All Chapters of ลายศิลา: Chapter 1 - Chapter 10

“น่าจะไม่เกินสามชั่วโมงครึ่ง ถ้าคุณขิงเหนื่อยก็นอนหลับไปก่อนก็ได้นะครับ” เขาบอกด้วยน้ำเสียงอาทรและเป็นมิตร เธอได้แต่พยักหน้าพร้อมกับยิ้มให้ในหัวสมองตอนนี้นึกถึงวันที่เธอได้ตกปากรับคำชวนของเขา เพราะวันนั้นที่ห้อง เบรกกลางวันของพนักงานบนชั้นของเธอ มีฮัทแฟนเก่ามานั่งจิบกาแฟอยู่ด้วย ด้วยอารมณ์โมโหและอยากประชดเขาจึงรับคำ ขิงตอบตกลงรับปากเขาไปแบบง่าย ๆ และเธอยิ่งสะใจเมื่อเห็นสายตาของฮัทที่ส่งสายตามายังเธอแต่เมื่อมานั่งทบทวนในวันหลังว่าจะปฏิเสธหินอย่างไร เธอก็กลัวเสียคำพูดอีกอย่าง เธอนึกคำพูดที่จะปฏิเสธไม่ออกจริง ๆ เมื่อเห็นหน้าของหินแล้วชายหนุ่มเหลือบมองผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นึกถึงวันที่ฝนตกหนักเขาขับรถกระป๋อง ร้าย ๆ ออกมาจากออฟฟิศฝนตกหนักทำให้เขาต้องขับรถช้า ๆ เพราะที่ปัดน้ำฝนก็เริ่มจะไปแล้ว เห็นขิงดึงฉุดกระชากลากถูกันกับฮัทที่ป้ายรถเมล์ ก่อนที่ชายหนุ่มจะถูกเธอสะบัด มือไปที่หน้าของเขาอย่างแรงจนหน้าหัน ชายหนุ่มหุนหันกลับไปขึ้นรถของตัวเองที่จอด อยู่แล้วขับพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วขิงทรุดตัวนั่งที่ป้ายรถเมล์ตัวเปียกโชก ร้องไห้ตัวโยน เขาได้แต่จอดรถมองดูเธออยู่ห่าง ๆ รอจนเธอก้าวขึ้นรถเมล์ เข

“เฮ้อ... มันวันอะไรกันนี่จะมาพักผ่อนสักหน่อย รู้สึกมันจะร้อนจริง ๆ นะเนี่ยไอ้ขิง เอ๊ย ซวยไหมวะเนี่ย” เธอสบถในใจกับตัวเองขิงหยิบอุปกรณ์อาบน้ำออกมาจากกระเป๋า สะพายซึ่งเธอพกมาเป็นชิ้นเล็ก ๆ รีบ อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน พอโดนน้ำเย็น ๆ อาการมึนด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ก็ดีขึ้นเธอเช็ดตัว ก่อนจะหาเสื้อคลุมที่วางอยู่ใกล้ ๆ ขึ้นมาสวมทับ แล้วจึงเดินออกมาจากห้องน้ำเขาเดินสวนกับเธอเข้าห้องน้ำไปทันที ขิงรีบเปิดกระเป๋าหาชุดนอนขึ้นมาใส่แหม... พกเอามาแต่ชุดบาง ๆ ใครจะไปรู้ว่าจะได้นอนห้องเดียวกับเขา” หญิงสาวรีบใส่ชุดนอนแล้วเลือกเตียงนอนก่อนจะซุกร่างเข้าไปใต้ผ้าห่มทันทีขิงรีบหันหลังให้กับเตียงของเขา หันหน้าไปที่ด้านฝาผนังที่เป็นกระจกทึบทั้งบาน เวลานี้ข้างนอกมืดมากมองออกไปไม่เห็นอะไรเลย แต่คนข้างนอกต้องมองเห็นข้างในชัดเจนเวลาไม่นาน เธอเห็นเงาสะท้อนของหินเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาไม่สวมเสื้อใส่แต่ กางเกงแพรตัวเดียวเดินผ่านเตียงของเธอไป ใช้มือเลื่อนปิดม่านทั้งหมด และเดินเข้ามา หยุดที่หัวเตียงของเธอก่อนจะโน้มตัวลงมาปิดสวิตช์โคมไฟที่หัวเตียงให้เธอแกล้งหลับตาพริ้มเหมือนให้เขารู้ว่าเธอหลับไปแล้วจริง ๆ เขามองเธอยิ้มข

ขิงพาร่างกายที่บอบช้ำลุกขึ้นนั่งรู้สึกปวดหนึบไปทั้งช่องท้องปวดหน่วง ๆ ที่มดลูก และร่องส่วนกลางระบมไปหมด นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นความรู้สึกมันยังวาบหวามอยู่ในอกบอกไม่ถูกว่า เธอชอบหรือไม่ชอบแต่ ณ ขณะนั้นมันรัญจวนใจจนหยุดไม่ได้ เธอหันไปมองคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ แสงไฟจากห้องน้ำที่เขาเปิดไว้ส่องลอดออกมากระทบกับใบหน้า ของเขา‘ใบหน้าของเขายิ้มตอนนอนด้วย แหม่...คงจะสุขสมมากสินะ’ เธอนึกหยันเขาในใจ ขิงขยับกายลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างช้า ๆ รู้สึกเหนียวเหนอะหนะไปทั้งตัว เธอตรงเข้าไปหยิบกระเป๋าสะพาย และน้ำในตู้เย็นก่อนเดินเข้าห้องน้ำไปลงกลอนประตูแน่นหนาขิงค้นหายาที่เธอซื้อมาจากร้านขายยา นึกถึงคำพูดของเภสัชกรสาวที่อธิบายวิธีกิน เธอรีบแกะออกมาหนึ่งเม็ดเอาเข้าปากแล้วรีบดื่มน้ำตามทันที เธอหันไปมองตัวเองใน กระจกเต็มตัวที่อยู่ในห้องน้ำ ตามร่างกายของเธอมีรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ ทั้งข้างหน้าข้างหลัง ตามลำคอและไม่เว้นแม้แต่ตามซอกขานึกถึงปากร้อน ๆ ที่จบเลื้อยไปตามร่างกายของเธอ หญิงสาวรู้สึกปวดหนึบขึ้นมาในช่องท้องทันทีแบบเสียววูบ จึงรีบสะบัดหัวจัดการชำระล้างคราบรักต่าง ๆ ที่อยู่บนเรือน ร่างของเธอ“บ้า บ้า บ้า ไอ้บ้

