมาคลุมให้หิน หันไปหยิบรีโมตที่ผนังแล้วปรับอุณหภูมิให้ขึ้นสูงอีกนิดหน่อย เพราะรู้สึกเย็นเกินไปเดินไปปิดไฟก่อนจะนั่งลงสอดตัวเข้าไปนอนในผ้าห่มผืนเดียวกันกับเขา“แหม ไม่คิดว่าจะได้ผล” ขิงคิดในใจนึกถึงยาคลายเครียดที่หมอจัดไว้ให้เธอ หากนอนไม่หลับกินแค่ครึ่งเม็ดก็หลับสบาย แต่เมื่อกี้เธอทุบให้ละเอียดแล้วใส่ลงไปหนึ่งเม็ดในแก้วน้ำที่ให้พี่หินของเธอดื่มเธอยกหน้าขึ้นมองเขา แสงไฟที่ลอดส่องมาจากข้างนอกพอได้เห็นใบหน้าของเขาในบางมุม ขิงจรดริมฝีปากนุ่มลงบนแก้มสาก ๆ ของเขาที่ตอนนี้มีหนวดเคราเริ่มทิ่มแทงออกมาหญิงสาวนอนตะแคงหันหน้าเข้าหาก่ายกอดเขาซุกหน้าเข้าหาแผงอกกว้างที่อบอุ่น ที่ตอนนี้พลิกขยับตัวเข้าหาเธอเช่นกันแสงแดดยามเช้าแยงตาของคนทั้งคู่ที่นอนก่ายกอดกันอยู่บนเตียง ขิงตื่นลืมตาขึ้นและจ้องมองคนตรงหน้าที่ยังหลับตาลมหายใจยังสม่ำเสมอ“อาการหนักแฮะ” เธอพูดออกมาเบา ๆ ก่อนจะใช้มือลูบทำปูไต่ไปที่ปลายคางของพี่หิน ลากลงมาตามลำคอ หินครางฮือ ๆ แต่ตาก็ยังคงปิดอยู่ เขาคว้ามือนุ่มที่นอนแกล้งกำแน่นเข้าแนบอก“ขิง พี่หินขอนอนอีกนิดนะ” เ

“แม่” เธอร้องโฮเสียงดัง ผู้เป็นแม่น้ำตาไหลพรากไม่แพ้กัน เมื่อเธอเห็นสภาพของลูกสาวเพียงคนเดียว“เจ็บมากไหม ฮึ ทำไมไม่มีสติเลยลูก นึกถึงพ่อแม่สิ โธ่เอ๊ย... เวรกรรมจริง ๆ” เธอตัดพ้อก้มลงจูบลูกด้วยความรักผู้เป็นพ่อฝรั่งตัวโตจับบีบมือลูกสาวแน่นถึงเขาจะไม่ใช่พ่อแท้ ๆ แต่ก็รักเธอมากเลี้ยงมาตั้งแต่พราวพิศอายุได้สามขวบพาไปเลี้ยงดูที่นอร์เวย์ ก่อนเธอเองร้องขออยากจะกลับมาเรียนที่เมืองไทยตอนขึ้น ม. สี่ ห้ามยังไงก็ไม่ยอมฟัง พ่อกับแม่จึงมาซื้อคอนโดให้อยู่ที่กรุงเทพฯ และให้พายายมาอยู่ด้วยพอตอนหลังเธอทำงานเองยายก็ย้ายกลับไปอยู่อุดรแบบถาวร“ขอบใจนะที่ดูแลลูกสาวฉันตอนที่ฉันไม่อยู่ แต่ตอนนี้คงไม่จำเป็นแล้วล่ะ” เธอหันไปมองหน้าชายหนุ่มที่ตอนนี้ทำตัวไม่ถูกยืนอยู่ข้างหลังทำตัวเก้ ๆ กัง ๆ แล้วสักครู่เสียงญาติชายหญิงสี่ห้าคนที่กรูกันเข้าประตูมาส่งเสียงพูดกันเป็นภาษาอีสานดังลั่นห้อง ฮัท เห็นหญิงชราร้องไห้สะอึกสะอื้นก่อนจะเดินเข้าไปหาพราวพิศที่เตียง“อีหล้า หายไว ๆ เด้อ บ่ตายก็ดีแล้ว” ยกมือลูบไปตามลำตัวของพราวพิศแล้วเสียงญาติคนอื่น ๆ ก็ดังเซ็งแซ่ปลอบขวัญเธอกันยกใหญ่ฮัทได้แต่เดินเลี่ยงออกไปจากห้องผู้ป่วยอย่างช

