Semua Bab Hello My lovely | รักนี้ขอจีบนะคะ: Bab 21 - Bab 30

คุณลุงขี้โมโห (1)-------------------------[ เตย์ ทมโภลี ]23 : 25 น."จุ๊บ ๆ ทำไมน่ารักขนาดนี้ ตอนเด็กยังขี้เหร่อยู่เลย อ้วนด้วย ดำด้วย ผมหยิกด้วย แล้วก็ใส่แว่นตาหนาเตอะด้วย""แรงมาก ปากแซ่บแบบนี้ผู้หญิงที่ไหนจะแต่งงานด้วย ฮืม?""ฮ่า ๆ ๆ ไม่แต่งหรอกจะอยู่กับคนดีไปตลอดชีวิต""หวายยยย ไม่เลี้ยงนะ"ปึ้ง!เส้นความอดทนของผมขาดสะบัดถึงขั้นตบโต๊ะ ยืนขึ้นก่อนหันไปมองคนที่บอกว่ารักผมนักหนา ตอนนี้กำลังยืนให้ชายอื่นกอดหอม...ก่อนหน้านี้สามชั่วโมงB1 (ผับที่พบพานเป็นเจ้าของ)เรื่องหัวใจถ้าไม่ปรึกษาเพื่อนแล้วจะไปปรึกษาใคร อย่างน้อย ๆ พวกนี้ก็มีประสบการณ์เยอะกว่า"ไม่น่าเชื่อว่าคนเก่งอย่างทมโภลีจะมีเรื่องให้มาปรึกษาเพื่อน" เธียรเข้ามาคนแรก เดินมานั่งข้างกันพลางกระดิกนิ้วเรียกให้พนักงานเอาเครื่องดื่มมาให้ ภายในห้องวีไอพีมีบาร์และพนักงานประจำอยู่"ไงวะ รู้ใจตัวเองแล้วหรือไง" เจ้าของผับปรากฎตัวเป็นคนที่สอง เดินเข้ามานั่งยังโซฟาเล็กด้านขวามือ

เรื่องของหัวใจ (1)---------------------บรรยากาศภายในรถอัดแน่นได้ด้วยแรงกดดัน รังสีทมิฬอะไรก็ไม่รู้แผ่ออกมาจากตัวคุณท่านไม่หยุดหย่อนฉันว่าจีบลูกว่ายากแล้ว ทางพ่อเองนั้นยากยิ่งกว่า ดูไม่ชอบใจอย่างแรงที่ฉันไปยุ่งกับลูกเขาเอาไงล่ะทีนี้"ที่ท่านตามไปถึงคาเฟ่จนพาขึ้นรถมาคุยด้วยคือต้องการให้ดิฉันเลิกยุ่งกับลูกชายท่านใช่ไหมคะ"ต้องเป็นแบบนั้นแน่ ๆ เลย"ใจจริงก็อยากทำแบบนั้น... เอาเป็นว่าฉันอยากให้ลูกชายฉันลงเอยกับคนที่พึ่งพาได้"เอาแบบเข้าใจง่าย ๆ ก็คือต้องเป็นคนที่มีฐานะทัดเทียมกัน สนับสนุนและซัพพอร์ตในเรื่องต่างได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเรื่องเงิน เรื่องงาน หรือเส้นสายอำนาจใด ๆ"ถึงจะไม่ร่ำรวยเท่า ไม่มีคอนเนคชั่นอะไรเลย แต่ดิฉันก็เป็นถึงลูกเจ้าของสวนผลไม้ที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดระยองเลยนะคะ หม่าม้าก็ไม่ได้เป็นแค่แม่ค้าขายบะหมี่ไก่กา ในกรุงเทพเรามีที่ดินแล้วก็ตึกแถวให้เช่าหลายแห่ง"สาธยายสรรพคุณความอันมีจะกินของครอบครัวให้ท่านฟัง ซึ่งทั้งหมดไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย ของป๋ากับหม่าม้าล้วน ๆ แต่เอาน่า... อวดไปก่อน"ถึงดิฉันจะซัพพอร์ตเขาเรื่องเงินเรื่องเส้นสายไม่ได้ แต่สัญญาเลยว่าจะดูแลเขาอย่างดี