“ขิงทานข้าวก่อนนะครับ” หินก็เข้ามาพยุงเธอไปนั่งที่โต๊ะตักข้าวต้มให้ก่อนก้มลงหอมที่แก้มเบา ๆ ขิงพยักหน้ารับ“ผมแต่งตัวแป๊บนะ เดี๋ยวมานั่งด้วย” เธอพยักหน้ารับอีกครั้ง ตอนนี้เริ่มยิ้มออกมาได้บ้างแล้ว‘จะทำยังไงก็มันเกิดขึ้นมาแล้ว ช่างมันให้มันพ้นวันนี้ไปก่อนก็แล้วกัน’ ขิงคิดอย่างคนปลงตก“ระวังร้อนนะครับ” เขาบอกเธออย่างห่วงใย ขิงรู้สึกหิวมาก มื้อเย็นเมื่อวานก็ไม่ได้กินอะไร มื้อเช้าวันนี้ก็ตื่นสาย ไหนจะกิจกามเมื่อคืนอย่างหนักหลายยก ต่อด้วยภาคเช้าอีกหนึ่งยก ทั้งหิว ทั้งเหนื่อย และอ่อนล้าไปหมด“เพื่อนคุณหินกลับไปแล้วหรือคะ” เธอถามเพราะอยากรู้ ถ้าพวกเขายังอยู่เธอคงทำตัวลำบากน่าดู“ครับ กลับไปหมดแล้ว” เขาตอบ ก่อนจะถามต่อ“อร่อยไหม กินเยอะ ๆ นะ จะได้มีแรง” เขาพูดพร้อมส่งสายตากรุ้มกริ่ม เธอได้แต่มองค้อนเขาเบา ๆ ไม่พูดอะไรแต่ในใจ ‘ไอ้หินบ้าลามกอย่าคิดนะว่าจะได้แอ้มฉันอีก’เธอกินข้าวต้มเสร็จก็เริ่มมีเรี่ยวแรงอยากออกไปเดินดูรอบ ๆ บ้านของเขาดูบ้าง เห็นหาดทรายไกลลิบ ๆ แต่คิดว่าคงจะเดินไปได้“แถวนี้มีบ้านอยู่ไม่กี่หลัง แล้วทะเลที่คุณขิงเห็นตรงโน้น มันเป็นทรายปนเลนนะครับเดินเล่นคงไม่ได้ แต่ทางที่ดีเดิน

“โอ๊ย โอ๊ย พี่หินเจ็บนะครับ” เขาร้องเสียงดัง ขยับตัวลุกขึ้นเพราะเธอทำท่าจะ กระโจนใส่เขาทั้งตัว“อย่ามาเข้าใกล้ขิงอีกนะ ไม่งั้นจะหาว่าขิงไม่เตือน” เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอัน ดัง เพราะได้ยาแก้ไข้ทำให้รู้สึกดีขึ้น เขายืนลูบแขนตัวเองอยู่ข้างเตียง“โห... เลือดออกเลยอะ”“ไม่ต้องพูดเลย แค่นี้ยังน้อยไปนะ” เธอชี้หน้าเขาแล้วเอ่ยปรามเขาเอาไว้ก่อน หินหาสนใจไม่เขากระโจนใส่เธอทันทีรวบร่างบางด้วยอ้อมแขนใหญ่“ก็บอกแล้วไงว่า พี่หินขอโทษ เราไม่โกรธกันนะ นะ” เขาคร่อมร่างเธอพูดจาออด อ้อน ก่อนจะจูบไปที่แก้มสลับไปมาทั้งซ้ายทั้งขวา“ที่รักของผมน่ารักไปทั้งตัวใครจะอดใจไหว” เธอได้แต่อมยิ้มส่ายหน้าแต่ปากก็พูด “คนนิสัยไม่ดี”“หิวหรือยังกินอะไรสักหน่อยนะจะได้มีแรง ถ้ามีแรงพี่หินให้ที่รักหยิกทั้งตัวเลย” เขา พูดด้วยความเป็นห่วงและเหมือนจะยอมทุกอย่าง“กินน้ำหวานตรงนี้ก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยกินข้าว” หินฉกริมฝีปากเข้าหาปากร้อน ๆ แบบหยอกล้อ“อือ” เธอครางประท้วงคงห้ามเขาไม่ได้แน่ ๆ “หวาน ๆ” เขาพูดเมื่อถอนริมฝีปากออก“ไป๊... ไปกินข้าว” เขาลุกขึ้นช้อนร่างบางขึ้นสู่อ้อมแขนทันที ยิ้มอย่างมีความสุขสุด ๆ ขิงได้แต่ถอนหายใจ“ต้อ