“เห็นไหม พี่หินทำตามสัญญาที่รักทุกอย่างเลย ครบหกเดือนแล้ววันนี้เสร็จพี่หินแน่ จะเอาวันละสามเวลาเลย” พี่หินรีบอ้าว ๆ เดินเร็วพาร่างขิงตรงดิ่งไปกระท่อมแห่งรัก ในอดีตก็เคยพาเธอมาที่นี่ครั้งหนึ่ง“ดูทำหน้าเข้า หื่น ๆ” เธอว่าเขาใช้มือคล้องคอเขาไว้แน่นกลัวตก“ก็ไม่ได้เลยพี่จะลงแดงตายอยู่แล้ว” ยิ่งว่ายิ่งพูดยิ่งขยับขาเร็วขึ้น ขิงหัวเราะออกมายิ่งเห็นหินทำสีหน้าตลก ๆ“เย้ ถึงแล้ว” เขาร้องตะโกนออกมา พาร่างเธอก้าวขึ้นบันไดไม่กี่ขั้นสวนกับเด็กที่ยก กระเป๋ามาให้เดินออกมาจากห้องพอดี“ขอบใจนะ” เขาหันไปบอกเด็กก่อนจะวางร่างเธอลงบนเตียง“พี่ทำห้องน้ำใหม่แล้วนะ ใส่อ่างอาบน้ำด้วยไปดูสิ” เขาเดินไปปิดประตูลงกลอนและ หยิบรีโมตแอร์ขึ้นมาเปิดแอร์ให้เย็นขิงเดินนำหน้าเขาเข้าไปในห้องน้ำ เห็นในอ่างมีน้ำอยู่เต็มและมีกลีบดอกกุหลาบสีแดงลอยอยู่ด้วย“แต่นแต๊น” ทำเสียงล้อเลียนเสียงแตรแล้วทำมือโบกสะบัดไปมา“สั่งใครมาทำให้คะเนี่ย” ขิงยิ้มในการใส่ใจรายละเอียดเล็ก ๆ ของเขาและการเอาใจเธอที่ไม่เคยเปลี่ยน“ลูกสมุนพี่เยอะไป” หินรีบเดินเข้ามาหาขิงกอดกระชับเธอจากด้านหลัง“พี่หินรักขิงนะ” พูดชิดที่แก้มใช้จมูกคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอห

“งั้นนอนดูอาการนะคะ พี่ปั๋งกับต้องอยู่ทานข้าวเป็นเพื่อนขิงหน่อยแล้วกันไม่เจอกันนานแล้วนะคะ” เสียงขิงคะยั้นคะยอ สองสามีภรรยาทั้งคู่พยักหน้าตอบรับทั้งสามยังคงนั่งคุยกันต่อในห้องรับแขก“แล้วตาหนูอยู่กับใครคะ” ขิงถามถึงลูกชายของต้องและพี่ปั๋งที่คลอดได้หกเดือน แล้วกำลังน่ารักน่าชัง“ยายมาช่วยเลี้ยงหายห่วงไป” พี่ปั๋งหมายถึงแม่ของต้อง“ขิง มะม่วงต้นหน้าบ้านออกลูกดกมากเลยนะ เห็นแล้วเปรี้ยวปากสอยมายำสักชามได้ไหม” ต้องชี้ออกไปทางนอกบ้านเอ่ยถึงต้นมะม่วงต้นใหญ่กำลังออกลูกเต็มต้น“ได้สิ เดี๋ยวสอยลงมาให้เยอะ ๆ ใส่ถุงเอาไปฝากแม่ของต้องเก็บไว้ดองเค็มดองหวานก็อร่อยมาก ๆ” ขิงบอก“ขิง พี่อยากกินมะม่วง” หินยกหัวขึ้นจากหมอนที่นอนหนุนอยู่ตอนนี้ก่อนค่อย ๆ ลุกนั่งทำท่าทางเปรี้ยวปากแบบอยากกินเอามาก ๆ“คะ?” จึงหันไปมองหน้าสามี“อยากกินมะม่วงกับน้ำพริกเกลือเคย” เขาทำน้ำลายสอนึกถึงกะปิที่คนใต้เรียกเคย“เอาจริง ๆ นะคะ” ขิงมองหน้าสามีแล้วหัวเราะ“พี่ปั๋งทำจิ้มเกลือเคยเป็นค่ะ ทำได้อร่อยมาก ๆ ด้วย” ต้องเชียร์อัปสามีเพราะนั่งก็เป็นหนุ่มเพชรบุรีนี่เอง“อ้าว ๆ เอาใจคนป่วยสักหน่อยให้คนไปสอยมะม่วงไป เดี๋ยวพี่ลงมือทำน้ำพร