บททั้งหมดของ Scumbag Fiancée:Claimed by the Coldhearted Multimillionaire: บทที่ 101 - บทที่ 110

Pamumula ng mga mata ni Lia, at sa tono ng kanyang mga salita, ramdam na ramdam ang galit at sama ng loob. Parang gusto niyang sabihin na siya lang talaga ang espesyal, na siya lang ang mahal ni David, at walang iba.“Ninakaw ang iyong first love mo,” malakas at matulis ang boses niya, “kaya huwag mong agawin ang akin!”Ngumiti si Arniya nang bahagya, sinungalingan ang init ng mga salita ni Lia. “No, I’m nothing like you.” May bahid ng kumpiyansa at pagka-sassy sa sagot niya, hindi nagpapadala sa galit ng kalaban.“Engaged kayo ni Nathaniel, right?” Medyo napabuntong-hininga si Lia, halatang hawak pa rin ang mga lumang pangarap na parang paputok na naghihintay lang na sumabog. “Pero it’s all broken now, no? Halos wala na, ‘di ba?”Ngunit hindi pa rito natatapos ang panlalait ni Lia. Nilapitan niya si Arniya, halos parang umaalpas ang damdamin. “So, ano ba talaga ang nangyayari sa’yo at kay David? Engaged ba kayo, or are you just chasing a one-sided love?” May halong panlalait at pagdud

Nagkwentuhan at nagtawanan silang tatlo. Mainit ang tagpo, masaya ang paligid, pero agad itong naputol nang dumating si Lia kasama si Mrs. Devina. Sumabay pa ang pagbabalik ng mga kasambahay na pinalabas kanina, kaya magulo at maingay sa labas ng sala."Lola, what happened?" tanong agad ni David habang tumatayo, sabay abot sa braso ng matanda upang alalayan paupo.Napatigil si Arniya sa pagkain. Pinunasan niya ang bibig gamit ang tissue at tumayo rin. Si Shiela naman, na kasabay nilang kumakain, biglang naubo dahil sa pagmamadaling lunukin ang pagkain."Don't rush. Eat slowly," utos ng matanda habang iniaabot kay Shiela ang baso ng tubig. "It’s nothing serious, just a small issue. Lia lost her bracelet.""That jade bracelet? The one you always wear?" tanong ni Shiela, medyo gulat.Tumango si Lia, at agad napansin ng lahat ang pamumugto ng kanyang mga mata. "Yes... It was a gift from my grandmother on my 18th birthday. I’ve worn it every single day since then. It means a lot to me."Nan

Medyo germaphobe talaga si David. Tuwing lalabas siya ng kusina, hindi niya pinalalampas na pagpagpagin at ayusin ang damit niya para siguradong wala nang amoy ng pagkain o ano pa man na sumagi. Parang ritual na niya ‘to, isang paraan para ma-feel niya na kontrolado niya ang kalinisan sa paligid. Sa pagkakataong iyon, habang sinusunod niya ‘yung usual na galaw, ang mata niya ay biglang huminto sa isang maliit na bagay na kinis at kumikislap sa liwanag ng araw na pumapasok sa bintana.“Is that... a jade bracelet?” bulong ni David sa sarili, napansin ang makintab na pulseras na nakapatong sa gilid ng countertop. Dahan-dahan niyang kinuha ito gamit ang kamay na maingat na nakasuot ng glove.Samantala, si Lia, na tila abala sa pag-ayos ng mga gamit niya, ay hindi namalayan ang biglang pagtingin ni David. Sa sobrang kaba, hindi niya napansin ang bigat ng jade bracelet na ibinigay niya kay Arniya. Napakalaki ng timbang nito, kaya kahit inilagay niya ito sa bulsa ng jacket ni Arniya, halata a

Tumango si Lia nang masunurin, pero halata pa rin ang kaba at kaba sa mga mata niya—para bang nakikipagbakbakan sa sarili ang mga emosyon niya. Nang maisip niya si David, may bahagyang paglumot ang kanyang galit; unti-unting namula ang maputlang pisngi na noon ay puno ng init at poot.“Papa, you saw that, right? Kuya defended me! He chose me over Arniya!” excited niyang sabi, halos tumalon sa tuwa na parang batang bagong nakatanggap ng sorpresa.Ngunit si Butler Lion—ang matandang tagapaglingkod na may tatlong dekadang katapatan sa pamilya—ay hindi ganoon kasigla. Ang mga mata niya ay may taglay na pag-aalala at pagod na hindi kayang maitago. Alam niya sa puso niya, ang pabor ni young master ay hindi dahil sa personal na pagmamahal—ito’y bunga lamang ng matagal na pagkakaibigan.Kapag naubos na ang iilang sandaling iyon ng pagmamahal, wala na silang halaga sa young master—hindi siya, hindi si Lia, ni ang kanyang anak.Nang mapansin ang ngiti ni Lia, napikit si Butler Lion ng mahigpit,

Sabay abot niya ng isang malaking kahon na mukhang mamahalin.Napasinghal si Arniya. “Ano ‘to, binugbog mo muna ako tapos bibigyan mo ako ng kendi? Ayoko ng regalo mo.”Ngunit napuno ng ngiti ang malalim na mga mata ni David habang idinidikit ang dulo ng ilong niya sa pisngi ng babae. “Buksan mo muna. Tingnan mo kung magugustuhan mo.”Kumilos ang mga daliri ni Arniya at walang gana niyang binuksan ang kahon.Sa una’y hindi niya ito pinansin, pero nang bumukas ito, muntik na siyang mapapikit sa sobrang kinang ng mga alahas sa loob.Punô ang kahon ng iba't ibang klase ng alahas.Bago pa siya magpitong taong gulang, anak mayaman din si Arniya na labis na pinaliliguan ng pagmamahal ng kanyang mga magulang. Kaya’t may alam siya sa mga mamahaling bagay. At bawat piraso ng alahas sa kahon ay mas maganda at mas mahal pa sa bracelet ni Lia.Napangiti si David nang makita ang biglang liwanag sa mga mata ni Arniya.Hindi lang pala malibog ang dalagang ito—halata ring sakim sa pera. Talagang ti