เพื่อสุดที่รักเราทำได้! (2)------------------------วันต่อมามีเรียนตอนเก้าโมงฉันเลยใช้เวลาช่วงเช้าขี่มอเตอร์ไซค์ไปที่ร้านกาแฟเพื่อพูดคุยเรื่องลาออกกับผู้จัดการ อีกฝ่ายตกใจแล้วก็เสียดายแต่ก็เข้าใจในเหตุผลคืออนุมัติให้ออกเดี๋ยวนั้นทันทีพร้อมรับเงินเดือนแบบเต็มจำนวน เสร็จเรียบร้อยก็ขี่รถตรงไปยังมหา'ลัย ขึ้นเรียนทำอะไรตามปกติจนพักกลางวันด้วยความที่ไม่ได้คาดคิดอะไรมาก่อน คิดแค่ว่าจะไปกินข้าวที่โรงอาหารกลาง คั่นอยู่ระหว่างคณะศิลปกรรมกับบริหาร สองคณะนี้เขาไม่มีโรงอาหารเป็นของตัวเองจ้ะเดินหอบของลงมาสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงใหญ่คนของใจนั่นเอง เขายืนอยู่กลางโถงทางเดิน...เฮอ เฮอ~ พายุเข้าแน่วันนี้รอดูได้เลยอะไรหนอดลใจให้เขามาถึงที่นี่ ครั้งแรกเลยไหมคะที่เขามาปรากฏตัว อาการมันเป็นยังไงไม่ได้กินอาหารฝีมือเราแค่สองวันเองยาเสน่ห์ใช้ได้ผลดีจริงฮาาาา ก็ว่ากันไปพวกนักศึกษาสาขาอื่นรวมถึงสาขาเดียวกันที่เดินไปมาอยู่แถวนั้นเห็นก็มองอย่างสนใจ สมกับเป็นคนดังฉันสองจิตสองใจว่าจะเดินเ

กระแซะ กระแซะ เข้ามาสิ (2)---------------------------บอกผู้หญิงทุกคนไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าถ้าผู้ชายง้อก็อย่าเล่นตัวให้มันมากนัก! ดูอย่างฉันเป็นตัวอย่างสิ แค่เขาบอกว่ามีโอกาสจีบติดก็ลิงโลดกระโดดกอดหมับเข้าให้ ไม่ต้องเว้นแล้วระยะห่างไร้สาระอะไรนั่นน่ะ!แต่ก็ต้องขอบคุณวิธีนี้นะคะที่ทำให้เขาได้ทบทวนความรู้สึกตัวเอง ผลที่ออกมาก็อย่างที่เห็นเลยจ้ะ แปดสิบเปอร์เซ็นต์เชียวนะคุณผู้ชม แปดสิบเปอร์เซ็นต์!!โอ้มายก๊อด พระเจ้าทรงเห็นถึงความพยายามนี้แล้วโครก กก คราก กพรึ่บ!"โอ๊ะ! เสียงท้องร้องนี่นา"ฉันผละออกจากเขาอย่างเสียไม่ได้ เพราะพ่อยอดรักยอดดวงใจกำลังหิวข้าวเจ้าค่ะ"หิวข้าว" เขาบอกพลางยกถุงของสดในมือให้ดู"โอ๋~ ไหนดูซิคนดีของใจซื้ออะไรมา แสดงว่าทำอาหารเป็นเหมือนกันใช่ไหมคะ" ดึงถุงมาเปิดดู ในนั้นมีหมูบด ใบกะเพรา พริก กระเทียม ไส้กรอก แล้วก็ไข่ไก่หนึ่งแพ็ค"ก็พอได้" เขาตอบ"แล้วจะทำเองหรือให้เราทำ""เธอทำอร่อยกว่า"ฉันยกยิ้มเอ็นดู ในท่าทีเรียบนิ่งนั่นแฝงไปด้ว

ผู้ชายเขาเลือกฉัน (1)-----------------------(หมายความว่ายังไงกุ๋งกิ๋ง คืนนี้จะค้างที่คอนโดของพ่อหนุ่มคนนั้นเหรอ)"ใช่ค่ะ หม่าม้าโอเคไหม ไม่ต้องห่วงนะคะ"(คืบหน้าถึงขั้นนี้แล้วเหรอ ม้าตกใจ แต่โอเคค้างได้แหละ ฝนตกหนักนี่นา)"เยี่ยมไปเลย หม่าม้ารู้ไหมว่ากิ๋งดีใจมากแบบมาก ๆ ที่สุดเลย"(อืม เก่งมากเลยลูกสาวม้า หวังว่าเขาจะไม่อึดอัดจนเกินไปนะ แล้วก็หวังว่าแกจะไม่ไปทำมิดีมิร้ายเขาด้วยนะกุ๋งกิ๋ง)"ฮ่า ๆ ๆ ม้าเห็นกิ๋งเป็นคนยังไงเนี่ย"(เป็นคนที่ชอบทำตามใจตัวเองไงย่ะ น่าสงสารพ่อหนุ่มนั่นจริง ๆ)"แรงมาก หม่าม้าต้องสงสารกิ๋งสิถึงจะถูก"(เฮอเฮอ พอ ๆ ม้าจะนอนแล้ว ดูแลตัวเองดี ๆ แล้วก็อย่าไปทำอะไรเขาล่ะโอเคไหม แค่นี้นะลูกรัก)บางทีหม่าม้าก็รู้จักลูกสาวตัวเองดีเกินไป ฉันวางโทรศัพท์มือถือไว้ข้างตัวแล้วนั่งให้เขาเป่าผมให้ ฉันนั่งอยู่ปลายเตียงขณะที่เขายืนอยู่ตรงหน้าเอาไดร์เป่าผมให้อย่างตั้งใจ"แห้งหรือยังคะ เราง่วงแล้วอ่า"ง่วงจริงไม่ออเซาะ กอดหมับเข้าที่เอวแล้วซุกซบเข้ากับหน้าท้